Nu Lewis Hamilton een overwinning gepakt heeft, zet dat de teller van unieke winnaars in 2024 op zes. Op het eerste gezicht lijkt dit wellicht geen interessant feitje, maar als we de historie induiken, zien we dat dit sinds 2012 niet voorgekomen is. Wat is er in de tussentijd gebeurd? En is het de reglementswijzigingen toe te schrijven dat we nu weer meer coureurs op de grid hebben die kunnen winnen in één seizoen.
We tellen in volgorde terug naar 2012 en kijken kort per seizoen wat er gebeurd is. Van de afgelopen twaalf seizoenen was 2023 qua winnaars relatief saai. Samen met 2014 en 2015 kende het jaar slechts drie winnaars. De dominantie van Red Bull Racing heeft logischerwijs Max Verstappen en Sergio Pérez dat jaar de kans gegeven om op de hoogste trede van het ereschavot te eindigen. Nummer drie in dit rijtje is Carlos Sainz - de Spanjaard wist met een aardig staaltje tactisch rijden in Singapore te winnen door voormalig teamgenoot Lando Norris slim in zijn DRS te houden.
Ook in 2022, het eerste jaar na de reglementswijzigingen, was Red Bull dominant, maar niet zo dominant als in het jaar erop. Van de vijf coureurs die dat jaar wonnen, waren er weer twee werkzaam voor Red Bull (Verstappen en Pérez). Ook zien we hier echter Charles Leclerc, George Russell en Sainz terug. Waar Sainz halverwege het seizoen in Groot-Brittannië won, deed Russell dit in Brazilië. Russell behaalde daar de eerste zege van Mercedes in het nieuwe reglementaire tijdperk, tot grote vreugde van teambaas Toto Wolff.
Bottas, Ricciardo en Ocon middenin een Verstappen-Hamilton-titelstrijd
2021 is voor hedendaagse fans vermoedelijk de boeken ingegaan als het spannendste seizoen van de afgelopen jaren. Verstappen en Hamilton waren diep verstrikt in een titelstrijd. Ze hadden enkel oog voor elkaar. In deze turbulente rivaliteit waren er drie coureurs die konden profiteren. Allereerst komt de naam van Valtteri Bottas terug. Hij wist in Turkije op een nat wegdek een redelijk solide zege te pakken - tevens zijn enige van dat jaar.
Dat jaar zien we echter ook twee ietwat ongebruikelijke namen terug. Red Bull en Mercedes hadden met afstand het sterkste materiaal, maar toch wisten McLaren en Alpine zich tussen deze twee winnende teams te wurmen. Daniel Ricciardo, totaal uit vorm voor McLaren, kon zijn eer nog enigszins redden door in Monza de overwinning te pakken. Voor Esteban Ocon kwam zijn moment op de Hungaroring, toen hij profiteerde van een zware startcrash, veroorzaakt door Bottas. Teamgenoot Fernando Alonso hield destijds rondenlang een aanstormende Hamilton op, om zo zijn teamgenoot te assisteren in het behalen van de overwinning.
Diversiteit gedurende Mercedes-hegemonie
Vorig decennium was het Mercedes dat de touwtjes in handen had, maar toch kende de Formule 1 in 2017 tot en met 2020 maar liefst vijf winnaars per seizoen. In 2020 waren dat Hamilton, Bottas, Pérez en Verstappen, maar ook Pierre Gasly. De Fransman wist voor AlphaTauri, toch zeker geen team dat vaak in de gelegenheid komt om te winnen, de zege te pakken op Monza.
Het jaar daarvoor kwamen we wederom de namen van Hamilton, Bottas en Verstappen tegen, maar ook Ferrari was dat jaar sterk. Dat is terug te zien in het feit dat zowel Leclerc als Vettel in het rijtje met winnaars van 2019 voorkomen. In België, Italië en Singapore voerde het Italiaanse team drie keer op rij de boventoon. Daarvoor en daarna waren het vooral podiumplekken voor het duo.
