Kwalificatie F1

Hoewel op zondag de punten vergeven worden, speelt de kwalificatie in de Formule 1 een significante rol in de race-weekenden. Op zaterdagmiddag, of op vrijdagmiddag als er een sprintrace wordt gehouden, gaan de coureurs voorafgaand aan de race het circuit op om tijdens de kwalificatie een zo snel mogelijke tijd te klokken. Naar aanleiding van deze geklokte tijd wordt de startopstelling van de race of sprintrace bepaald. Op sommige circuits is het uiterst lastig om in te halen, zoals bijvoorbeeld op het nauwe straatcircuit van Monaco. Een goede kwalificatiepositie is voor dat soort races van cruciaal belang en kan doorslaggevend zijn voor het eindresultaat. 

De laatste stand in de kwalificatieduels is hier terug te vinden.

Deze pagina gaat verder onder het nieuws.

Format voor kwalificaties F1, hoe werkt het?

De kwalificatie van Formule 1-races bestaat uit een één uur durende sessie, die opgesplitst wordt in drie tijdsblokken. Per tijdsblok vallen de traagste coureurs af, waarna de 'overlevende' coureurs door mogen naar de volgende ronde. De coureurs die het laatste tijdsblok, Q3, weten te halen, strijden in dat blok voor de snelste tijd van de sessie. De coureur die deze snelste tijd op zijn naam weet te zetten, begint de wedstrijd vanaf poleposition.

Q1 van de kwalificatie

In het eerste tijdsblok, ook wel Q1 genaamd, nemen alle Formule 1-coureurs deel. Deze achttien minuten durende sessie biedt aan alle coureurs een kans om een representatieve tijd neer te zetten, zonder limiet aan de hoeveelheid ronden die verreden mogen worden. Als de geblokte vlag eenmaal gezwaaid wordt, mogen de coureurs die nog in een ronde zitten deze ronde afmaken, waarna de balans opgemaakt wordt. De vijf langzaamste coureurs van deze sessie vallen af en mogen niet meer deelnemen aan de rest van de kwalificatiesessie.

De 107 procent-regel van de Formule 1

Het eerste deel van de kwalificatiesessie kent nog een bijzondere regel, de 107 procent-regel genaamd. Volgens deze regel moeten alle deelnemende coureurs binnen 107 procent van de snelste tijd blijven. Deze regel is jaren geleden ingesteld omdat destijds kleinere teams zó traag waren vergeleken met de top van het veld, dat ze een gevaar vormden voor de andere coureurs. In de praktijk komt het echter vrijwel nooit meer voor dat iemand gediskwalificeerd wordt wegens deze regel.

Q2 van de kwalificatie

Slechts vijftien coureurs gaan dus door naar de tweede ronde van de kwalificatie, die vijftien minuten duurt. In deze tweede poging worden de tijden van de overgebleven rijders weer op nul gezet en mogen ze opnieuw een representatieve tijd neerzetten. Aan het einde van Q2 vallen de traagste vijf coureurs weer af, waardoor er uiteindelijk tien coureurs overblijven.

Q3 voor poleposition

De laatste, twaalf minuten durende, sessie van de Formule 1-kwalificatie gaan de coureurs de strijd aan voor poleposition. Alle tijden worden weer op nul gezet en de coureurs pogen in deze laatste fase wederom de snelste tijd neer te zetten. Omdat dit het laatste blok van de sessie is, vallen er geen coureurs meer af. In plaats daarvan vangen de coureurs de wedstrijd aan zoals ze geëindigd zijn in Q3. De coureur die gedurende de laatste sessie van de dag de snelste tijd klokt, mag dus op zondag de race starten vanaf poleposition, mits hij geen gridstraffen heeft open staan voor bijvoorbeeld het wisselen van onderdelen of onreglementair rijgedrag in een van de voorgaande sessies.

Sprintkwalificatie

Mocht er een sprintrace op zaterdag worden gehouden dan is de kwalificatie op vrijdag. Deze houdt exact hetzelfde format aan als normaal, alleen dan is de eindklassering de startopstelling van de sprintrace. De sessies zijn tijdens een sprintkwalificatie, ook wel de Sprint Shootout genoemd, wel korter. Het eerste kwalificatiedeel duurt slechts twaalf minuten, en de laatste twee delen duren respectievelijk tien en acht minuten. In SQ1 en SQ2 wordt er gebruik gemaakt van mediumbanden, waarna de tien snelste coureurs in SQ3 de zachte banden laten monteren.