De sleutel valt bij Red Bull en Aston Martin in het slot, waar is Ricciardo?

De puzzelstukjes beginnen bij de meeste heren langzaamaan in elkaar te klikken. Sergio Perez' eerste overwinning voor Red Bull Racing geeft aan dat zijn harde werk in Milton Keynes zich inmiddels uitbetaald heeft. Dat Sebastian Vettel tweede werd achter hem, toont aan dat we min of meer op het punt zitten dat de gewisselde Formule 1-coureurs hun materiaal onder de knie krijgen. F1Maximaal maakt de balans op na zes wedstrijden. Waar is de oude Daniel Ricciardo? En gaat Fernando Alonso nog progressie boeken in 2021?

Er zijn maar liefst vijf niet-rookies die dit jaar moeten bewijzen dat ze ook in nieuw materiaal hun werkgever een goede dienst kunnen bewijzen. De transfer van Perez was misschien wel de meest in het oog springende, omdat de Mexicaan, zoals hij inmiddels wel bewezen heeft, in het juiste materiaal wedstrijden zou kunnen winnen. Ook Vettel kreeg in de vorm van een donkergroene Aston Martin een nieuwe bolide tot zijn beschikking, terwijl Daniel Ricciardo van Renault naar McLaren verhuisde. Waar Ricciardo plaatsmaakte voor Fernando Alonso, deed Carlos Sainz dit voor de Australiër zelf. Bij welke heren is de sleutel al in het slot gevallen?

Perez bewijst zijn waarde

De eerste coureur die we onder het vergrootglas leggen is de teamgenoot van Max Verstappen. Weliswaar meegeholpen door de uitvalbeurt van zijn Nederlandse collega en de grove fout van Lewis Hamilton, wist hij de Grand Prix van Azerbeidzjan te winnen, en dit heeft hij voor een groot deel aan zichzelf te danken. Tuurlijk vielen er mensen uit tijdens de wedstrijd op Baku City Circuit, maar in het continue gevecht met Hamilton voorafgaand aan de uitvalbeurt van zijn teamgenoot is te zien dat Perez zich comfortabel voelt in de RB16B. In de eerste en tweede sector wist hij het gat steeds nét groot genoeg te houden om een inhaalmanoeuvre in de eerste bocht te voorkomen van de Mercedes-routinier.

Daarnaast is Perez na zijn eerste winst van 2021 ingegaan op hoe hij op het punt gekomen is waar hij zich nu op bevindt. 'Ieder weekend begrijp ik meer en na ieder weekend doen we een grondige analyse. Daarnaast doen we veel werk in de fabriek om uit te vogelen wat we beter kunnen doen', gaf hij aan tegenover de Nederlandse tak van Motorsport.com. In Milton Keynes heeft men middels een intensief traject van simulatorwerk de ontwikkeling van de voormalig Racing Point-man in een stroomversnelling gebracht. Zodoende zagen we in Baku de Perez terug die we in zijn hoogtijdagen bij zijn voormalige Britse renstal zagen. Bij Red Bull lijkt men de formule te hebben gevonden.

Vettel met twee uitstekende wedstrijden

Wie dacht dat Vettel in Monaco al goed uit de verf kwam, zal versteld staan bij zijn resultaat in Baku. Allebei de straatcircuits liggen de Heppenheimer goed, in het verleden wist hij in de straten van Monte Carlo en Azerbeidzjan geregeld te scoren. Na een dramatisch laatste jaar bij Ferrari werd er serieus getwijfeld of de viervoudig wereldkampioen het nog wel in zich had. Teameigenaar Lawrence Stroll had echter een kopstuk nodig om zijn merk nieuw leven in te blazen in de Formule 1 en besloot ondanks de matige voortekenen de Duitser aan te trekken. Een opportunistische en op het eerste oog risicovolle zet van de Canadese multimiljonair.

Maar zonder oog voor kansen wordt je geen multimiljonair, zo blijkt maar weer. Tweemaal een vijftiende plek, gevolgd door tweemaal een dertiende plek, boden niet de seizoenstart waar het team uit Silverstone op hoopte en spoedig groeiden de twijfels in de media. Had hij het dan écht niet meer in zich, of lag het in 2020 toch vooral aan de ondermaatse Ferrari waar Charles Leclerc soms wél magische dingen in liet zien? Na vier races, in Monaco, kwam het antwoord. Middels een uitstekende strategie en een meer dan prima pace van de voormalig Red Bull-coureur wist Vettel in de top vijf te eindigen. Hij leek het potentieel van de AMR21 te kunnen ontgrendelen en sprak tegenover RTL de volgende woorden: 'Het duurde lang om de bolide onder controle te krijgen, langer dan ik wilde, maar op een gegeven moment klikte het gewoon.'

