Ricciardo's imago leverde sceptici op: 'Ze dachten: wat heeft Red Bull gedaan?'

Daniel Ricciardo geeft toe dat het imago van de vrolijke jongen met de breedste glimlach en de krullen hem vooral aan het begin van zijn carrière veel sceptici opleverde. Hij was zich er zeer van bewust en voelde het bij sommige coureurs. Het speelde vooral in zijn eerste jaar bij Red Bull Racing een rol, en dat was het seizoen waarin hij zijn bijnaam 'The Honey Badger' heeft geaccepteerd.

De goedlachse Australiër stapte in 2014 in bij Red Bull en stond direct bekend om zijn brede glimlach en zijn grappen. De 34-jarige geeft echter toe dat dit imago er wel voor zorgde dat hij zich aan het begin van zijn carrière vaak verkeerd begrepen voelde. 'Ik denk dat dat mijn eerste jaar bij Red Bull was, en ik was me er zeer van bewust en ik voelde het ook bij sommige coureurs', legt Ricciardo uit, geciteerd door Formel1.de. 'Sommige rijders hebben waarschijnlijk om me gelachen en dachten: wat heeft Red Bull gedaan? Ze hebben een jongen met krullend haar die altijd veel lacht. Hij kan snel zijn over één ronde, maar in de race komt hij tekort', beschrijft Ricciardo.

'Dat heb ik zeker gevoeld', gaat de AlphaTauri-coureur verder. Hij legt uit dat de situatie ook heeft bijgedragen aan zijn vastberadenheid om iedereen het tegendeel te bewijzen. 'Ik denk dat ik dat jaar de honingdas heb geadopteerd en de meeste prijzen heb gewonnen voor de beste inhaalactie of wat dan ook.' Sindsdien is The Honey Badger Ricciardo's bijnaam. Het dier ziet er misschien onschuldig uit, maar staat bekend als bijzonder moedig en agressief als het erom gaat zich te verdedigen, en dat is precies waar Ricciardo op de baan om bekend staat.

'Mensen hebben de neiging om dingen snel te vergeten'

De keuze voor zijn mascotte was dus niet toevallig. 'Ik had echt het gevoel dat het tijd was om naar voren te komen en een beetje serieuzer genomen te worden', zegt de Australiër, die daar tot op de dag van vandaag aan werkt. 'Mensen hebben de neiging om dingen snel te vergeten, en volgend jaar is het tiende jubileum van de honingdas. Dus ik ben zeker van plan om weer wat stof te doen opwaaien en ja, gewoon serieus genomen te worden. Niet dat ik dat niet geloof, maar sommige mensen trekken dat zeker in twijfel. Er zijn dingen die ik heb gedaan, dit jaar bijvoorbeeld, die ik mezelf verplicht: opstaan volgens mijn eigen schema, mezelf naar de sportschool slepen, ik wil gewoon bewijzen dat ik het kan. Ik heb niemand nodig die mijn hand vasthoudt.'