Jarige 'kroonprins' Leclerc stuit op 'keizer' Verstappen op weg naar ultiem succes

Charles Leclerc mag maandag 26 kaarsjes uitblazen. De Monegask is inmiddels bezig aan zijn vijfde jaar bij Ferrari, maar dit seizoen zal zeker niet de boeken ingaan als zijn meest succesvolle in de Formule 1. De SF-23 presteert behoorlijk wisselvallig en zelf kon Leclerc dit jaar ook zelden imponeren. Ferrari heeft hoge verwachtingen en ziet de Monegask als de nieuwe kroonprins, maar tot dusver wist hij de wereldtitel nog niet terug te brengen naar Maranello.

Al op jonge leeftijd liet Leclerc, eerst in de karting en vervolgens in de formulewagens, zien over veel talent te beschikken. Ferrari was enorm onder de indruk van de jonge Monegask en aan het begin van 2016 werd Leclerc toegevoegd aan het talentenprogramma van de Italiaanse renstal. De toen pas 18-jarige coureur kreeg het stempel ‘kroonprins’ en hij beloonde het vertrouwen van Ferrari direct met de titels in de GP3, de voorloper van de huidige Formule 3, en de Formule 2.

Zijn successen in de juniorklassen leverden hem in 2018 een F1-stoeltje bij Sauber op en na een moeilijke start wist hij tijdens het vierde GP-weekend van het seizoen in Azerbeidzjan met een zesde plaats zijn eerste punten in de koningsklasse van de autosport te scoren. Daar zou het echter niet bij blijven en na meerdere sterke optredens wist Ferrari genoeg. Leclerc mocht in 2019 op 21-jarige leeftijd al zijn debuut maken voor de Italiaanse renstal en dat was opmerkelijk, want Ferrari koos jarenlang voor ervaren coureurs, die zich bij andere (top)teams al hadden bewezen.

Dominante Leclerc ziet eerste overwinning in rook opgaan

De keuze om Leclerc al zo snel te promoveren bleek gerechtvaardigd te zijn, want net als in de voorbije jaren had Leclerc weinig tijd nodig om zich aan te passen aan zijn nieuwe omgeving. In Australië kon hij het tempo van zijn meer ervaren teamgenoot en viervoudig wereldkampioen Sebastian Vettel prima bijbenen, maar op verzoek van Ferrari ging de Monegask het gevecht met de Duitser niet aan.

Twee weken later zorgde hij in Bahrein voor een daverende verrassing door op zaterdag, in pas zijn tweede GP voor Ferrari, zijn allereerste poleposition te veroveren. Een dag later was Leclerc hard op weg om ook zijn eerste F1-zege te boeken, maar in de 46ste ronde meldde hij zijn team dat er een probleem met de motor was. De voorsprong van de Monegask smolt als sneeuw voor de zon en hij werd achtereenvolgens door Mercedes-coureurs Lewis Hamilton en Valtteri Bottas gepasseerd. Leclerc leek zelfs het podium niet te halen, maar dankzij een late safety car kon hij Max Verstappen van het lijf houden.

Hoewel het uiteindelijk een doekje voor het bloeden was na het mislopen van zijn eerste F1-zege, mocht hij al in zijn tweede race voor Ferrari voor het eerst de weg naar het podium bewandelen. Op zijn eerste overwinning hoefde hij gelukkig niet lang te wachten, want later dat jaar stuurde hij zijn Ferrari op het iconische circuit van Spa-Franchorchamps als eerste over de eindstreep. Een week later volgde, onder luid gejuich van de Tifosi, in Monza na een episch gevecht met Hamilton meteen zijn tweede.

Tekst gaat verder onder de afbeelding.

Geduld op de proef gesteld, Ferrari gaat de mist in

In een uiterst succesvol debuutseizoen bij Ferrari wist Leclerc zijn teamgenoot Vettel meteen voor te blijven in het wereldkampioenschap. Waar Leclerc steeds meer als de ‘kroonprins’ van Ferrari werd gezien, daar begon het team het vertrouwen in Vettel langzaamaan te verliezen. Met zijn zege in Monza had de Monegask tevens de harten van de Tifosi weten te veroveren en het was eigenlijk niet de vraag óf Leclerc de wereldtitel terug naar Maranello zou brengen, maar enkel nog wanneer hij dit zou doen.

