Ferrari gaat gebukt onder eigen legendestatus, toekomstperspectief is volledig uit het oog verloren

Ferrari is gegaan van het meest dominante Formule 1-team naar het lachertje van de topteams. Als men kijkt naar de manier waarop het team geleid wordt, is het echter niet zo vreemd dat de Italiaanse renstal al jaren moet wachten op een nieuwe titel. De bestuurders van de Scuderia kijken in hun ivoren toren toe hoe het team zijn raceweekenden aanpakt en Frédéric Vasseur en zijn mannen mogen het zelf zien op te lossen. Ferrari gaat gebukt onder de status die het zelf heeft verworven, maar zonder drastische veranderingen of een realistisch beeld van de werkelijkheid gaat de Italiaanse renstal in de komende seizoen ook geen successen kennen.

Het seizoen is natuurlijk toch pas jong en Ferrari heeft technisch gezien nog alle kans om een opmars te maken. Gezien het afgelopen seizoen hebben we echter voldoende informatie om te concluderen dat Ferrari in het gevecht zal blijven met Mercedes en Aston Martin. Momenteel lijkt de kans zelfs groter dat Alpine een grotere concurrent voor Ferrari gaat worden dan dat de Italiaanse renstal het Red Bull moeilijk gaat maken. Dat de Ferrari-leiding voorafgaand aan een seizoen altijd een titel willen zien, is dan ook pure grootheidswaanzin. Vasseur moet dan ook opstaan en durven zeggen: ‘Sorry Tifosi, maar ook dit jaar gaan we de hoogtijdagen van Ferrari niet terug zien keren.’

Een beetje zelfreflectie zou Ferrari sieren

Natuurlijk heeft Ferrari zijn status als meest legendarische team in de Formule 1 verdiend. In de dominante jaren van Michael Schumacher zijn miljoenen mensen verliefd geworden op de sport en de Scuderia. Het gaf een andere toekomstig wereldkampioen, Sebastian Vettel, voldoende motivatie om zijn droom achterna te gaan. Alleen zou het een legendarisch merk ook sieren als het woord zelfreflectie in het vocabulair terecht zal komen. Mattia Binotto liet vorig jaar al zien dat iedereen het hand boven het hoofd houden geen goede strategie is. Dat is nog maar eens het bewijs dat het strategisch bij Ferrari eigenlijk alleen maar fout kan gaan.

De legendarische status van het team is op het moment ook meer een last dan een voordeel, net zoals de status van de zevenvoudig wereldkampioen zoon Mick Schumacher allesbehalve hielp. ‘Vraag een kind om een auto te tekenen en hij kleurt deze rood’, zei Enzo Ferrari vroeger. Een arrogant, maar tegelijkertijd prachtig, statement over het merk. De druk die er tegelijkertijd bij komt kijken, in combinatie met de verwachtingen van het bestuur, is echter voor de meeste mensen geen positieve druk. Charles Leclerc parkeert zijn auto met zijn pure ambitie om zichzelf te bewijzen te vaak in de muur, Carlos Sainz loopt telkens gefrustreerd tegen een Italiaanse muur aan en Vasseur mag naar mijn idee niet zeggen wat hij echt denkt.

Dat zijn natuurlijk de perfecte ingrediënten voor een goed geoliede machine. Kijk naar een team als Red Bull waarbij iedereen gewoon eerlijk tegenover elkaar is, zegt waar het op staat als er iets misgaat en een topcoureur rijdt die elk resultaat weet te maximaliseren. Wie wil dat nou? Welk team zou nou ooit zo dominant willen zijn dat er vijf wereldtitels op rij worden gewonnen en niemand ooit in de buurt kan komen? Ferrari zou het allemaal natuurlijk wel willen, maar met de huidige opzet en wensen van het bestuur zal het raceteam de komende jaren blijven verdrinken. Daar helpt een nieuwe teambaas niet bij.

Ferrari en Ajax: een bestuurlijke crisis is nooit ver weg

In Nederland, wel in een andere tak van sport, loopt het bestuur momenteel ook liever weg dan dat het even goed in de spiegel kijkt. F1Maximaal deelt het kantoor met Ajax Showtime en bij de Amsterdamse FC gaat het momenteel ook niet zoals het hoort. Ajax moet van zichzelf, en dus ook het bestuur, ieder jaar kampioen worden; het is haast ondenkbaar als de club geen titel pakt. Dit jaar is een titel ver weg omdat een andere club, in dit geval Feyenoord, een stuk harmonieuzer is en veel beter te werk gaat. Het bestuur besluit de eindverantwoordelijke van het team, in dit geval Alfred Schreuder, te ontslaan, om vervolgens in de ivoren toren afstand te nemen van enige vorm van verantwoordelijkheid. John Heitinga mag dan wel meer uitstraling hebben als trainer, het is toch Edwin van der Sar die als algemeen directeur zelf zijn biezen moet pakken, in plaats van wijzen naar anderen.

