Testblog dag 1: een Senna-liefhebber, integreren en verbazing over de Red Bull

De Formule 1-testdagen van Barcelona worden in 2022 niet uitgezonden op televisie. Des te belangrijker was het om toch een poging te wagen accreditatie te regelen voor het evenement. Toen dit eenmaal gelukt was, was het aan mij het genoegen om voor F1Maximaal.nl af te reizen naar Spanje en drie dagen richting het circuit te gaan in de hoop om daar een blijvende impact achter te laten in de wereld van de autosportjournalistiek. Graag neem ik jullie mee en licht ik toe hoe ik persoonlijk het weekend ervaren heb, en probeer ik mee te geven hoe het voelt om een dagje mee te draaien op het circuit zelf.

Dit kan je doen door van perskaart ophalen tot perskaart inleveren te gaan, maar ik ga liever wat verder dan dat. Eigenlijk begint het verhaal namelijk al zodra je uit het vliegtuig stapt. Na een overnachting te boeken bij de firma AirBnB werd mij gevraagd of ik graag van het vliegveld opgehaald wilde worden door de mensen bij wie ik een kamer reserveerde. Gezien het feit dat ik om half 12 pas aankwam, leek mij dat wel wat. Anders zit je met stress omdat je een taxi moet regelen, en in een al vrij stressvol weekend leek dat me niets.

De man van het stel waarbij ik tijdelijk onderkomen gevonden heb, meldde zich vijftien minuten te laat in een witte Peugeot. Welkom in Spanje, hoor ik u al denken. Na een boks en een korte kennismaking slingerde hij richting de uitgang van de kiss-and-fly, maar kwam hij erachter dat hij het parkeerkaartje verloren was. Het kaartje viel tussen de stoel en de armleuning in en werd er vijf minuten later weer tussenuit gevist, tot grote vreugde van mijn tijdelijke huisgenoot.

We raken aan de praat en al snel vraagt hij wat ik kom doen. Ik vertel hem dat ik naar het circuit ga en hij begint meteen over Ayrton Senna. ‘The greatest of all time!’, weet hij er nog nét uit te persen. Dat was namelijk ook ongeveer hoe ver zijn Engelse woordenschat reikte. Wel heb je meteen een aanknopingspunt, dus we hebben het over Felipe Massa, Emerson Fittipaldi, Nelson Piquet en Interlagos. Hij rijdt mij naar het centrum van Barcelona en toont mij mijn onderkomen, een klein kamertje met twee bedden, een kast en een stoel.

Op naar Circuit de Barcelona-Catalunya

Om 6 uur ’s ochtends gaat de wekker en een uur later de trein. De vorige keer dat ik een Grand Prix bezocht, in België, zat het accreditatiecentrum erg ver van de ingang vandaan. In Barcelona zat het er tegenover. Een flinke meevaller, na wel door Google Maps naar een eindstation gestuurd te zijn dat niet bestond. Via een taxi uiteindelijk toch nog gekomen, maar wel drie kwartier later dan gepland. Geen probleem, ik liep nog steeds ruim op tijd binnen voordat de ochtendsessie begon, maar moet op de terugweg wel rekening houden met een ander station, en een wandeling van drie kwartier.

Ik kwam bij het mediacentrum aan en liep bij het binnenlopen tegen een enorme rij aan journalisten en televisieploegen aan. Een man of 150 moest zich inschrijven bij één balie. Daar ben ik na enige tijd dus maar in gaan staan, om vervolgens in die rij twee redacteuren van twee niet nader te noemen media door elkaar te halen. Dat werd mij niet in dank afgenomen, al vond ik het zelf vooral best grappig. Iets verderop in de rij stond ook de Viaplay-ploeg, die zich tevens in moest schrijven. Amber Brantsen en Stéphane Cox, allebei vriendelijk, zijn deze week namelijk bezig aan hun eerste optreden als Formule 1-verslaggevers. Ik wens ze veel succes en denk dat ze het goed gaan doen.

Ronkende motoren onder je

Het mediacentrum van het circuit ligt bovenop de pitboxen. Je kan de stangen waar doorgaans het pitstopmateriaal aan hangt zien als je uit het raam kijkt. De mensen die ooit een Formule 1-race bezocht hebben, kunnen het beamen: de auto’s maken heel erg veel geluid. Wanneer een team besluit de bolide het asfalt op te sturen, hoor je dan ook enkele seconden daarvoor de motor ronken, waarna je een auto weg ziet schieten. Tijdens zo’n vier uur durende sessie overkomt dat je continu. Het geluid van het verwisselen van de wielen, wat je bij een pitstop op televisie altijd hoort, is maar sporadisch te bekennen gedurende de tests, maar niet afwezig. De pitstopcrew moet immers ook testen.

Red Bull verbaast met RB18

Zodra de garages opengingen, vormde zich een zwerm van analytici en fotografen om de auto’s heen. De afgelopen weken zagen we 3D-renders van de machines van 2022, maar niet the real deal. Vanaf het mediacentrum zie je hoe tientallen mensen pogen om die eerste keer dat het werkelijke werk het asfalt raakt, daar meteen bij te zitten. Het is een vermakelijk schouwspel. Red Bulls RB18, een van de weinig bolides die zo goed als volledig verborgen gebleven is tot aan de tests, zorgde voor verbazing op het circuit. Met haar extreem grote radiatoren, die wat aan getuite lippen doen denken, is het met een ontwerp gekomen als geen ander. Het ontwerp werd hier zelfs ‘het meest uitdagende ontwerp’ van de 2022-grid genoemd. Dan weet je dat je in ieder geval een aantal knappe koppen losgelaten hebt op de reglementen.

Langs de FIA en de plannen voor de resterende dagen

Ook wipte ik gedurende de dag even langs het FIA-kantoor. Daar zitten twee heren die alle media gerelateerde zaken in goede banen leiden, en de media die permanent geaccrediteerd zijn waarschijnlijk bijna allemaal bij naam kennen. Voor mij is dit (nog) niet het geval, dus ik ga graag even langs om mijn aanwezigheid te bevestigen en ze eraan te herinneren dat ik graag meedoe, al weet ik dat F1Maximaal.nl vergeleken met andere, voornamelijk Britse, media in het wereldje niet heel veel voorstelt. Dat wordt ook in de persconferenties maar al te duidelijk, want je komt er met een vraag nauwelijks of niet doorheen.

Na de tests komen natuurlijk de analyses, foto’s, details, en nog veel meer, maar zijn ook de coureurs even beschikbaar. Zodoende verzocht Haas de schrijvende media om even langs de hospitality unit te gaan. Daar stond Mick Schumacher ons op te wachten. Althans, dat was het plan. Plannen veranderen, en je zit nou eenmaal niet altijd in de emailgroep die gebruikt wordt om aan te geven dat de locatie is gewijzigd, of dat de coureur nog in een debrief zit die wat langer duurt dan verwacht. Helaas pindakaas, ik moet nog even wachten op Mick.

Het is een ongelooflijk competitief wereldje en beeld je in dat je in de coureurs, teams en teamleden een paar hele informatieve taarten hebt waar iedereen een stukje van wil. Een taart kan in tien of twintig stukken verdeeld worden, met heel veel moeite misschien zelfs wel vijftig. Coureurs zijn maar voor een zeer select publiek beschikbaar, en daar val je als F1-journalist helaas niet altijd onder. Het is jammer, maar het is niet anders. Morgen weer een nieuwe dag, en reken er maar op dat ik het weer net zo hard ga proberen! Mario Isola, de topman van Pirelli, praat mij dan sowieso bij, dus daar kunnen jullie naar uit kijken.

Genoten? Volg mij op Twitter voor meer paddockverhalen deze week!

Door: Christian Moerman | Twitter: @ChristianMoerm1