De Vries heeft niets meer te zoeken bij AlphaTauri

Nyck de Vries is weg bij AlphaTauri en daar vindt heel de wereld wat van. Ik vind daar zelf ook wat van. In de aanloop naar deze column heb ik lang getwijfeld wat ik zou doen: enerzijds zou ik het zelf nooit beter doen dan De Vries in de Formule 1 en spreekt zijn ruime ervaring in de Formule E en WEC boekdelen als we het hebben over zijn klasse. Anderzijds hebben we dit jaar niets, maar dan ook werkelijk niets gezien dat rechtvaardigt dat De Vries het stoeltje bij AlphaTauri verdient. Dus wordt het een roast? Gaan we hem met fluwelen handschoentjes aanpakken omdat hij het nu al zo zwaar heeft? Zet je schrap.

P14. P14, P15, DNF, P18, P12, P14, P18, P17, P17. Verder dan deze puntloze reeks is De Vries niet gekomen en meer dan dit zit er vanwege zijn abrupte exit ook niet in. Weinig indrukwekkends, zou je zeggen, zelfs als je je realiseert dat hij misschien wel in objectief het slechtste materiaal van de grid rijdt. Het is geen geheim dat het slecht gaat met AlphaTauri. Waar het team in 2021 nog als zesde eindigde (met een podium voor Pierre Gasly in Azerbeidzjan, nota bene), nam het team uit Faenza een duikvlucht naar P9 na de reglementswijzigingen van 2022. Met slechts twee punten uit tien wedstrijden staat het team momenteel tiende en lijkt het niet uit die duikvlucht te kunnen komen. In dat team stapte De Vries in.

Dat hij geen potten heeft kunnen breken in de eerste wedstrijden is dan ook niet puur hem te verwijten. Hij heeft die draak van een auto in Monte Carlo bijvoorbeeld wel nog naar plaats twaalf gereden, waar teamgenoot Yuki Tsunoda als vijftiende eindigde. Checken we de rest van de kalender dan zien we dat het De Vries nog eenmaal lukte om boven zijn teamgenoot te eindigen, en dat was in Oostenrijk. Acht keer is de Japanner dus boven een teamgenoot geëindigd die op papier met ruime ervaring en brede kennis min of meer op zijn niveau zou moeten zitten. Meer statistieken om mijn argumenten in het nadeel van een langer verblijf van De Vries mee te onderbouwen: Tsunoda's gemiddelde eindklassering is 11,9, die van De Vries 15,4. Niet overtuigd? Bij vijf van de tien Grands Prix die De Vries verreden heeft, kwam hij op een bepaalde manier aan schade. Drie keer was dat omdat hij zijn eigen voorvleugel stuk reed op de achterband van een tegenstander, om van het incident met Kevin Magnussen in Canada nog maar te zwijgen.

Onzichtbaar of ondermaats

De Vries was wat mij betreft op twee manieren betrokken bij de Formule 1-races van dit jaar: óf hij was onzichtbaar, óf hij kwam negatief in het nieuws. In Bahrein hebben we hem enkel echt in beeld gezien toen teamgenoot Tsunoda een sterke inhaalactie op hem maakte. In Saoedi-Arabië? Wederom onzichtbaar. In Australië verremde hij zich in de eerste bocht, raakte betrokken bij een touché met Esteban Ocon en zette hij een vreselijk optreden neer door bij de herstarts eenmaal door de lucht te vliegen en eenmaal van het circuit te schuiven. Ook Azerbeidzjan was een weekend om te janken met een crash in de kwalificatie en een uitschieter in de race. Het gebrek aan vlieguren in F1-materiaal spatte er eigenlijk vanaf het begin af aan al af.

Nu is dat zo erg nog niet. Ervaring in de racerij is niet hetzelfde als ervaring in de Formule 1. Je hebt meer vermogen tot je beschikking, de bolides reageren sneller en feller en er zijn veel meer variabelen die exact moeten kloppen om de auto op het asfalt te houden, ronde na ronde die perfecte racelijn te rijden en elke lap die optimale rondetijd eruit te persen. Dat iemand zich in de eerste vijf of zes races eens verremt, is dus begrijpelijk. Het gebeurde echter vaak, te vaak in mijn optiek. Dit zeg ik ook met een leercurve in acht nemend. Want Australië was te vergeven en misschien zelfs Azerbeidzjan nog wel als eerste straatcircuit in zijn hypersnelle nieuwe auto. Dat hij zich echter niet heeft hersteld naarmate het seizoen vorderde en misschien wel uit frustratie onhandige of onnodige fouten ging maken, dat weerspiegelt precies waarom ik twijfel aan of hij het niveau van de koningsklasse aan kan.