Fifty-fifty voor geduldige Alonso

Bij Alonso is het jaar tot nu toe verdeeld in prima prestaties en mindere prestaties. Voor Alpine zijn punten in 2021 prettig, maar niet altijd een gegeven. Een boterhamzakje-DNF in Bahrein, met een zeventiende plaats in Spanje en een dertiende plaats in Monaco maken drie wedstrijden van de Spanjaard niet effectief. Een tiende plek tijdens de Grand Prix van Emilia Romagna, gevolgd door een achtste eindklassering in Portugal en een P6 na een twee ronde durende eindsprint in Baku, maken het letterlijk een fifty-fifty seizoen voor Alonso.

De helft van de races scoort hij, de andere helft niet. Gezien de verdeling van de puntenfinishes, tweemaal aan het begin van het jaar, lijkt het niet alsof Alonso moest wennen. Dat is van de tweevoudig wereldkampioen, die na een sabbatical van twee jaar weer terug is in de sport, ook wel te verwachten. Het racebloed stroomt door zijn aderen en in de slotfase van de Azerbeidzjaanse Grand Prix, waarin hij zich van P10 naar P6 wist te worstelen, bewees hij dit wederom. Het lijkt vooral het circuit en de Alpine A521 te zijn die zijn kwaliteiten vrijgeven.

Gaat dit veranderen gedurende de rest van het jaar? Het waarschijnlijke antwoord is: nee. De reden hiervoor is dat Alonso titels wil winnen en niet zo nu en dan een handjevol punten binnen wil halen. De Asturiër instrueerde zijn team dan ook zeer duidelijk: 'Het heeft geen zin om nu de auto helemaal op mij aan te passen, steek deze moeite liever in de ontwikkeling van de 2022-bolide.' 1 januari 2021, de dag dat Alpine aan de nieuwe auto mocht sleutelen, stond Alonso in de fabriek. 2022 ziet hij als een serieuze mogelijkheid om weer vooraan het veld te rijden en daarom wil hij dat de nadruk op dat jaar komt te liggen. Het gevolg is wel een Alonso die het hele jaar het uit moet vechten op het middenveld, maar dat neemt hij op de koop toe.

Degelijke Sainz

Sainz' Grand Prix in Baku was er zeker geen om over naar huis te schrijven. In een SF21 waarmee een top zes-finish tot de mogelijkheden behoorde, reed hij lange tijd buiten de punten na in bocht 8 van de baan te schieten gedurende de wedstrijd. Hij wist zich aardig terug te vechten om vervolgens toch nog vier punten mee naar huis te nemen, maar het was een ongebruikelijk matig optreden voor de landgenoot van Alonso. Waar de eerdergenoemde heren al gewend zijn aan het materiaal, leek Sainz vanaf Bahrein al prima uit de voeten te kunnen met de auto. Aan Leclerc kan hij (nog) niet tippen, maar de Monegask wordt dan ook gezien als een van de beste coureurs van de huidige grid.

In plaats van een lange periode van wennen, doet Sainz eigenlijk wat hij bij McLaren ook altijd gedaan heeft, en dat is consistent punten binnenharken. In Bahrein lukte dit al en in Emilia Romagna behaalde hij ondanks een stuurfout de vijfde plaats. Enkel in Portugal eindigde de voormalig Toro Rosso-man zijn weekend puntloos, terwijl de podiumplaats in Monaco een mooie beloning was voor wat het weekend van Ferrari had moeten worden. Eigenlijk is de conclusie voor Sainz dat hij überhaupt geen tijd nodig heeft gehad om te wennen en met zijn puntenfinish in Azerbeidzjan zet hij zijn consistente reeks voort. Een terechte zevende plek in het wereldkampioenschap dus.

Waar is Ricciardo?