De gelijkenissen met Ferrari zijn overduidelijk. De Italiaanse renstal moet wereldkampioen worden, de titel is ver weg omdat Red Bull het simpelweg een stuk beter voor elkaar heeft, Binotto werd ontslagen voor een meer charismatische teambaas in Vasseur en het bestuur doet voor de rest helemaal niet aan zelfreflectie. John Elkann houdt zich veel liever bezig met andere zaken, zoals voetbalclub Juventus. Om te zeggen dat het daar allemaal van een leien dakje gaat: nee! De club heeft vijftien punten in mindering gekregen van de Italiaanse voetbalbond voor financieel wanbeleid. De Amerikaan moet met dit prachtige statistiekje ook het gezicht zijn van de grootste Formule 1-renstal aller tijden. Wat kan er nou misgaan?

Dat er aan het begin van het seizoen al wordt gesproken over onenigheid tussen Vasseur en Benedetto Vigna, de CEO van Ferrari, is dan ook wel weer tekenend. Deze geruchten werden de wereld in geslingerd door Italiaanse media, dus het is de vraag in hoeverre de geruchten kloppen. Maar waar rook is, is vuur. Vasseur lijkt me ook wel iemand die snel klaar is met het Italiaanse gebrabbel bij Ferrari. Ik kan me immers niet voorstellen dat de teambaas de baan heeft aangenomen omdat hij dat nou per se zo graag wilde. Vasseur wilde mogelijk alleen zijn toekomst in de sport garanderen, want ik kan me zo voorstellen dat Andreas Seidl bij Audi naar iemand anders op zoek zou zijn gegaan. Nu heeft Ferrari iemand die weet hoe hij mensen op de juiste plek moet zetten en dan gaat het er zo mee om.

Hamilton naar Ferrari? No way!

Waar de arrogantie van Ferrari ook net wat te ver in gaat, is de opmaak van het gehele team. In Maranello heerst namelijk nog steeds het idee dat Italiaanse ingenieurs het beste werk leveren, ondanks dat dit in de afgelopen vijftien jaar geen titel heeft opgeleverd. Ik snap dat Italië, en ook Ferrari, bekendstaat om de stijlvolle auto’s, maar als iemand uit Groot-Brittannië met het uiterlijk van Shrek een pijlsnelle auto kan maken die de rest van het veld op een seconde per ronde zet, dan is de keuze snel gemaakt. In 1991 bracht Ferrari meerdere nationaliteiten aan boord en dat leverde pas in 2000 weer echt succes op. Vasseur moet dus zo snel mogelijk de kans krijgen om alle ingenieurs aan boord te krijgen die hij wil, dan kan Ferrari over tien jaar, maar mogelijk ook sneller, weer echt meedoen om de titel.

De vraag is echter of mensen wel over willen stappen naar Maranello. Alle technische kennis lijkt zich namelijk te verzamelen in een straal van twintig kilometer ergens in de middle of nowhere in Engeland. Milton Keynes is immers een gat waar iedereen uit wil ontsnappen en naast een circuit en de Mercedes-fabriek zijn respectievelijk Silverstone en Brackley ook geen publiekstrekkers. Toch zijn Red Bull, Aston Martin en Mercedes momenteel wel de teams die de betere papieren hebben in het kampioenschap. Zelfs Alpine heeft zijn faciliteiten in Enstone en de Fransen staan nou niet bepaald bekend om hun bereidheid om Engels te spreken. Ferrari zal nooit verhuizen naar Groot-Brittannië, maar het kan geen kwaad om wel even wat kennis te vergaren in het nieuwe centrum van de Formule 1. De dominantie van Italiaanse merken als Ferrari en Alfa Romeo is al eeuwen voorbij. Brittannia rule the F1-world!

In de fantasie van Eddie Jordan zou Lewis Hamilton ook nog wel even vertrekken naar Ferrari, terwijl Leclerc de tegenovergestelde richting op zou gaan. Hamilton heeft de ervaring die nodig is en Leclerc moet inderdaad gesmeed worden door mensen die wel ballen durven tonen, maar ik verwacht niet dat de zevenvoudig wereldkampioen alleen maar voor de status naar Italië wil verhuizen. Daar zal Hamilton alleen maar liefdadigheidswerk doen net zoals Schumacher deed bij Mercedes voordat de Zilverpijlen alles in goud veranderden. Sebastian Vettel heeft immers laten zien dat een overstap naar Ferrari na een gevallen dominante periode niets oplevert naast veel frustratie en een paar overwinningen.

Zijn er dan concrete oplossingen voor Ferrari op dit moment? Eigenlijk niet. De hoge piefen zullen blijven zitten en dan moet het team in Maranello alles zelf maar oplossen, maar tegelijkertijd wel in het achterhoofd houden dat er een titel mee naar Italië gebracht moet worden aan het einde van het jaar. Het is lastig om voor te stellen dat Ferrari nog een titel gaat winnen in de nabije toekomst. Het team is ver verwijderd van het epicentrum van de Formule 1. Ferrari klampt zich te veel vast aan de tijd dat het zelf in het middelpunt van de belangstelling stond en dat zorgt ervoor dat de renstal is stil komen te staan. Zo is het team keihard op weg om alleen nog maar historisch te worden, in plaats van een team met een toekomst.