Met de komst van de kwalificatie neemt de spanning hier in de paddock toe. Men weet dat het slechts een kwestie van tijd is voordat er punten voor het oprapen liggen, en dat vergroot de intensiteit bij de teams, en het enthousiasme bij de fans. Ik baande me vandaag een weg door een voller wordende paddock, en wist diverse mensen te spreken waarvan ik eigenlijk niet verwacht had dat ik ze zou zien. Al met al is dag twee in Spanje zeer geslaagd, met Max Verstappen die begint vanaf de eerste startrij. Laat mij je meenemen in hoe F1Maximaal.nl zich over Circuit de Barcelona-Catalunya voortbewoog.
Had ik dat stuk van gisteren maar gepubliceerd van mijn hotelkamer, zat ik vrijdagavond rond een uurtje of half 11 te denken. Dat was namelijk het moment dat ik pas aankwam in het centrum van Barcelona, na een taxi naar Station Montmeló te nemen. De grootste fout van het weekend, want toen ik eenmaal aankwam in de kleine buitenwijk van de stad, stond het bomvol met Formule 1-fans die eveneens het openbaar vervoer namen richting het centrum. Een fout, maar wel een zeer ontnuchterende ervaring, al was er van die nuchterheid bij mijn reisgenoten weinig te merken. Rozig van de Spaanse middagzon en halve liters lauw bier werden licht verbrande fans een veel te beperkte hoeveelheid treinen ingepropt, mijzelf incluis.
Het bracht een tweestrijdig gevoel bij mijzelf teweeg. Na veertien uur werken, aanstaan en spanning was een overvolle trein het laatste waar ik op zat te wachten, maar het heeft ook weer zo zijn charme om mee te krijgen hoe het weekend ervaren wordt door bezoekers. Door deze inzichten met jullie te delen, kan ik jullie bovendien behoeden voor de problemen waar je tegenaan loopt wanneer je volgend jaar zelf naast het asfalt staat, want dat zo’n Grand Prix-weekend een onvergetelijke ervaring is, ook als fan, daar kan je eigenlijk niet omheen. Dus, Montmeló qua vertrekroute zeker niet aan te raden, tenzij je jezelf van bar naar bar wankelend in een tijdsspan van drie uur door een mensenmassa wil werken. Althans, zo zou ik het zelf doen. Sta je te wachten dan kan je er net zo goed wat moois van maken, maar niet als je vroeg op moet.
’s Ochtends naar het circuit met openbaar vervoer is dan wél weer goed te doen, mits je een vroege vogel bent. Ik heb met vroeg opstaan weinig problemen, en begaf me om iets na 7 uur richting El Clot-Aragó, het metro- en treinstation waar ik nog geen negen uur eerder uitstapte. Daar druppelden de fans wel alweer binnen, maar we hebben het over tientallen, geen honderdtallen. Na de trein loop je tien minuten en stap je op een bus, die je tien minuten van het circuit weer afzet. Op z’n Spaans dus, want in Noord-Europa begint de bus ‘gewoon’ bij het station, en eindigt deze op zijn eindpunt. In Spanje zit blijkbaar overal tien minuten lopen tussen – net zoals de zoete espresso denk ik bij mezelf: waarom?! Hier zie ik de charme dan weer níét van in, maar misschien moet ik mijn horizon verbreden en een Mediterrane versie van mijzelf omarmen die systematische vertraging en relatieve wanorde accepteert.
Op bezoek in de Red Bull-garage
Relatieve wanorde – best een geinige term, die ook nog eens aardig samenbindt hoe mijn journalistieke ervaringen op het circuit hier verlopen zijn. Ik ging het weekend min of meer blind in, met een enkele afspraak, maar toch vooral goede hoop. Die hoop, en enkele connecties die ik de afgelopen jaren gelegd heb, hebben geresulteerd in een onverwachts productieve dag, met een oude bekende van ExxonMobil die mij de Red Bull-garage in wist te krijgen. Ja, het is werkelijk gebeurd, al werd uiteraard wel meteen benadrukt dat er geen foto’s gemaakt mogen worden. Jullie zullen mij dus maar op mijn woord moeten geloven.
