Terugblik GP Hongarije 1997 | De dag dat Damon Hill bijna geschiedenis wist te schrijven voor Arrows

Vandaag, 10 augustus, is het 26 jaar geleden dat Damon Hill een gouden kans om een historische zege te boeken in rook op zag gaan. Op deze dag in 1997 leek de Brit onbedreigd op de overwinning af te stevenen in de Grand Prix van Hongarije en daarmee tevens het team van Arrows de allereerste Formule 1-zege ooit te schenken. Hill verdedigde met nog drie ronden op de teller een voorsprong van ruim een halve minuut op Williams-coureur Jacques Villeneuve, maar toen sloeg het noodlot toe. Door een hydraulisch probleem begon Hill enorm veel tijd te verliezen. De voorsprong van ruim een halve minuut verdween als sneeuw voor de zon en in de laatste ronde zag Hill zijn voormalige teamgenoot langszij komen. Villeneuve won de race, maar Hill was de morele winnaar.

Ondanks dat Hill in 1996 de wereldtitel in de wacht wist te slepen, besloot Williams het contract van de Brit niet te verlengen. In de zoektocht naar een stoeltje voor 1997 kwam de regerend wereldkampioen uit bij Arrows, dat na zes seizoenen weer terugkeerde op de grid. Tom Walkinshaw had zich ingekocht bij het team, dat tussen 1991 en 1996 als Footwork door het leven ging, en de Schot was bereid om aan de salariseisen van Hill te voldoen.

Het jaar 1997 betekende een nieuwe start voor Arrows met een nieuwe motorleverancier (Yamaha), een deal met bandenboer Bridgestone en dus met regerend wereldkampioen Hill achter het stuur. Het seizoen begon echter allesbehalve voorspoedig. In Australië wisten Hill en zijn nieuwe teamgenoot Pedro Diniz zich slechts ternauwernood te kwalificeren voor de race en in de eerste helft van het seizoen bleek de A18 ook nog eens zeer onbetrouwbaar. Tijdens de negende race op Silverstone verscheen dankzij de zesde plaats van Hill dan eindelijk het eerste puntje op het scorebord. Het was een belabberd seizoen voor Arrows, totdat het F1-circus arriveerde in Hongarije.

Hill verrast met uitstekend resultaat in kwalificatie

Al op vrijdag bleek dat de A18 prima uit de voeten kon op de korte Hungaroring. Hill moest vrijwel de gehele sessie toekijken vanuit de pitbox vanwege een technisch probleem en de Brit kon slechts één ronde rijden. Deze bracht hem echter wel de vijfde plaats en dus leek het met de snelheid voor de verandering wel goed te zitten. En ook de Bridgestone-banden leken het veel beter te doen op het stoffige asfalt dan de Goodyears van de topteams.

Een dag later trok Hill die lijn door en verraste vriend en vijand in de kwalificatie. Terwijl de vlag voor het einde van de sessie werd gezwaaid, was de wereldkampioen van 1996 nog bezig met zijn laatste poging. Met een tijd van 1:15,044 sprong hij naar de derde plaats en daarmee hoefde hij enkel titelpretendenten Michael Schumacher en Villeneuve voor zich te dulden. Eindelijk lieten Hill en Arrows zich eens van voren zien.

Hydraulisch probleem houdt Hill in extremis van sensationele zege

Zo mocht Hill op zondag in een kansrijke positie aan de Grand Prix van Hongarije beginnen. En het werd nog mooier voor de Brit, want direct na de start schoof hij ten koste van zijn voormalige teamgenoot Villeneuve door naar de tweede plaats. Schumacher trok in zijn Ferrari al snel een behoorlijk gat naar de concurrentie, alleen Hill bleef redelijk in het spoor van de Duitser.

Na vier ronden kregen de coureurs van Ferrari steeds meer problemen met de Goodyear-banden, die niet zo goed bestand waren tegen de hitte als het rubber van Bridgestone. Eddie Irvine bracht zijn Ferrari al na zes ronden naar binnen voor een nieuwe set banden, nadat hij even daarvoor zijn derde plek aan Mika Häkkinen af had moeten staan. Ook Schumacher kreeg het lastig en zijn rondetijden liepen steeds verder op. Hill sloot al snel aan en achter het leidende duo kwamen Häkkinen, Villeneuve, Heinz-Harald Frentzen en David Coulthard ook met rasse schreden dichterbij.

Na tien ronden vormde zich een heuse trein achter Schumacher, waarbij ook de nummer zeven van de wedstrijd Johnny Herbert aansluiting wist te vinden. De banden van Schumacher begonnen steeds meer te glijden en Hill zat vol in de versnellingsbak bij het opkomen van het rechte stuk. De Brit liet zich deze kans niet ontglippen en bij het ingaan van de eerste bocht gooide hij zijn Arrows aan de binnenkant bij zijn rivaal van 1994 en 1995. Schumacher had geen antwoord en Hill liep met groot gemak weg van de concurrentie.

Terwijl Hill aan de horizon verdween, moest Schumacher alle zeilen bijzetten om Häkkinen van het lijf te houden. De Ferrari-coureur zou de Fin echter niet lang in zijn spiegels zien, want in de dertiende ronde moest Häkkinen zijn McLaren met een hydraulisch probleem aan de kant zetten. Villeneuve schoof daardoor een plaatsje op en een ronde later wist de Canadees ook meteen zijn titelrivaal Schumacher te passeren. De Williams-coureur kon de jacht op zijn voormalige teamgenoot, die inmiddels al bijna tien seconden was weggelopen, openen.

Hill was echter simpelweg te sterk en naarmate de wedstrijd vorderde, bouwde hij zijn voorsprong steeds verder uit. Met nog drie ronden te gaan was het verschil maar liefst 34 seconden en Hill leek geschiedenis te gaan schrijven. Het team van Arrows had sinds de oprichting in 1978 immers nog nooit een F1-race gewonnen. Die eerste zege moest er met zo’n gezonde voorsprong wel komen toch?

Maar in de 75e van 77 ronden ontstond er paniek in de Arrows-garage. Hill had even daarvoor een probleem gemeld over de radio en het tempo was er volledig uit. De Brit verloor meer dan tien seconden per ronde en een hoofdschuddende Walkinshaw zag de bui al hangen. Die allereerste overwinning zou er niet komen, want in de laatste ronde had Villeneuve het gat van 34 seconden overbrugd en Hill moest lijdzaam toezien hoe de Canadees er met de overwinning vandoor ging. De Brit werd nog wel tweede, maar dat was slechts een doekje voor het bloeden.

Hill trekt Arrows-deur na één seizoen alweer achter zich dicht

De tweede plaats in Hongarije zou het absolute hoogtepunt zijn in een moeilijk jaar voor Hill en Arrows. In de laatste zes races van het seizoen zou de regerend wereldkampioen geen enkel punt meer scoren, in tegenstelling tot zijn Braziliaanse teamgenoot Diniz, die tijdens de Grand Prix van Luxemburg als vijfde over de eindstreep kwam en daarmee de laatste twee punten voor Arrows wist te behalen in 1997. Arrows eindigde uiteindelijk op een achtste plaats in het constructeurskampioenschap en Hill besloot het team van Walkinshaw na één seizoen alweer te verlaten.