De verwachtingen waren hooggespannen, maar ondanks een tweede plek tijdens de seizoensopener in Oostenrijk werd al snel duidelijk dat Ferrari een draak van een auto had gebouwd. De Italiaanse grootmacht eindigde slechts als zesde in het constructeurskampioenschap en beleefde daarmee één van de slechtste seizoenen ooit in de Formule 1. De toenmalige teambaas, Mattia Binotto, stelde dat Ferrari tijd nodig had om weer te kunnen strijden voor zeges en kampioenschappen, en 2021 zou een overgangsjaar worden. In Maranello zette men, gedreven door de reglementswijzigingen, vol in op 2022. In dat jaar moest Leclerc de eerste Ferrari-kampioen sinds Kimi Raikkonen gaan worden.

Leclerc kruist degens opnieuw met oude rivaal Verstappen en delft het onderspit

In de karting streden Leclerc en Verstappen geregeld met elkaar om overwinningen en kampioenschappen en dit ging er vaak heftig aan toe. Ook in de Formule 1 kwam het tweetal elkaar al meerdere malen tegen op het circuit, maar de inzet van het gevecht was zelden de zege, laat staan het kampioenschap. Daar kwam in 2022 verandering in.

Al tijdens het eerste Grand Prix-weekend in Bahrein werd duidelijk dat Ferrari een goede auto had gebouwd, maar ook de RB18 bleek zeer competitief te zijn. Leclerc en Verstappen vochten een stevig duel uit om de overwinning in de eilandstaat. De Monegask wist drie aanvallen van Verstappen te weerstaan door handig gebruik te maken van DRS en hij schreef vervolgens de seizoensopener op zijn naam. Een wedstrijd later volgde er in Saoedi-Arabië opnieuw een prachtig duel tussen de twee kemphanen, maar ditmaal trok Verstappen aan het langste eind.

Tekst gaat verder onder de afbeelding.

Kenners, fans en journalisten keken reikhalzend uit naar het titelgevecht tussen twee coureurs, die elkaar in hun jonge jaren niet konden luchten of zien. Het moest een epische strijd worden, maar het werd uiteindelijk een anticlimax. Verstappen en Red Bull bleken naarmate het seizoen vorderde veel te sterk voor Leclerc en Ferrari, niet in de laatste plaats omdat de strategen en de pit crew van het Italiaanse team vaak niet thuisgaven. Verstappen zou uiteindelijk vrij eenvoudig zijn tweede wereldtitel in de wacht slepen en voor Leclerc zat er niets anders op dan nog minimaal een jaar te wachten op zijn eerste wereldtitel.

Positie bij Ferrari niet langer onomstreden?

Dat Leclerc talent heeft, zal waarschijnlijk niemand betwisten. Maar zijn eeuwige rivaal Verstappen heeft de afgelopen seizoenen bewezen een completere en meer consistente coureur te zijn. Waar de Nederlander zich zelden vergaloppeert, daar staat de Monegask nog wel eens in de muur of in de grindbak. Daarnaast lijkt Leclerc het lastiger te vinden dan Verstappen om zijn rijstijl aan te passen aan het gedrag van zijn bolide, zo blijkt wel in 2023. Teamgenoot Carlos Sainz lijkt daarentegen minder moeite te hebben met het grillige karakter van de SF-23 en de Spanjaard is dit seizoen met enige regelmaat de snellere van de twee.

Sainz tekende in Singapore ook voor de enige Ferrari-zege in 2023, terwijl Leclerc ten faveure van de tweevoudig GP-winnaar werd geslachtofferd. En dat was opvallend, want aan het begin van het jaar leek Ferrari steevast in het voordeel van Leclerc te beslissen en hoewel de vijfvoudig GP-winnaar al vaker zijn wens uitsprak om kampioen te worden met Ferrari, is er nog altijd geen contract getekend, dat hem ook na 2024 aan de Italiaanse grootmacht bindt. Is dit een teken aan de wand en is de Monegask niet langer onomstreden bij Ferrari? De tijd zal het leren.

Stem op F1Maximaal voor Website van het Jaar en maak kans op een PlayStation 5 en veel meer!