De laatste man in dit rijtje is van de vijf gewisselde heren de in Baku laagst geklasseerde coureur. Op de grid vragen mensen zich af waar de getalenteerde, laat remmende en agressieve Ricciardo is die we kennen, en dat is niet geheel onterecht. De voormalig teamgenoot van Verstappen kende in Monaco namelijk een dramatisch weekend, waarin hij op een volle ronde achterstand gezet werd door teamgenoot Lando Norris. Ook in Baku viel hij tegen, hij volgde zijn twaalfde eindklassering in Monte Carlo op met een negende plaats in Azerbeidzjan. An sich geen drama in Baku dus, maar wel ondermaats voor een rijder die doorgaans op straatcircuits snel is.

Bij McLaren houdt men vertrouwen: 'Over enkele races zien we de oude Ricciardo weer terug', pleitte teambaas Andreas Seidl gedurende het Grand Prix-weekend in Baku. Toch best opvallende uitspraken, gezien het feit dat Ricciardo vijf van de zes wedstrijden in 2021 gewoon in de punten is geëindigd. De crux zit hem dan ook vooral in de relatieve prestaties van The Honey Badger. Norris heeft namelijk inmiddels al twee derde posities op zijn naam staan in 2021 en ligt vierde in het coureurskampioenschap. De getalenteerde Brit haalt het onderste uit de kan in de MCL35M en dat voert de druk op bij Ricciardo.

Er zit meer in het materiaal dat Ricciardo toegewezen gekregen heeft en vooral daarom lijkt het alsof hij nog niet helemaal lekker in zijn vel zit. In relatieve prestaties, met een tiende plek in het coureursklassement, laat Ricciardo te wensen over, maar in absolute getallen valt het nog wel mee. Vijf van de zes wedstrijden in de punten eindigen, en twee keer P6 als optimum, is zó slecht nou ook weer niet. Wel blijft het feit dat van alle heren in deze lijst het de geroutineerde oud Renault-man is die het minste aanpassingsvermogen lijkt te hebben, of de moeilijkste bolide heeft om onder de knie te krijgen.

Wisselende wenpatronen

Kijkend naar alle vijf de coureurs vallen er drie patronen te zien waarin gewisselde coureurs vallen in 2021. Het eerste patroon betreft eigenlijk alleen Sainz, en tot op zekere hoogte Alonso. Vanaf het begin van het jaar zat hij enkele tienden achter teamgenoot Leclerc, maar dat is niet verbazingwekkend. Wennen hoefde voor hem niet echt en dat is dan ook de reden dat hij inmiddels zijn eerste podiumplek al te pakken heeft voor Ferrari. Voor Alonso lijkt het tevens alsof hij niet echt heeft hoeven wennen aan de Alpine, maar zich meer neerlegt bij het feit dat dit toch al nooit de ideale auto voor hem zou zijn. Alonso wilde weer in de Formule 1 instromen zodra de reglementswijzigingen doorgevoerd zouden worden en is dus eigenlijk een jaartje te vroeg. Dat wordt het seizoen dus gewoon uitzitten voor hem.

De tweede categorie betreft de heren die, zoals Perez voorspelde, circa vijf wedstrijden nodig hadden om aan het materiaal te wennen. Na het podium in Baku is het duidelijk: Perez en Vettel weten wat ze wel en niet met de auto kunnen. Op een circuit zoals Baku, waar de muren op je af lijken te komen, is het des te knapper om de grenzen van het materiaal op te zoeken en exact te weten waar er tijd te winnen valt. Bij Vettel lukte het in Monaco al, bij Perez was het een wedstrijd later. De ervaren heren kunnen vanaf nu het tempo alleen nog maar gaan opbouwen bij hun respectievelijke renstallen.

Alleen Ricciardo bevindt zich in de laatste groep. Hoewel zijn prestaties niet objectief slecht te noemen zijn, is de algemene consensus op de grid, en ernaast, dat er meer in zit. Zes races en nog steeds wil het niet echt lukken. Of het de moeite van hemzelf is met het vinden van de ideale afstelling of rijstijl, of dat de McLaren gewoon een hele lastige bolide is om te temmen, weet alleen hijzelf. Wat wel duidelijk is, is dat van de gewisselde heren het, toch best onverwacht, Ricciardo is die nog aan zijn pace moet werken. Wellicht dat het er in de vergeeflijkere niet-straatcircuits de komende weken wat beter uit komt.