Kimi Räikkönen is een van de meest ervaren coureurs uit de geschiedenis van de sport, met een deelname aan 353 Grand Prix-weekenden, en 349 Grand Prix-starts. Räikkonen, bijgenaamd The Iceman, werd in 2007 wereldkampioen tijdens zijn eerste jaar met Ferrari en won in 2018 de laatste van 21 Grands Prix. De op 17 oktober 1979 geboren Fin hing na 2021 zijn helm aan de Formule 1-wilgen.
Deze pagina gaat verder onder het nieuws.
Kimi Räikkönen start zijn loopbaan in 1989, op tienjarige leeftijd, in de karts. In deze klasse rijdt hij tot het jaar 1999. Het team Manor en David Robertson en Steve Robertson, actief in de autosport, zien het talent van de Fin en contracteren hem voor de Formule Renault. In deze klasse heeft hij al eerder gereden, maar nu heeft Räikkönen een competitieve bolide ter beschikking. Räikkönen weet dit jaar zeven races te winnen, genoeg om twee races voor het eind van het jaar het kampioenschap te winnen. Deze twee races rijdt Räikkönen dan ook niet mee.
David Robertson is lyrisch over zijn coureur en belt Peter Sauber op om de Fin naar de Formule 1 te brengen. Sauber ziet in dat Räikkönen een veelbelovende rijder is en laat hem drie dagen testrijden. De bazen bij Sauber zijn tevreden met de resultaten van Räikkönen en bieden hem een plek aan in het team voor 2001. Hoewel Räikkönen dan 21 jaar oud is, heeft de coureur nog maar een schamele 23 Formule races op zijn naam staan, en heeft de FIA twijfels over zijn vaardigheid als rijder. Räikkönen krijgt uiteindelijk het voordeel van de twijfel en kan in 2001 starten aan zijn eerste Formule 1 seizoen.
De eerste race die Räikkönen rijdt voor het Zwitserse team heeft direct een goed resultaat. Kimi weet in deze race in Australië zesde te worden en pakt zijn eerste punt in de koningsklasse. In 2001 heeft Räikkönen zich genoeg bewezen en vertrekt het volgende jaar, 2002, naar McLaren. Hier is hij de teamgenoot van David Coulthard. Dat jaar blijkt de McLaren-bolide helaas niet competitief genoeg voor de titel. Räikkönen rijdt de eerste race, in een slijtageslag, wel naar de derde plaats en verschijnt nog drie andere keren op het podium.
Van de zeventien races valt Räikkönen echter acht keer uit door problemen aan de wagen. Het volgende jaar doet Kimi het een stuk beter en weet hij zes races te winnen. Räikkönen valt op de Nürburgring uit door motorproblemen. Als dit niet was gebeurd, had hij in zijn derde jaar in de Formule 1 kampioen kunnen worden: Michael Schumacher wint het kampioenschap met twee punten verschil.
Tussen 2004 en 2006 rijdt de Fin nog steeds bij McLaren. De wagen blijkt alleen elk van deze jaren niet optimaal te zijn. In 2005 wordt Räikkönen weer tweede in het eindklassement, achter Fernando Alonso, met een snelle, maar onbetrouwbare auto. Bij de race van Italië, in 2006, wordt bekendgemaakt dat Räikkönen in 2007 verhuist naar Ferrari. Het lijkt een onmogelijke opgave om daar aan de verwachtingen te voldoen. Räikkönen vervangt bij de Italiaanse renstal namelijk Michael Schumacher.
Räikkönen loopt na een zege tijdens de seizoensopener gestaag achterstand op. Tijdens de GP van Frankrijk, op Magny-Cours, weet Räikkönen echter het tij te keren. Vanaf dan schrijft Kimi vijf races op zijn naam; hij wint het kampioenschap met één punt voorsprong op Lewis Hamilton, die in de bolide van McLaren rijdt. Het volgende jaar, in 2008, rijdt Kimi Räikkönen weer bij Ferrari. Dat jaar verrast hij: door een combinatie van verschillende problemen en fouten, eindigt hij dat seizoen onder zijn teamgenoot Felipe Massa en de wereldkampioen van dat jaar, Lewis Hamilton.
In 2009 gaan de prestaties van de Ferrari flink achteruit. Räikkönen weet dit seizoen de enige winst van het team binnen te halen. De Fin heeft voor 2010 nog een contract staan, maar hij wordt uitgekocht, zodat Alonso voor het volgende seizoen zijn plaats kan overnemen. De volgende twee jaar besteedt Kimi buiten de Formule 1, in het rallyrijden en in de NASCAR. In beide klassen is Räikkönen niet competitief.
In 2012 maakt Kimi zijn rentree in de Formule 1; ditmaal rijdt hij voor Lotus. Räikkönen presteert op de toppen van zijn kunnen. In het midden van het seizoen neemt hij de leiding in het kampioenschap over van Sebastian Vettel. Dit weet hij niet vol te houden en hij eindigt uiteindelijk als derde in het kampioenschap. In 2013 rijdt Räikkönen weer bij Lotus. Dit jaar verloopt minder goed voor de coureur. De laatste twee races rijdt hij niet mee, vanwege een financieel issue met Lotus, en voor het volgende jaar vertrekt Räikkönen naar Ferrari. Räikkönen werd bij Lotus namelijk contractueel per punt betaald, maar behaalde dusdanig veel punten dat Lotus zijn salaris niet meer kon betalen.