Het was een vrij onwerkelijke ervaring om plots op anderhalve meter van de RB18 te staan, en iemand met de helm van Verstappen langs te zien rennen die gekoeld werd. Ook was het de eerste keer dat ik mijn connectie bij ExxonMobil fysiek kon ontmoeten, alles was vanwege COVID tot op heden via de mail gegaan. Het praat toch altijd wat prettiger wanneer je weet hoe iemand eruit ziet, hoe iemand zich gedraagt en wat voor persoon iemand is. Nadat ik mijn bizarre exclusieve Red Bull-garagetour had laten bezinken, realiseerde ik mij dat ik een uitnodiging voor de W Series-paddock had ontvangen. Met dubbele Nederlandse vertegenwoordiging in de vorm van Beitske Visser en Emely de Heus leek het mij de moeite waard om een kijkje te nemen.
Een rondje W Series
Het onthaal is bij de vrouwelijke raceklasse totaal anders dan bij de Formule 1. Mediatechnisch is de koningsklasse toch wat afgesloten. Sommige teams, zoals Mercedes, hebben nuttig gebruik gemaakt van COVID om media-activiteiten die eerst fysiek plaatsvonden nu virtueel te houden. Zo krijgen journalisten zelden nog de kans om mannen als Lewis Hamilton in de paddock aan te spreken, en groeit de sport langzaamaan dicht. De W Series, ook vanwege haar huidige levensfase (het is bijna een startup), is juist op zoek naar die persoonlijke connectie om zo het merk te laten groeien. Ik streek neer in de zon met een van de persvoorlichters van de klasse en kreeg vrijwel meteen een biertje aangeboden. Sla dat maar eens af in 32 graden in het zonnetje. Mij lukte het niet.
De Nederlandse W Series-dames, af en toe bij programma’s als Race Café te zien, stonden mij graag te woord en vertelden over het weekend in Spanje, hoe de race ze beviel en wat er in de rest van het seizoen allemaal nog aan zit te komen. De uitgewerkte verhalen blijf ik jullie nog even schuldig, simpelweg omdat er maar 24 uren in één dag zitten. De energie in de W Series-paddock, die zich vrijwel direct achter de motorhome van Ferrari bevond, is goed en openhartig. Al met al een prettige ervaring. Toen ik eenmaal terugkeerde naar de F1-paddock, speelden er nog bandjes, maar waren de meeste gasten met VIP-passen en teamleden al wel vertrokken.
Voor de media gaat in Barcelona echter ook na zevenen de werkdag nog even door. Mario Isola, de perschef van Pirelli, maakte aan het begin van de avond nog even tijd voor F1Maximaal.nl en kwam met bijzondere inzichten betreffende het rubber voor de race, op welke banden vermoedelijk gestart gaat worden en dat er zelfs een driestopper in de lucht hangt op zondag. Dit, en veel meer, vind je voorafgaand aan de race terug op de site, maar ook deze content zit momenteel nog in de pijpleiding. Die niet-zoete espresso van de bandenleverancier waar ik zo op hoopte, kreeg ik, wel op aanvraag, nadat de Italiaan benadrukte dat ik op warme lentedagen eigenlijk op zoek zou moeten zijn naar water. Het is mij om het even.
Verstappen in de kwalificatie
Max Verstappen liep in de kwalificatie poleposition mis, en dat resulteerde in een opgetogen Ferrari. Voldoende Spaanse fans hadden het liever andersom gezien, met Charles Leclerc op P3 en Carlos Sainz op P1, maar het is niet anders. Al helemaal nadat Fernando Alonso Q1 niet uitkwam, is het hopen dat Sainz niet wederom de grindbak vindt, en minstens een podiumplek binnensleept. Hij heeft er het materiaal voor, al lijkt Mercedes dit weekend ook aan een podium te ruiken. Morgen om 15.00u wordt duidelijk of Sainz het geluk aan zijn zijde heeft, en of Verstappen in bocht 1 met grof geweld de concurrentie weer het nakijken geeft, net zoals hij bij Hamilton deed in 2021.
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties