Antonio Giovinazzi was een Formule 1-coureur die jarenlang uitgekomen is voor Alfa Romeo Racing. De Italiaan, doorgestroomd uit het Ferrari-juniorennetwerk, vond onderkomen bij de Zwitserse renstal, maar hield het slechts drie jaar vol. Met de komst van Zhou Guanyu moest hij plaatsmaken, en maakte hij de overstap naar de Formule E, waar hij in 2022 actief was. In 2023 won de Italiaan met Ferrari de 24 Uur van Le Mans.
Deze pagina gaat verder onder het nieuws.
Antonio Giovinazzi ontdekte pas laat zijn passie voor het racen. Toen de Italiaan dertien jaar oud was, kartte hij voor het eerst op professioneel niveau. In dit jaar lukte het hem direct om de nationale titel binnen te slepen. Na deze triomf kon hij de successen niet doorzetten en behaalde hij tussen 2007 en 2012 geen titels. In 2012 stapte Giovinazzi dan eindelijk over naar de single seaters, hij is dan achttien jaar. Het eerste kampioenschap dat hij aandoet, is de Formula Pilota China. Met zes overwinningen behaalt Giovinazzi voor het eerst in zes jaar weer de winst van een kampioenschap. Ook strijdt Giovinazzi in de Formule Abarth mee, waar hij tweede wordt. De volgende stop voor Giovinazzi is de Formule 3. De eerste twee seizoenen rijdt de Italiaan degelijk, maar weet hij ondanks een tweede plaats in het kampioenschap, niet veel indruk te maken. In 2015 beleeft Giovinazzi zijn eerste sterke seizoen in de Formule 3, en wordt hij met zes overwinningen tweede in het kampioenschap.
Het jaar erop, in 2016, maakt Giovinazzi de overstap naar de GP2. Hij is dan 23 jaar, een stuk ouder dan de meesten van zijn concurrenten. Zijn teamgenoot is dit seizoen Pierre Gasly. De twee strijden beiden voor de winst van het kampioenschap. Uiteindelijk heeft Gasly de overhand en wordt Giovinazzi tweede. Ondertussen trekken de resultaten van Giovinazzi de aandacht in de Formule 1: bij Sauber neemt Giovinazzi in 2017 de rol van reserve- en testrijder op zich.
Nadat Pascal Wehrlein geblesseerd raakt bij The Race of Champions, is hij niet fit genoeg om te verschijnen aan de start van de eerste twee Grands Prix van het seizoen. Hierdoor kan Giovinazzi zijn eerste wedstrijden rijden in een F1-wagen. In de eerste race, in Australië, behaalt hij de twaalfde plaats. Voor het team is dit een uitstekend resultaat, zeker aangezien Wehrlein dit seizoen slechts drie keer met een hogere positie is geëindigd. De tweede race is in China. Na eerder al in de kwalificatie te zijn gecrasht, herhaalt Giovinazzi dit in de race, en valt hij uit.
Ook in 2018 is Giovinazzi reserve- en testrijder voor het Zwitserse team. Hoewel hij dit jaar niet in actie komt tijdens een race, is het wel een mogelijkheid om tijdens vrije trainingen vertrouwd te raken met de Formule 1-auto. Het volgende seizoen heeft Giovinazzi inmiddels twee jaar ervaring met Formule 1-wagens, en kan hij in 2019 eindelijk weer races gaan rijden voor het team, wanneer hij Marcus Ericsson vervangt. Voor de zomerstop weet de Italiaan echter nog geen potten te breken: in twaalf races eindigt hij één keer in de punten. Giovinazzi heeft het nadeel dat hij overschaduwd wordt door zijn teamgenoot, Kimi Räikkönen. Räikkönen weet namelijk bijna alle races in de punten te eindigen.
In 2019 begon Giovinazzi, met 25 jaar, aan zijn eerste volwaardige Formule 1 seizoen. Hoewel hij tot nu toe nog niet vaak in de punten heeft gereden, laat Giovinazzi wel zien dat hij steeds vaker het gevecht met andere coureurs aangaat. De Italiaan eindigde het seizoen dat jaar als zeventiende. Iets wat hij een jaar later, in 2020, herhaalde. In 2021 werd Giovinazzi achttiende in het WK en dat bleek tevens de laatste eindstand die hij behaalde in de sport. Alfa Romeo Racing ging voor 2022 voor Zhou Guanyu en daarmee kwam er een einde aan zijn termijn in de koningsklasse.
Jaar | Team(s) | Overwinningen | Punten | Eindstand WK |
2017 | Sauber | 0 | 0 | 22e |
2019 | Alfa Romeo | 0 | 14 | 17e |
2020 | Alfa Romeo | 0 | 4 | 17e |
2021 | Alfa Romeo | 0 | 3 | 18e |