Het eerste jaar dat Kimi Räikkönen weer rijdt bij de Italianen weet hij de verwachtingen niet waar te maken: de bolide blijkt niet competitief en voor Räikkönen is het lastig om in de Ferrari balans te vinden. In 2015 is de wagen weer competitiever, maar deze keer staat de Fin onder druk door zijn nieuwe teamgenoot, Vettel. Uiteindelijk bereikt Räikkönen het podium drie keer en eindigt hij als vierde in het kampioenschap.
2016 is voor Räikkönen en Ferrari weer een teleurstellend jaar: Het team weet dat seizoen geen enkele winst te behalen. Räikkönen had in Spanje kunnen winnen, maar deze race werd beslecht in het voordeel van Max verstappen. De Nederlander eindigt aan het eind van het jaar hoger dan de Fin. Räikkönen eindigt als zesde. In 2017 en 2018 rijdt Räikkönen nog steeds voor het Italiaanse team. In 2017 weet hij geen winst te behalen voor het team, maar wordt hij wel vierde in het eindklassement. 2018 gaat nog beter: hij eindigt als derde in het klassement, en behaalt in Austin zijn eerste winst sinds 2012.
De tekst gaat verder onder de afbeelding.
Na in totaal acht seizoenen te hebben gereden bij Ferrari, wordt voor 2019 zijn contract niet verlengd. In 2019 is Räikkönen bezig aan zijn zeventiende seizoen in de Formule 1. Dit doet de Fin bij het team waar het voor hem in de Formule 1 allemaal begon: Sauber (later Alfa Romeo, en inmiddels Stake). Voor de zomerstop staat de Fin op de achtste plaats in het klassement, terwijl zijn teamgenoot Antonio Giovinazzi dan achttiende staat. Räikkönen lijkt bij Alfa Romeo beter op zijn gemak dan bij Ferrari.
Kimi Räikkönen is in 2019, met 39 jaar oud, aan zijn zeventiende seizoen in de Formule 1 begonnen. Räikkönen is veruit de oudste coureur op de grid, maar ook het meest ervaren. Deze ervaring brengt hij mee naar Alfa Romeo, met wie de Zwitsers de beste resultaten behalen in jaren. In 2019 laat de Fin in ieder geval zien dat hij nog steeds veel lol heeft in het racen in de Formule 1. Met sterke prestaties wist hij zich op te werken naar de twaalfde positie in het wereldkampioenschap, net achter Lando Norris. De Fin laat dat seizoen geregeld weten dat hij nog niet toe is aan stoppen, zolang de coureur plezier heeft in het racen, zal hij door blijven gaan als coureur.
En belofte maakt schuld, ook als het team van Alfa Romeo het wat minder doet. Räikkönen had veel moeite met tegenvallende prestaties van het team in 2020. Het team reed steevast achteraan, en wist vaak een goede start niet om te zetten in puntenfinishes. Waar Räikkönen in 2019 nog 43 punten wist te behalen, wist hij in 2020 slechts vier punten te behalen. Een karig resultaat voor de Fin en veruit het slechtste seizoen tot nog toe, mede door de slechte prestaties van de Ferrari-krachtbron in 2020.
Van stoppen is er echter geen sprake voor de Fin - in 2020 werd de coureur herhaaldelijk gevraagd naar zijn mogelijke pensioen. Toch gaf de Fin steeds aan niet te willen denken aan stoppen. Na een wederom teleurstellend seizoen in 2021, besloot Räikkönen op 42-jarige leeftijd zijn helm aan de wilgen te hangen.
Jaar | Team(s) | Overwinningen | Punten | Eindstand WK |
2001 | Sauber | 0 | 9 | 10e |
2002 | McLaren | 0 | 24 | 6e |
2003 | McLaren | 1 | 91 | 2e |
2004 | McLaren | 1 | 45 | 7e |
2005 | McLaren | 7 | 112 | 2e |
2006 | McLaren | 0 | 65 | 5e |
2007 | Ferrari | 6 | 110 | 1e |
2008 | Ferrari | 2 | 75 | 3e |
2009 | Ferrari | 1 | 48 | 6e |
2012 | Lotus Renault | 1 | 207 | 3e |
2013 | Lotus Renault | 1 | 183 | 5e |
2014 | Ferrari | 0 | 55 | 12e |
2015 | Ferrari | 0 | 150 | 4e |
2016 | Ferrari | 0 | 186 | 6e |
2017 | Ferrari | 0 | 205 | 4e |
2018 | Ferrari | 1 | 251 | 3e |
2019 | Alfa Romeo | 0 | 43 | 12e |
2020 | Alfa Romeo | 0 | 4 | 16e |
2021 | Alfa Romeo | 0 | 10 | 16e |