Senna: koning in de regen, kwalificatiebeest en een pure racer

Op 1 mei 2022 was het precies 28 jaar geleden dat een van de meest legendarische Formule 1-coureurs aller tijden ons is ontvallen. Ayrton Senna liet het leven nadat hij verongelukte op het circuit van Imola. Een dag eerder kwam Roland Ratzenberger ook op dezelfde baan niet levend van zijn ongeluk af. Tijd voor een terugblik op het verhaal van de onder de fans zo geliefde Braziliaan, met wie Max Verstappen nog wel eens wordt vergeleken.

Met 41 overwinningen in 161 races, waarvan hij er in 65 vanaf pole mocht vertrekken, staat de drievoudig wereldkampioen te boek als al dan niet de grootste coureur die de Formule 1 ooit gekend heeft. De charismatische Braziliaan was tien jaar actief in de koningsklasse van de autosport. Een periode waarin hij zich tot een racelegende wist te ontpoppen. De in Sao Paolo geboren Senna maakte vooral furore bij McLaren, het team waarmee hij alle drie zijn wereldtitels wist te behalen.

Na zijn laatste titel in 1991 viel het team van McLaren echter terug en kon het niet meer tippen aan onder andere Williams. Dit leidde ertoe dat Senna in 1994 de overstap maakte naar het team dat destijds gerund werd door Frank Williams. Zijn periode bij de Britse renstal heeft helaas veel te kort geduurd, want op 1 mei van dat jaar verongelukte de Braziliaan op het circuit van Imola. In de bocht Tamburello ging het helemaal mis, met zijn overlijden als gevolg. In Brazilië werden er 3 dagen van nationale rouw afgekondigd en was de begrafenis live op televisie te volgen. Naar verluidt kwamen er meer dan drie miljoen Braziliaanse inwoners opdagen bij zijn begrafenis.

Pure racer met technische begaafdheid

De legendarische coureur stond bekend om zijn technische kennis. Senna wilde alles begrijpen voor hij door ging naar het volgende onderwerp. Elk aspect dat met racen te maken had wilde hij tot in de puntjes beheersen. Dat hij perfectionistisch ingesteld was, bleek ook tijdens de kwalificatie voor de Grand Prix van Monaco in 1988. De Braziliaan had een voorsprong van zeven tienden op teamgenoot Alain Prost, maar wilde per se nog een snelle ronde neerzetten. Hij had gezien waar hij nog tijd kon winnen, ging de baan op, en verbeterde zijn tijd met maar liefst acht tienden. Prost kwam niet meer dichterbij en daardoor sloot Senna de kwalificatie af met een voorsprong van anderhalve seconde op zijn teamgenoot, een enorm gat in F1-termen.

Dit kenmerkte Senna, die te boek stond als pure racer en een kwalificatiebeest. Dit blijkt dan ook wel uit zijn indrukwekkend aantal polepositions. Om deze te behalen had hij een vast patroon. Aan het begin van de kwalificatie reed hij een snelle ronde. Vervolgens paste Senna wat dingen aan, om 20 minuten voor tijd nogmaals een rondetijd neer te zetten, om te kijken of de aanpassingen hun werk hadden gedaan. Vervolgens zorgde hij dat zijn auto in optimale staat verkeerde om nog een laatste keer aan te zetten. Vlak voor het verstrijken van het uur zette hij als laatste coureur zijn snelle tijd neer, zodat niemand de kans kreeg de tijd te verbeteren, eentje die vaak goed was voor pole.

Koning in de regen

De eerste ervaringen met het racen in de regen, in een kart, waren erg slecht voor de Braziliaan. De drievoudig wereldkampioen was hierdoor zo erg gebrand om het onder de knie te krijgen, dat hij elke kans aangreep om zichzelf te perfectioneren als het gaat om de techniek van het racen op een natte baan. Senna nam deze ervaring mee naar de Formule 1, waar hij liet zien dat het jarenlange oefenen zich uitbetaalde. In de koningsklasse van de sport kwam de Braziliaan bekend te staan als de regenkoning, wat hem dan ook de bijnaam Rain Master opleverde.

Het meest bekende beeld daarvan is toch wel de Europese Grand Prix van 1993 op Donington Park in het Verenigd Koninkrijk. Senna reed destijds nog bij McLaren, een team dat haar meerdere moest erkennen in Williams met Prost en Damon Hill. De Braziliaan kwalificeerde zich op een vierde plaats, waarvandaan hij de race ook mocht aanvangen. Dit is het moment dat Senna een stukje magie liet zien. De wereldkampioen viel in eerste instantie terug naar de vijfde plaats, maar begon toen aan zijn opmars. Nadat er amper acht bochten verreden waren op het kletsnatte circuit was het Senna die aan de leiding lag. Met een ongekend dominante vertoning reed hij vrijwel het gehele veld op minstens een ronde. Alleen Hill finishte in dezelfde lap als de Braziliaan, op anderhalve minuut achterstand. Magic Senna.

Vleugje Senna leeft in Verstappen

De afgelopen jaren is de naam Senna nog altijd veelvuldig te horen rondom het Formule 1-circuit en dat komt niet in de laatste plaats door Verstappen. De regerend wereldkampioen wordt regelmatig vergeleken met de legende van de sport, omdat er volgens vele kenners een hoop gelijkenissen zijn tussen beide. Zowel op als buiten de baan heeft de Nederlander trekjes die in alles doen denken aan de wereldkampioen van weleer. De rijstijl, het pure racen en het alles of niets op de baan, maar ook het recht voor zijn raap zijn en zeggen wat je op het hart ligt zijn eigenschappen die een gelijkenis geven aan de beide coureurs.

Het moment dat de vergelijking definitief hard gemaakt werd, was na de Grand Prix van Brazilië in 2016. Nota bene in het geboorteland van de man met de inmiddels zo iconische helm was het Verstappen die een masterclass gaf in de regen. Op fenomenale wijze wist hij onder andere de latere wereldkampioen Nico Rosberg buitenom in te halen op het natte wegdek, en liet hij zien over een ongekende wagenbeheersing te beschikken nadat hij zijn auto ternauwernood uit de muur wist te houden. De Nederlander stal de harten van de Braziliaanse fans door zijn acties, en de uiteindelijke opmars van plek 16 naar de derde plaats. Senna zelf mag er dan niet meer zijn, een vleugje Senna is nog altijd terug te vinden in de F1.