Matige starts en onnodig risico

Kijkend naar De Vries' racestarts valt op dat hij vaak conservatief en rustig de eerste bochtenreeksen in gaat. Op zich niets mis mee, maar de Nederlander nam wel deel aan de achterkant van de grid. Inhalen is in een AlphaTauri lastig en wanneer je aan het begin conservatief handelt, kan dat het verschil zijn tussen P14 en met enkele uitvallers en een goede strategie een punt of twee, of P18 en een bijzonder lastige middag. Het conservatieve heeft hem in de zoektocht naar punten dus beslist niet meegeholpen, al is het wel begrijpelijk. Hij moest zich bewijzen, Helmut Marko keek over zijn schouder mee en met name na Australië en Azerbeidzjan voelde hij de bui wellicht al wel hangen.

Later in de Grands Prix nam hij op momenten dan ineens wél weer onnodig risico waar dat voor mij totaal onnodig leek. Eerder benoemde ik de touché met Ocon al, welke hem zijn voorvleugel kostte. Ook in Spanje raakte hij een deel van zijn vleugel kwijt, maar nu was het Pierre Gasly in de andere AlphaTauri die met de schrik vrij kwam terwijl De Vries de pitstraat in moest. Tijdens de hoofdrace in Oostenrijk verloor De Vries wéér een voorvleugel, evenals in gevecht met Nico Hülkenberg in Groot-Brittannië. Wat zegt dit ons? Mij zegt het in ieder geval dat De Vries te graag wilde, de dimensies van zijn auto nog niet kende (ook na negen races niet), of beide. Na zoveel wedstrijden mag je van een topcoureur toch zeker wel verwachten dat hij weet hoeveel ruimte hij heeft bij de neus.

Marko heeft er nou eenmaal oog voor

Mensen die schande spreken van de aanpak van Marko moeten zich toch nog even achter de oren krabben. Recentelijk gaf de Oostenrijkse scout van Red Bull al aan dat hij niet inzag waarom De Vries nog tot de zomerstop zou moeten krijgen, en geef hem eens ongelijk? Wat valt er voor AlphaTauri nog te halen bij een coureur die na een derde van het seizoen al niet goed genoeg gebleken is? Op papier was De Vries een rookie en in praktijk was dat ook het geval. Samen met Logan Sargeant, een van de rijders die hij in de afgelopen wedstrijden verreweg het meest tegengekomen is op het asfalt, staat hij op nul punten. Jongens als Oscar Piastri en Zhou Guanyu zijn echter al een tijdje van de nul af en Piastri, bijvoorbeeld, is ook bezig aan zijn eerste jaar in de F1 én had tot aan Groot-Brittannië een zeer matige McLaren tot zijn beschikking die regelmatig dezelfde pace had als de AlphaTauri.

Belichten we het perspectief van Red Bull dan moet ook nog even aangehaald worden dat een foutgevoelige coureur tegenwoordig ongewenst is, veel meer dan in het verleden. De teams opereren al een tijdje onder een budgetplafond, wat betekent dat elke cent die naar reparaties toegaat niet aan de ontwikkeling van de auto besteed kan worden. Naast het feit dat De Vries door kapotte voorvleugels en daaropvolgende extra pitstops zijn eigen kans op punten minimaliseerde (die ook geld opleveren, trouwens), maakt hij het al worstelende ingenieurs in Italië nog net wat lastiger. Dat AlphaTauri dit er in haar huidige staat niet bij kan hebben, dat lijkt mij evident. Zakelijk is er geen enkele reden om De Vries nog te houden en wanneer Marko zoiets ziet, is hij ijskoud.

De Vries komt ten opzichte van zijn teamgenoot, andere coureurs en mede-rookies totaal niet lekker uit de verf. In de Grands Prix heeft hij niet getoond over het vernuft te beschikken dat hij in de Formule E wel getoond heeft, en dat ziet Marko ook. Het zwaardere materiaal ligt hem misschien gewoon niet, maar dat doet niets af aan de conclusie die ook Red Bull getrokken heeft: De Vries is simpelweg te slecht. Het is vervelend om het te moeten concluderen en raceminnend Nederland gunt de man uit Sneek uiteraard al het beste, maar als je 't mij vraagt, is het maar goed dat hij uit zijn lijden verlost is: beter dan dit was het namelijk niet geworden. De vraag of de zet van AlphaTauri terecht was en of een andere voorman wél al punten gescoord had, kunnen we hoogstwaarschijnlijk beantwoorden na iets meer dan een half seizoen van Daniel Ricciardo in het zitje van De Vries. Het was een kort en bondig avontuur voor De Vries, maar laten we eerlijk zijn: dat heeft hij volledig aan zichzelf te danken.

Eens met deze scherpe mening? Laat je perspectief achter in de comments!