Nicholas over 'pitstraatpiraten' van Red Bull: 'Dat zeggen de gasten altijd tegen ons'

Red Bull Racing heeft een hecht team en dat zal niet zo snel veranderen, zo geeft monteur en Senior Power Unit Assembly Technician Calum Nicholas aan. De monteur aan Max Verstappens kant van de garage laat na het 2024-seizoen weten dat ze nog steeds een familie zijn. Hij kan het zich niet voorstellen om nog naar een ander team te gaan. De Brit houdt van zijn team en dat is andersom ook zo.

Nicholas werkt al langer dan tien jaar voor de Oostenrijkse renstal en heeft zowel met Sebastian Vettel als met Verstappen gewerkt. Beide coureurs werden soms verkeerd begrepen, omdat ze zo gedreven, competitief en strijdlustig waren. Beide viervoudig wereldkampioenen zijn echter vriendelijk en zorgzaam, en dat weet Red Bull als geen ander. Nicholas kan makkelijk negeren wat over de coureurs wordt gezegd, want hij weet hoe ze zich echt gedragen achter de schermen.

Hij geniet ervan om met Verstappen te werken en geeft aan dat de mentaliteit binnen Red Bull nooit veranderd is. Het team voelt als een familie. Nicholas zou niet willen verkassen naar bijvoorbeeld Mercedes of Ferrari. 'Ik zeg altijd dat ik het gevoel heb dat de andere grote drie teams, zoals Ferrari bijvoorbeeld, altijd praten over hun passie, hun geschiedenis, hun erfgoed', begint Nicholas in de High Performance Podcast. 'Mensen zijn trots om voor Ferrari te werken.'

Bij Mercedes zit het weer net iets anders. 'Ik denk dat Mercedes echt goed is wat betreft proces en procedure. Alles moet op de juiste manier gebeuren en dat resoneert door het hele bedrijf', wijst de Brit aan. 'Dat is altijd al zo geweest. Ik heb Red Bull vaak als de pitlane pirates beschreven', gaat hij verder. 'Een van de dingen die opvalt, is iets wat gasten in de garage tegen ons zeggen. We staan erom bekend dat we de muziek de hele dag door op volumestand 11 hebben staan. Ze vinden het geweldig om ons te zien werken in de garage.'

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Geen communicatie nodig

De monteurs zijn dan zelf echter stil. De muziek komt keihard uit de speakers, terwijl ze rustig aan de auto werken. 'Niemand praat, want je kunt elkaar niet horen omdat de muziek zo hard staat en iedereen gewoon zijn werk doet', lacht Nicholas. 'We hoeven niet te communiceren, want we weten wat er aan de hand is, we weten wat er gaat gebeuren. Dat is voor mij een voorbeeld van hoe goed we zijn als team', klinkt hij trots. 'De manier waarop we werken in de garage is iets wat altijd opvalt.'

Red Bull hanteert een andere werkwijze, en dat onderscheidt het team duidelijk van de andere 'historische teams'. Het werkt, anders hadden ze geen zes constructeurskampioenschappen en acht rijderstitels. 'We zijn precies wat Enzo Ferrari garage esters zou hebben genoemd', vervolgt Nicholas. Een ester is een chemische koolstofverbinding met een bepaalde karakteristieke groep. Volgens de Brit is het unieke clubje in de garage op zo'n wijze met elkaar verbonden.

Monteurs net zo veeleisend als Verstappen

Nicholas benadrukt dat het allemaal gaat om het hebben van de beste mensen, en ze op de posities zetten waarin ze het beste uit zichzelf kunnen halen, en ze geven wat ze nodig hebben. 'En dan is het vertrouwen hebben in de mensen. Wanneer die band er is, voel je de verantwoordelijkheid naar de andere mensen in de garage. Dat is voor mij het belangrijkste. Als ik aan mijn werk denk en het goed wil doen, denk ik aan wat het betekent voor iedereen als ik hen teleurstel', zegt de monteur.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

'Als ik niet concentreer of als ik de focus verlies en een fout maak, is mijn grootste zorg niet echt het verliezen van een race, of een uitvalbeurt, want die dingen gebeuren. Mijn grootste zorg is dat ik al die mensen die elke week honderd procent geven, heb teleurgesteld', klinkt hij openhartig. 'Dat creëert echt sterke banden tussen mensen. Weet je, we doen iets van negentig à honderd pitstops per jaar. Het idee dat elke pitstop perfect zal zijn, is belachelijk. Het is de standaard die je voor jezelf stelt die zo hoog is.'

Net als Verstappen eisen de monteurs het beste van hunzelf. 'De laatste zeven jaar hebben we de DHL-pitstopprijs gewonnen. De standaard die we hebben gesteld, de benchmark is zo hoog dat je moet accepteren dat bepaalde dingen verkeerd gaan. In die situaties gaat het niet om wiens schuld het is. We kijken of er een manier is om ervoor te zorgen dat het niet nog een keer gebeurt met een proces of iets dergelijks. Maar ik denk dat het belangrijkste is dat we allemaal begrijpen dat iedereen in de garage zijn eigen grootste criticus is.'

Tunnelvisie zodra het pitstoptijd is

Een fout tijdens een pitstop kan een coureur veel tijd kosten. Daarom is Nicholas altijd heel hard voor zichzelf als het wel een keer gebeurt dat hij een fout maakt. 'Dan duurt het een paar dagen voordat ik eroverheen kom, maar dan zal je merken dat je teamgenoten je komen ondersteunen en zeggen: maak je geen zorgen, het komt wel weer goed', glimlacht Nicholas. De Brit is tijdens de pitstops verantwoordelijk voor de wieldopsleutel van de rechterachterband.

In de podcast wordt hij gevraagd om uit te leggen wat er gebeurt zodra ze horen dat een auto binnenkomt. 'We krijgen een oproep vijftien seconden van tevoren, die kregen we (in 2024, red.) van Jonathan Wheatley. Dan weten we dat de auto dan de pits inrijdt. Op de radio kregen we daarvoor natuurlijk al te horen dat er een pitstop aan zou komen. Zodra ik in die vijftien seconden ervoor zit, dan sluit ik me af van alles. Ik ben enkel gericht op waar ik moet zijn. Ik positioneer mezelf op mijn markeringen en ik ga de wieldopsleutel omdraaien en zorgen dat hij de juiste kant opgaat.'

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Nicholas benoemt zijn concentratie op dat moment een van zijn belangrijkste vaardigheden. 'Ik heb een manier gevonden om me totaal niet op alles wat eromheen gebeurt te richten. Er zou een groep met roze olifanten de pitstraat in kunnen lopen, er zou van alles kunnen gebeuren, maar vanaf dat moment, zodra ik daar ben en op mijn knieën zit en de auto op me af zie komen, kijk ik alleen nog naar het midden van dat achterwiel.'