Voor De Vries is er meer dan alleen Formule 1: 'Soms stuurt de GPS je naar een zijweggetje'

Nyck de Vries heeft lang moeten wachten voordat hij uiteindelijk zijn kans in de Formule 1 kreeg, afgelopen seizoen in Monza. Hij maakte destijds voor Williams indruk en het eenmalige optreden leverde hem een vast stoeltje bij AlphaTauri op. Een moeizame start van het seizoen zorgde echter al snel voor geruchten omtrent zijn toekomst in de koningsklasse van de sport. De 28-jarige Fries werd bij zijn seizoenstart niet geholpen door een ondermaats presterende en lastig te besturen AT04, en zag tot overmaat van ramp hoe het wegvallen van de Grands Prix van China en Emilia Romagna ervoor zorgde dat hij vijf opeenvolgende races op stratencircuits moest rijden.

De Nederlander gaf afgelopen donderdag in Monaco zelf al aan dat hij beseft dat hij te veel fouten gemaakt heeft dit seizoen, maar bleef dit weekend schadevrij. In gesprek met Give Me Sport ging De Vries in op zijn situatie en hoe hij het uiteindelijk toch tot de Formule 1 heeft weten te schoppen. 'In je carrière rijd je eigenlijk op een weg, en soms stuurt de GPS je naar een zijweggetje, en dan moet je zelf je weg terug weten te vinden', zo legt De Vries zijn ongewone pad richting de Formule 1 uit.

De Nederlander weet zelf alles van alternatieve routes, aangezien hij jarenlang in de Formule E en het langeafstandsracen uitkwam. 'Er is niet één route en één snelweg richting je uiteindelijke doel en droom. Soms word je ver weg geleid van de hoofdroute, en krijg je het idee dat er geen weg meer terug is, en je maar verder moet gaan. Die gedachten zijn heel vaak in me opgekomen', geeft de Fries toe. 'Op de een of andere manier kwam ik echter altijd weer een beetje terug op het juiste pad, en ik heb me maar een beetje laten meevoeren. Soms zag de toekomst er beter uit dan op andere momenten, wanneer ik dacht dat het nooit meer zou gaan gebeuren', verwijst hij naar zijn kansen op een Formule 1-stoeltje.

De AlphaTauri-coureur probeerde altijd alles van de positieve kant te blijven bekijken, geeft hij zelf aan. 'Ik was oprecht heel gelukkig met wat ik buiten de Formule 1 deed. Ik denk dat gelukkig zijn en genieten van wat je doet heel belangrijk is. Als ik afgewezen werd, was dat natuurlijk teleurstellend, maar ik wist me altijd te herpakken, omdat ik wist dat ik het geweldig deed. Een afwijzing is ook niet het einde van de droom. Ik heb nooit opgegeven.'

Invallen in Italië

Toen de kans zich uiteindelijk voordeed en De Vries in Monza last minute werd verteld dat hij Alexander Albon bij Williams mocht vervangen, greep hij zijn kans met beide handen beet. 'Ja, er was druk, maar het genieten overheerste. Het plezier dat ik op dat moment beleefde en het dankbaar zijn dat je dat moment meemaakt waar je je hele leven al over droomt, was veel sterker aanwezig dan het besef dat dit mijn kans was om een vast plekje in de sport te verdienen. Dat heeft waarschijnlijk geholpen. Ik moet echter ook eerlijk zijn dat alles dat weekend meezat en dat het in de sterren geschreven stond.'

Door zijn ervaringen in andere raceklassen beseft De Vries dat er meer in de racerij is dan alleen de Formule 1. 'Ik heb een aantal Le Mans-races gereden in de LMP2-klasse. Uiteraard was het rijden in de Formule 1 mijn grote droom, maar ik heb zeker nog unfinished business daar. Ik heb nog niet de kans gehad om voor de zege in Le Mans te strijden. Dat is iets dat hoog op mijn lijstje staat. Ik zou daar graag in de toekomst nog voor vechten. Ik houd sowieso van het langeafstandsracen, ik volg het nog altijd en ik heb veel vrienden die daaraan deelnemen. Ik houd gewoon van racen. Ik leef in het moment, maar de Formule 1 is natuurlijk het hoogste dat er in onze sport is, en dat is waar ik graag wil zijn. Ik doe het stapje voor stapje. De toekomst zal me de weg wel wijzen.'