Hoe Ferrari in Barcelona van verliezer naar winnaar ging, en weer terug naar verliezer

Ferrari heeft er een zwaar Grand Prix-weekend op zitten. Het team trapte het driedaagse evenement in Spanje slecht af, wist zich op zaterdag weer te herpakken, en eindigde op zondag min of meer met lege handen, relatief aan Red Bull Racing dan. Waar ging het op vrijdag mis, hoe heeft de renstal zich weten te herpakken en welke factoren speelden een rol in het verlies van de leiding in de titelstrijd? F1Maximaal.nl licht het toe.

Wie Ferrari’s prestaties van de vrijdag onder de loep legde, zag dat er heel veel werk te verrichten was voor de renstal. Het team worstelde tijdens de eerste twee vrije trainingen, al waren de tijden wel verdienstelijk. Tijdens VT1 en VT2 was het vooral het bandengebruik van de Italiaanse renstal dat voor problemen zorgde. Wij vroegen Pirelli-topman Mario Isola waarom Ferrari haar banden vernietigde in die vrijdagsessies. ‘Het woord vernietigen zou ik niet gebruiken’, liet hij optekenen. ‘We zagen wat verschillen tussen de teams in hoe ze de banden gebruikten.’

‘Het verschil zit vooral in de keuze om de voorbanden meer te beschermen. We weten dat Barcelona een front-limited circuit is (de voorbanden krijgen het zwaarder te verduren dan de achterbanden, wat betekent dat de teams hier met de afstelling rekening mee moeten houden, red.). Met name voor de linkervoorband moet je goed zorgen. Het risico dat je loopt door dat te doen is dat je achterbanden meer degradatie kennen – in sector 3 is tractie namelijk heel belangrijk’, suggereert de Italiaan. Ferrari had de balans van de auto nog niet helemaal op orde, wat resulteerde in hevige slijtage.

Pirelli zag dat sommige teams juist de achterbanden beschermden vanwege die vraag naar tractie in de laatste sector. Kozen de deelnemers hiervoor dan vroegen ze wel relatief veel van de zachte band. ‘Het was dan ook interessant om tijdens de derde vrije training te zien hoe de teams nog steeds met de afstelling speelden. Doorgaans wordt deze sessie namelijk gebruikt voor kwalificatiesimulaties, en wordt er gepoogd om te begrijpen hoe ze het maximale uit de banden kunnen halen, en de mate van grip kunnen optimaliseren.’

Ferrari herstelt voor de kwalificatie

Charles Leclerc zei het na de vrijdagssessies al: er moest veel gebeuren. Ferrari werkte ’s avonds door, maar had nog een laatste vrije training nodig om de puntjes op de i te zetten. Daardoor miste Ferrari dus, zoals Isola aangegeven heeft, die belangrijke kwalificatiesimulaties, maar blijkbaar vond teambaas Mattia Binotto dat er meer tijd te winnen viel wanneer de renstal begreep hoe de bandenslijtage geminimaliseerd kon worden. Ferrari eindigde die sessie wederom bovenaan de tijdstabel, en het plan had gewerkt.

Enkele uren laten gingen Leclerc en collega Carlos Sainz namelijk wederom het asfalt op om de startplekken te bepalen. Beide heren kwamen Q1 en Q2 door, waarna het aankwam op de belangrijke laatste Q3-runs. Leclerc vergooide zijn eerste run, maar werd mede door een foutje van Max Verstappen aan poleposition geholpen. Sainz schopte het niet verder dan P3, wat niet fijn gevoeld moest hebben. Spanje is immers zijn thuisland. Enfin, met twee coureurs in de top drie was het de Italiaanse renstal die op zaterdag gezien kon worden als winnaar.

Leclerc en Sainz maken het niet waar

Lang leek het op zondag net zo voorspoedig te verlopen voor Ferrari als op zaterdag. Leclerc behield de eerste plek na de eerste ronde en zag zijn grootste concurrent, Verstappen, snelheid minderen door een DRS-probleem. Verstappen zat vast achter George Russell en het gat naar de Monegask groeide uit tot meer dan tien seconden. ‘Geen power!’, hoorden we vanuit de F1-75. De Ferrari vertraagde en kwam de pitstraat niet meer uit. Nul punten voor de WK-leider, en dus ook de renstal zelf.

Ferrari moest de rest van de race haar hoop vestigen op Sainz, maar die maakte het vooral zichzelf erg lastig door in de openingsfase van het circuit te schieten. Hij tuimelde door de tijdstabel tot een positie waarin hij überhaupt geen punten mee naar huis zou nemen. Tijdens zijn uitstapje door de grindbak beschadigde hij de auto ook nog eens, wat hem gedurende de race zo’n volle seconde per rondje heeft gekost. Althans, dat stelde Ferrari na afloop van het evenement.

Met een toegetakelde Ferrari had Sainz nog steeds voldoende snelheid om zich de top vijf in te werken. Lewis Hamilton bleek op het circuit een maatje te groot, maar toen de Mercedes-motor begon te haperen kreeg Sainz P4 cadeau. Het eindresultaat na een weekend dat halverwege zo veelbelovend leek? Twaalf punten. Werden de punten op vrijdag of zaterdag uitgedeeld, dan was Ferrari in de prijzen gevallen. Na de kwalificatie stonden ze in theorie zelfs op veertig punten, kijkend naar de startgrid. Van die theoretische veertig punten was er na de geblokte vlag nog dertig procent. Een weekend om snel te vergeten voor Ferrari, dat in Monaco alweer terug kan slaan.