Prost bekroont F1-debuut met punt na ware uitputtingsslag in GP Argentinië 1980

Alain Prost begon zijn avontuur in de Formule 1 op deze dag, 13 januari, in 1980. De Fransman, die later vier keer wereldkampioen zou worden, debuteerde destijds namens McLaren bij de Grand Prix van Argentinië, een race die al enkele decennia niet meer op de kalender staat. F1Maximaal gaat terug naar die wedstrijd, die werkelijk een uitputtingsslag was.

De Grand Prix van Argentinië was de openingsrace van het seizoen 1980 en de omstandigheden waren zwaar, al is dat een understatement. De baan was er slecht aan toe, want door de extreme hitte brak het asfalt op sommige plekken af. Daardoor lag er ook vaak grind en andere troep op de racelijn, die hierdoor erg glad was. Het was zo erg dat de coureurs zich afvroegen of de race wel door moest gaan en om die reden werd een boycot overwogen. Die boycot kwam er niet, maar de slechte toestand van het asfalt had wel een negatief effect op de race.

Voor die race maakte de 24-jarige Fransman Prost zijn debuut in de McLaren M29. Dat debuut kwam na een zwaar teleurstellend jaar voor het Britse team, waarna enkele managementveranderingen plaatsvonden. Zo werd Ron Dennis mede-eigenaar van de renstal na een fusie met zijn Formule 2-team. Dennis had de succesvolle IndyCar-ontwerper John Barnard aangenomen om zich in 1980 bij het team te voegen. John Watson bleef als hoofdcoureur terwijl hij werd vergezeld door Prost, de regerend Formule 3-kampioen.

Prost op ruime afstand van topcoureurs na kwalificatie

Prost kwalificeerde als twaalfde voor zijn eerste deelname aan een Grand Prix. Het gat naar polesitter en Williams-rijder Alan Jones was ruim tweeënhalve seconde, al waren de onderlinge verschillen op het afbrokkelende asfalt zeer groot te noemen. Bij de start had Prost een uitstekende start, waarin hij al snel klom naar de achtste plek. Jones lag nog altijd aan de leiding, voor Nelson Piquet en Jacques Laffitte - respectievelijk Brabham en Ligier.

Hierna begon al de slijtageslag die de Grand Prix van Argentinië zou worden. De beide Renaults van René Arnoux en Jean-Pierre Jabouille vielen met respectievelijk ophangingsschade en motorproblemen uit. Thuisheld Carlos Reutemann viel in de twaalfde ronde uit, eveneens met motorproblemen. Het leverde beelden op waarin te zien was hoe hij huilend naast zijn auto zat. Jones werd vijf ronden later ook getroffen door problemen, al ging het om een plastic zak in zijn radiatoren die verwijderd moest worden. Hij zakte daardoor terug van P1 naar P4.

Prost was inmiddels weggezakt uit de top acht na zijn goede start. De McLaren was duidelijk nog niet goed genoeg om echt mee te strijden voor de voorste posities. De Fransman kon wel profiteren van de vele uitvalbeurten om hem heen. Zo vielen Riccardo Patrese van Arrows en Laffitte in ronden 27 en 30 uit met motorproblemen. Zij reden respectievelijk rond op plaatsen zes en twee, terwijl Jones de leiding van de race weer in handen had.

Eerste F1-punt Prost binnen na loodzware GP van Argentinië

Gilles Villeneuve, inmiddels tweede, moest de druk op Jones hooghouden en flink pushen. De Canadees pushte echter te hard en crashte ook hard in de vangrails. Einde race voor de Ferrari-coureur na 36 ronden. Later viel ook zijn teamgenoot en regerend wereldkampioen Jody Scheckter uit, zij het door een technisch probleem. Prosts landgenoot Patrick Depailler, rijdend voor Alfa Romeo, haalde vanwege dezelfde reden als Scheckter het einde van de wedstrijd niet.

Prost klom hierdoor op naar de zesde plaats, wat in die tijd goed was voor één punt. Jones won ondanks de plastic zak en enkele rijdersfouten door de staat van de baan op dominante wijze. Zijn voorsprong was 24 seconden op Piquet, terwijl derde man Keke Rosberg bijna één minuut en twintig seconden achter Jones eindigde. Al met al was het dus een uitstekend debuut van Prost, die op een ronde achterstand de eindstreep haalde. Gedurende zijn carrière zou hij vier titels winnen, met 51 overwinningen, 106 podiums en 33 polepositions.