Verstappens 'British bias'-opmerkingen zetten Buxton aan het denken: 'Ik begon het mezelf af te vragen'

Max Verstappen en de British bias, het klinkt bijna als de nieuwe Harry Potter-film, maar het waren toch echt twee hoofdonderwerpen in 2024. De Nederlander kreeg te maken met kritiek en partijdige opmerkingen van een aantal Britse journalisten, oud-coureurs en stewards, waardoor hij zich genoodzaakt voelde om van zich af te bijten. In 2023 was er niets negatiefs om over te praten, maar 2024 gaf velen voer om het vuur te openen. F1Maximaal.nl sprak Will Buxton uitgebreid over de British bias.

Verstappen praat niet zo graag naast de baan en tijdens mediamomenten, maar pakte vorig seizoen toch een aantal keren de microfoon op om de critici de mond te snoeren. De viervoudig wereldkampioen kreeg commentaar van onder anderen oud-coureur en steward Johnny Herbert, en oud-coureurs Martin Brundle, Jolyon Palmer en Damon Hill. 'Ik heb het verkeerde paspoort', zei Verstappen destijds, die gedurende zijn titelstrijd met Lando Norris steeds meer opmerkingen naar het hoofd geslingerd kreeg. Het ging van kwaad tot erger toen hij in de tweede seizoenshelft een aantal straffen kreeg die hij niet eerlijk vond.

Zo was Herbert betrokken bij zijn taakstraf in Singapore en ook bij de twee tijdstraffen die hij kreeg in Mexico. In Brazilië sloeg hij keihard terug, en kon geen enkele steward meer verandering brengen in de uitslag van de fenomenale race die hij heeft gewonnen. 'Waar zijn die Britse journalisten nu dan? Zijn ze al naar het vliegveld of konden ze de perszaal niet vinden?' grapte Verstappen na afloop van de race in São Paulo.

Buxton was een van de journalisten die op zijn statement reageerde door uit te leggen dat de meeste journalisten niet bij de persconferentie aanwezig zijn, omdat het waardevoller is om tijd te spenderen in 'het vierkantje', waar je meer quotes van meer coureurs kunt verzamelen. Of Buxton zich op zijn teentjes getrapt voelde, is niet bekend, al bedoelde hij het als een verklaring waarom er niet zoveel journalisten in de perszaal aanwezig waren.

In een exclusief interview met F1Maximaal.nl spreekt Buxton openhartig over de beschuldigingen van Verstappen aan het adres van de Britse pers, en de kritiek die zijn landgenoten aan de Nederlander hebben gegeven. 'Ik ben begonnen na te denken over de dingen die ik zeg of plaats (op sociale media, red.) en hoe mensen er meteen op reageren', begint de Brit. 'Ze zeggen dan: oh, dat is Britse vooringenomenheid. Ik ben mezelf gaan afvragen: is dat iets wat ik niet zie? Of wat ik niet doorheb dat ik het doe?'

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Natuurlijke voorkeur voor een landgenoot

Sociale media is daarin ook wel extreem, erkent Buxton. Op platforms zoals X en Instagram is het voor iedereen makkelijk om vanachter een toetsenbord een kant te kiezen en iemand af te fakkelen zonder het complete verhaal te kennen of iemand persoonlijk te kennen. 'Ik werk niet voor een nationale omroep', benadrukt Buxton, die voor Formula1.com en dus F1TV werkt. 'Ik werk voor de Formule 1 als geheel, en probeer een internationale uitstraling te geven aan onze uitzendingen. We proberen respectvol te zijn naar iedereen, ongeacht hun nationaliteit of team. Heb ik als Brit een natuurlijke neiging om bijvoorbeeld in het conflict tussen George en Max automatisch George's kant te kiezen?'

Op het moment van het interview met Buxton staan we in de paddock in Abu Dhabi, waar de rust op vrijdag weder was gekeerd na een enerverende mediadag met Russell en Verstappen. 'Ik zei in de voorbeschouwing: ik heb gehoord wat Max over George heeft gezegd via andere mensen, maar Max is de eerste die het publiekelijk zegt. Maar ik kan ook geloven wat George zei over Max en de dingen die Max tegen hem heeft gezegd', vervolgt Buxton. 'Max laat zijn emoties soms met hem aan de haal gaan. Dus wat ik zei was: it's six of one and half a dozen of the other. Toen namen de reacties daarop mij onder vuur.'

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

'Toen ik zei: als Max die dreiging (dat hij Russell in de muur zou zetten in Qatar, red.) echt heeft geuit, dan is dat niet goed. Dat werd beantwoord met: je bent vooringenomen omdat je Brits bent. Terwijl ik eerder had gezegd dat ik Max' uitspraken had gehoord van anderen, dus ik heb het zelf niet uit context gehaald', licht Buxton toe. 'Het is heel makkelijk om te horen wat je wilt horen en slechts één kant te zien', zegt hij, erop wijzend dat sociale media erg zwart-wit kunnen zijn. 'Het is: je bent met me of je bent tegen me', vindt Buxton. 'Er is geen middenweg. Max zegt dat er een bepaalde partijdigheid is vanuit de Britse pers, maar zij praten tegen een Brits publiek. De Britse pers houdt ervan om schurken, helden, underdogs te creëren.'

Verstappen slachtoffer van 'British storytelling'?

Buxton haalt er wat voorbeelden uit de geschiedenis bij om uit te leggen wat er nu met Verstappen en zijn rivalen gebeurt. 'Kijk naar Mansell tegen Senna. We kijken naar dat beeld van Senna die op Mansells' sidepod zit in Silverstone terwijl hij terug naar de pits wordt gereden. Dan denken we: was dat geen mooi moment?' wijst de Brit aan. 'Niemand herinnert zich echter waarom Mansell Senna moest oppikken, omdat de Britse fans bloed wilden zien. Dan heb je ook Hill tegen Schumacher, Hamilton tegen Vettel en Hamilton tegen Verstappen. De Britse pers houdt ervan om schurken te creëren, want dat is wat hun kranten verkoopt.'

Vanuit dat oogpunt lijkt Verstappen dus 'the villain' te zijn in alle Britse krantenkoppen. 'Ja, ik begrijp precies waar Max vandaan komt', zegt Buxton. 'Ik hoop niet dat ik een van hen ben.' De journalist denkt echter dat elk land een voorkeur heeft voor de coureurs die hun vlag vertegenwoordigen. Zo is Ferrari heilig in Italië, is Spanje gefocust op Carlos Sainz en Fernando Alonso, en is Verstappen voor Nederland belangrijk.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

'Hebben de Nederlandse uitzendingen of pers geen voorkeur voor Max? Checo is toch ook de held in Mexico en iedereen is de schurk? Het is een natuurlijk onderdeel ervan, dat, als je onderdeel bent van een nationale omroep of krant, je liefde en emoties opbouwt rond jouw lokale held. Dat is een onderdeel van hun manier van verhalen vertellen', concludeert Buxton.