Opvallend is dat Bottas in 2018, toch wel een van de hoogtijjaren van Mercedes, geen overwinning wist te boeken. De vijf namen die dat jaar wél succes boekten, zijn Hamilton, Vettel, Raikkonen, Verstappen en Ricciardo. We gaan inmiddels dus ver genoeg terug om uit te komen in een tijdperk waarin Raikkonen nog voor Ferrari uitkwam en Ricciardo bij Red Bull zat. Vervang Raikkonen met Bottas, en je komt uit op de vijf namen van 2017.
Saaie beginjaren van vorige reglementaire tijdperk F1
Nico Rosberg ging na zijn eerste en enige wereldtitel van 2016 met pensioen, wat de reden is dat hij na dat jaar ook uit de rijtjes met winnaars verdwijnt. Het jaar dat de Duitser overwon, was een jaar dat Mercedes vooral uitstekend presteerde. Ook Red Bull deed het aardig, waardoor we onder de vier winnaars Verstappen en Ricciardo terugvinden. Rosbergs teamgenoot, Hamilton, is de vierde.
De twee jaren voor het vertrek van Rosberg was het echter nóg saaier. In 2015 en 2014 waren het respectievelijk Hamilton, Rosberg en Vettel, en Hamilton, Rosberg en Ricciardo die een race wonnen. Zoals eerder al aangekaart waren dit dus samen met 2023 de saaiste jaren, waarin slechts drie coureurs in staat waren om een overwinning naar zich toe te trekken.
Diep in de geschiedenisboeken
We zijn er bijna - 2013 telde er vijf, namelijk Vettel, Alonso, Hamilton, Raikkonen en Rosberg. De échte lol was te beleven in 2012. Dat jaar kende acht verschillende winnaars. Een kleine terugkoppeling naar de aanleiding van dit stuk: we hebben twaalf jaar lang onder de zes winnaars in één seizoen gezeten. In 2012 behaalde Vettel de wereldtitel in een ultradominante Red Bull, waarin ook Mark Webber wist te winnen. Alonso en Jenson Button zijn andere bekende namen die ook dat jaar wonnen.
Raikkonen en Rosberg droegen tevens beiden hun steentje bij al was het wel twee keer maar met één overwinning. Die van Rosberg kwam op Shanghai International Circuit, de baan waar de Formule 1 dit jaar voor het eerst sinds de start van de coronacrisis weer terug is. De laatste naam die in dit rijtje staat, maar er wellicht niet echt thuishoort, is Pastor Maldonado. Deze Colombiaan stond vooral bekend om zijn foutgevoelige rijstijl, maar in een moment van pure magie wist hij in Spanje zijn enige zege te behalen. Dit is tot op de dag van vandaag overigens ook de meest recente zege van Williams, het team waar Maldonado destijds voor reed.
De trend na een reglementswijziging
Kunnen we een trend identificeren na een reglementswijziging? Na de intrede van het vorige tijdperk was het Mercedes dat verreweg het beste uit de wintertests kwam. Deze trend zetten ze dat hele decennium door, maar naarmate de tijd vorderde, kwamen er wel steeds meer winnaars bij. Teams als Red Bull en Ferrari haakten aan, maar de rest van de grid bleef eigenlijk steevast achter.
Ook na de intrede van het reglementaire tijdperk van 2022 zien we een kleine dip ontstaan in de hoeveelheid racewinnaars. In 2022 waren het er weliswaar vijf, maar twee van deze vijf wonnen één Grand Prix. Dat het jaar daarop slechts drie heren een race wonnen, was dan ook niet geheel verrassend. Na de meest recente reglementswijziging werd het veld minder competitief.
Maar ook zien we dat naarmate de tijd verstrijkt en de teams meer kennis vergaren van de nieuwe reglementen, meer teams in staat zijn om Grands Prix te winnen. Dat was in het vorige tijdperk zo, en nu weer. Dat we nu op een recordaantal racewinnaars in één jaar zitten van dit decennium is dus niet geheel verrassend, en de kans zit er dik in dat deze trend nog wel even aan zal houden. Al helemaal omdat de teams met de ingang van het budgetplafond allemaal min of meer dezelfde financiële slagkracht hebben. Met andere woorden: tot 2026 lijkt het erop dat ons aangename raceweekenden te wachten staan.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties