Na twee zinderende races op het Arabische schiereiland zijn we aanbeland op het Albert Park Street Circuit in Melbourne, Australië, waar traditioneel, tot de coronacrisis in elk geval, de seizoensopener van de Formule 1 plaatsvindt. Na een interessante laatste vrije training waar de top elf van het veld binnen een seconde van elkaar eindigden, en de top dertien binnen een seconde en een tiende, vindt in het verre Australië de classificatie plaats voor de startgrid. En net als altijd, staat F1 Maximaal weer paraat om deze kwalificatie met haar drie sessies te analyseren. Dit keer doen we dat in een licht gewijzigd formaat, iets uitgebreider.
Max Verstappen leek niet helemaal op zijn plaats in de derde vrije training vroeg in de middag van Melbourne, en een extreem vroeg, eigenlijk nachtelijk ochtenduur in Nederland. Een tweetal laatste ingrepen van de wedstrijdleiding brachten nog wat wijzigingen, te weten het beperken van de DRS-zones tot drie, om veiligheidsredenen, en een verduidelijking van de safety car-regels. Naast je voorganger rijden tijdens zo’n periode zoals Verstappen deed in Jeddah tijdens de vorige race, mag niet meer. En gezien vrije training drie, op het vernieuwde en snellere circuit, mogen we spektakel verwachten tijdens deze kwalificatie, vooral met het oog op de kleine verschillen tussen de coureurs die strijden voor een plaats in de top tien.
De pitstraat, net voor aanvang van de kwalificatie op het Albert Park Street Circuit te Melbourne, Australië (Foto: Red Bull Content Pool / Getty Images).
Net als in Jeddah, zet een gretige Kevin Magnussen de eerste tijd neer, maar wordt meteen naar achteren verdrongen, eerst door Alex Albon, en vervolgens door zijn teamgenoot, Mick Schumacher. Deze glorie houdt echter niet lang stand. Hun 21-ers worden al heel snel overtroffen met een 20-er van Yuki Tsunoda, en meteen daarna duikt Charles Leclerc zelfs daar een stuk onder. Na nog een paar snelle tijden zet Verstappen een eerste tijd neer die net iets langzamer is dan die van Leclerc, het gaat om honderdsten. Sergio Pérez verrast echter door meteen daarachteraan bijna een tiende van een seconde onder de tijd van Leclerc te duiken. De spanning is te snijden, aangezien hier de toon gezet wordt voor een enorme partij stuivertje wisselen tussen de twee topteams.
Niet lang daarna is het dan ook Leclerc die de eerste is beneden de 1:19 met zijn tweede snelle ronde, en Verstappen volgt met een ronde die maar 44 duizendsten langzamer is. Verstappen zet dan nog een derde ronde neer, liefst drie tienden sneller dan Leclerc, meteen daarna gevolgd door Pérez. Het is een ongelooflijk spannende kwalificatie. Wel lijken de Ferrari’s enorm te stuiteren. Met nog twee minuten te gaan parkeert Nicholas Latifi zijn bolide in de muur, dankzij een Lance Stroll die zijn spiegels niet voldoende gebruikt en duidelijk niet doorheeft wat er allemaal op de baan gebeurt om hem heen. Het resultaat is een rode vlag om de Wiliams en de nodige brokstukken van de baan te verwijderen.
Verstappen en Pérez aan kop in Q1
Van deze noodgedwongen pauze maken de monteurs bij Aston Martin dankbaar gebruik om de bolide van Sebastian Vettel nog net op tijd klaar te maken voor toch nog een snelle ronde van Vettel. Hij had de voorwielophanging ernstig beschadigd tijdens de laatste vrije training, maar dit oponthoud helpt hem, zij het dat hij geen echte opwarmronde meer kan doen. De tijd is daar gewoon te kort voor, maar hij haalt de startlijn met nog een halve seconde te gaan. Verstappen en Pérez eindigen na nog een briljant rondje van elk op plaats één en twee. Het is voor het eerst deze Grand Prix dat zij erin geslaagd zijn op plaats één en twee te eindigen, met de hele top tien precies binnen één seconde van elkaar.
