De Vries nerveus voor kans in F1-auto bij Mercedes: 'Ik leg er zelf een bepaalde druk op'

Nyck de Vries zal tijdens de eerste vrije training in Frankrijk de kans krijgen om zich te laten zien bij Mercedes. De Nederlander mag Lewis Hamilton vervangen, en daarmee is het zijn eerste keer bij de Duitse renstal. Eerder was De Vries al eens te vinden bij Williams tijdens een vrije training, maar de zenuwen blijven onverminderd hoog bij de Formule E-coureur.

'Ik weet al hoe mijn programma eruit gaat zien', begint De Vries in gesprek met Ziggo Sport. 'Ik zal dezelfde banden als George (Russell, red.) gebruiken. Bij Williams had ik dat overigens ook, daar had ik ook één zacht setje. Het programma zal wel iets anders zijn, maar het is natuurlijk altijd een mooie kans. Het is een goede ervaring om in te kunnen en mogen stappen en het mee te maken tijdens een Formule 1-weekend.'

'Ik voel wel gezonde zenuwen'

Het is voor de tweede keer dat de reserverijder van Mercedes een vrije training mag gaan rijden in de Formule 1. Dat maakt De Vries nog steeds nerveus. 'Honderd procent, tuurlijk. Ik ben altijd nerveus voor alles wat ik doe, omdat ik alles wat ik doe, goed wil doen. Dat komt niet vanzelf. Ik leg er dan ook zelf een bepaalde druk op, omdat ik vind dat je alles wat je doet, ook goed moet doen. Slaap ik er minder om? Ik voel wel de gezonde zenuwen.'

Daarmee wil De Vries niet zozeer zeggen dat hij het van hard werken moet hebben. 'Iedereen heeft zijn eigen manier en bewandelt zijn eigen pad. Ik denk dat bijvoorbeeld Max (Verstappen, red.), George en Leclerc rijders zijn uit dezelfde generatie en allemaal heel anders opereren. Echt heel anders opereren. En ik denk dat ze allemaal een soortgelijke prestatie kunnen leveren.'

De Vries geeft om Formule 1

'Het gaat mij er meer om dat ik, los van werk, ook gewoon erom geef', gaat De Vries verder. 'Dit is mijn leven, mijn sport, en ik wil het goed doen. In zo'n Formule 1-weekend kijkt de hele wereld mee. Je stapt in een Mercedes en je hebt één uur, twee sets banden, je zit naast een rijder die de auto kan dromen. Als je dan zegt dat het je niks kan schelen, dat accepteer ik, maar daar kan ik niet mee leven', besluit De Vries.