Het is ongelooflijk hoe dicht het hele veld op elkaar zit. De vloeiende baan die geoptimaliseerd is voor sneller rijden en voor betere inhaalmogelijkheden, draagt hier in combinatie met de vernieuwde reglementen absoluut aan bij. In de tabel hierboven staan de snelste ronden van de coureurs met sectortijden en verschillen met deze sectortijden en de volledige ronde. In lichtrood zijn de afvallers van Q1 aangegeven. De tijd van Stroll is feitelijk alleen een opwarmrondje, omdat hij nog niet begonnen was aan een snelle ronde toen hij Latifi van de baan duwde. Om te zien of het allemaal nog een tandje beter had kunnen zijn, hebben we voor het gemak de snelste sectortijden van alle coureurs ook bij elkaar gezet. Het blijkt dat dat de eindstand echter niet beïnvloed zou hebben. Alleen zou dan in plaats van de top tien de top elf binnen een seconde van elkaar geëindigd zijn.
Verstappen in zijn Red Bull-bolide met nummer 1 op het Albert Park Street Circuit tijdens de kwalificatie voor de Grand Prix (Foto: Red Bull Content Pool / Getty Images)
Pérez aan kop in Q2, McLaren vindt zijn mojo weer
In Q2 is Verstappen dan als eerste naar buiten. Geen slechte zet gezien de eerdere incidenten. Hij zet zijn bolide op P1, die meteen door Pérez weer wordt overgenomen. Hij is echter wel under investigation vanwege niet voldoende afremmen bij een gele vlag. Leclerc wordt in eerste instantie voorbijgestreefd door Fernando Alonso nota bene, in zijn Alpine die het verbazingwekkend goed lijkt te doen hier. Carlos Sainz begint de sessie slechts op plaats acht. De Ferrari’s rijden echter op gebruikte banden, en als ze weer naar buiten komen, rijden ze dit keer op vers schoeisel. Dit brengt Sainz naar P3, en Leclerc naar P2 met hun eerste rondje op die nieuwe banden. Het blijft weer stuivertje wisselen. Verstappen komt ook nog een keer naar buiten, maar verbetert zijn tijd niet. Hij blijft op plaats vier steken, en Pérez leidt het veld nog steeds. Het is verrassend om te zien dat McLaren minstens een deel van hun mojo weer hebben teruggevonden op deze baan, en samen met Red Bull, Ferrari, Alpine en Mercedes zijn ze door naar Q1.
Valtteri Bottas lukt het echter niet om door te stomen, en het is voor het eerst sinds Abu Dhabi in 2016 dat hij niet door is naar Q3 in de kwalificatie. Opvallend is, zie de tabel voor Q2, dat de hele top elf ruimschoots binnen negen tienden van een seconde van elkaar staat. Het is ongelooflijk, en dit is waar we uiteindelijk op gehoopt hadden voor dit jaar. Je blijft op het puntje van je stoel zitten doordat het enorm spannend is nu de auto's allemaal zo dicht bij elkaar staan qua prestaties. Ook hier hebben we weer de snelste sectoren uitgezocht en bij elkaar gezet, en dit zou de rangorde aardig door elkaar geschud hebben, al is dat niet het geval voor de afvallers. Verstappen had een plaatsje hoger kunnen eindigen, en George Russell zou twee plaatsen gezakt zijn. Bij beter aaneengeregen ronden was de top twaalf zelfs binnen de negen tiende van een seconde geëindigd.
Leclerc pakt pole, Mercedes op derde startrij
Bij
aanvang van Q3 zijn het Verstappen en Pérez die het initiatief nemen en weer
als eerste naar buiten gaan, gevolgd door Lewis Hamilton en Russell, en dan Leclerc
en Sainz. De Mercedes-teamgenoten gaan echter weer voor twee opwarmronden, en
doen dat behoorlijk langzaam. Zij zetten dus ruim later pas een tijd, nadat
anderen die na hen begonnen zijn al een korte pauze zouden kunnen nemen. Verstappen
rijdt drie paarse sectoren, haalt ook P1, maar heeft wel een lockup waardoor
hij ongeveer drieënhalf tiende verliest in bocht dertien. Hierdoor speelt Pérez het klaar
om precies één duizendste sneller over de finishlijn te komen. Vervolgens gaat
Leclerc naar P1 door zijn ronde nog eens anderhalf tiende sneller te doen dan
zijn rivalen. Hij doet dit echt net op tijd, want Alonso heeft een
motorprobleem in de laatste sector van zijn zeer snelle ronde, voor een Alpine tenminste,
en moet noodgedwongen de auto naast de baan parkeren.
Hamilton in zijn W13 op het Albert Park Street Circuit tijdens de kwalificatie voor de Grand Prix van Australië (Foto: Mercedes AMG F1)
Alonso heeft een engine shutdown, al roept hij zelf over de boordradio dat het een hydraulisch probleem is – hij kan niet meer schakelen. Natuurlijk veroorzaakt dit een rode vlag, waardoor iedereen op de baan zijn ronde niet meer kan afmaken. Sainz wordt hier wel heel erg de dupe van, omdat hij net bezig was met een echt briljante ronde. Maar er zijn er meer die terug naar de pitstraat moeten, waaronder ook Russell die zijn ronde afbreekt. Het is nog zes minuten en 58 seconden te gaan, en de spanning is echt om te snijden. Gelukkig liggen er dit keer geen brokstukken op de baan, en staat Alonso dicht bij de uitgang geparkeerd, dus het duurt niet heel lang voordat iedereen weer verder kan. Hamilton en Russell zijn als eersten weer op de baan te vinden. Het ziet ernaar uit dat Russell een slipstream lijkt te krijgen van Hamilton dit keer, iets wat hij zelf al meerdere malen gedaan lijkt te hebben tijdens deze sessies.
Pérez komt ook de baan op, maar het is al weer zoveel later dat hij effectief door de Mercedesrijders, die al een opwarmrondje achter de rug hebben, gevolgd wordt. Ook Leclerc gaat nog een poging wagen, gevolgd door Sainz en Verstappen, en de McLarens. Russell haalt zelfs een P4, en Hamilton schopt het tot een P6 dit keer. Verstappen rijd een lage 1:18, maar knoopt het niet allemaal perfect aan elkaar. De rangorde wordt weer door elkaar gehutseld, en Pérez rijdt naar een voorlopige tweede plek. Als een duveltje uit een doosje rijdt Leclerc dan alweer een briljante superronde en zet zijn auto op poleposition, met bijna drie tienden voorsprong. Sainz komt er niet meer aan te pas, die lijkt zijn kruit verbrand te hebben, en blijft steken op plek negen, terwijl Hamilton en Russell op de valreep nog weten op te schuiven en plek vijf en zes weten binnen te slepen.
De eindstand is weergegeven in de tabel voor de snelste ronden in Q3, en dit keer zijn de verschillen duidelijk wat groter. De top vijf zit net binnen een seconde, en daar houdt het dit keer op, een teken dat de top drie nog wat uit de kan heeft weten te halen. De top drie heeft nu een voorsprong gecreëerd van maar liefst een halve seconde op de rest, waar dat voorheen allemaal veel dichter bij elkaar zat. We hebben wederom alle snelste sectortijden per coureur samengevoegd. Dit zou de top vijf niet veranderd hebben, zij het dat de top drie nog iets dichter bij elkaar zou liggen als zij een perfect rondje gedraaid zouden hebben. Verderop op de grid zou Esteban Ocon echter twee plaatsen omhoog hebben kunnen kruipen als hij consistenter gereden zou hebben.
Leclerc op weg naar zijn poleposition in Melbourne, Australië (Foto: Ferrari F1 Media)
In ieder geval lijkt het erop dat de verschillen aan de top miniem zijn, en dat we weer een uiterst spannende en vermakelijke race mogen gaan zien. Dit alles dankzij de verbouwingen aan deze baan, en de gewijzigde reglementen. Sainz kan echter Leclerc in eerste instantie niet helpen met strategische keuzes van Ferrari, omdat we hem pas terugvinden op de negende plek van de startgrid, terwijl Pérez dat wel kan bij Max met zijn derde startpositie. Al met al een race om naar uit te kijken, en als Bahrein, Jeddah en de kwalificatie in Melbourne voorbodes zijn van de gebeurtenissen en de zinderende spanning op de baan, wordt het weer op het puntje van de stoel zitten, met nagels afgekloven tot op het bot.
Door: Wim G. Vandebilt
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties