Het fatale ongeluk van Jules Bianchi in beeld | Veiligheid is nooit 'af'

Zondag, 17 juli 2022, is het zeven jaar geleden dat de Formule 1 definitief een coureur kwijtraakte na een hevige crash. Tijdens de Grand Prix van Japan crashte Jules Bianchi tegen de achterkant van een truck aan en overleed driekwart jaar later aan de gevolgen van dit ongeluk. De geliefde Fransman is de laatste Formule 1-coureur die overleed door een raceongeluk en sinds zijn dood is de veiligheid van Formule 1-wagens verder verbeterd. F1Maximaal blikt terug op de loopbaan van het jonge talent, dat te vroeg het leven moest laten.

Jules Lucien André Bianchi zag op 3 augustus 1989 voor het eerst het levenslicht. In het prachtige Nice in Zuid-Frankrijk groeide hij op en werd hij klaargestoomd voor een autosportcarri`ere, waarschijnlijk geïnspireerd door zijn achterneef Lucien Bianchi, die hem voorging in de Formule 1. Zoals vele Formule 1-coureurs begon hij zijn loopbaan in het karten. Hier onderscheiden zich de grote talenten van de hobbyisten en zo ging het ook bij Bianchi. Na successen in het karten stapte de jongeling in 2007 over naar de Franse Formule Renault, waar hij meteen furore maakte. Het kampioenschap behaalde hij in zijn eerste jaar en zo dwong hij een stoeltje in de Formule 3 af. In deze klasse duurde het twee jaar voor hij de titel in beslag nam, maar tussendoor won hij nog races in enkele andere kampioenschappen.

Zijn manager, Nicholas Todt, had goede connecties en had met zijn nieuwe pupil wat moois aan te bieden. In 2009 zorgde dit voor de eerste aanraking met de Formule 1 voor de jonge Fransman. Op het Spaanse circuit van Jerez mocht hij plaatsnemen in de Ferrari. Toch duurde het vervolgens nog enkele jaren voor hij echt in aanmerking kwam voor een stoeltje in de koningsklasse van de autosport. Intussen vertoefde Bianchi rustig in de GP2-series in Europa en Azië, en behaalde daar enkele overwinningen. Ook reed hij nog een jaar in de Formule Renault 3.5 series. In 2012 kreeg hij als testrijder van Force India echt de kans om zich te bewijzen. Gedurende negen sessies in dat seizoen liet hij zien een Formule 1-zitje te verdienen. In 2013 kreeg hij de kans bij Marussia, een achterhoedeteam.

Primeur voor zijn team

De Russische renstal Marussia had nog nooit punten gescoord voor de komst van Bianchi. Samen met Caterham vormde de renstal steevast de achterhoede in het Formule 1-klassement. Echt hoopvol was de situatie voor de jonge Fransman dus niet bij zijn nieuwe werkgever, maar een kans op een Formule 1-zitje laat je niet aan je voorbijgaan. In 2013 was zijn beste resultaat een dertiende plek. Mede dankzij deze uitslag, versloeg Marussia de rivaal Caterham in de strijd om de tiende plaats in het kampioenschap (de Formule 1 telde nog elf teams destijds). In 2014 zorgde Bianchi voor een primeur door de eerste punten ooit te pakken voor Marussia. Hij finishte de Grand Prix van Monaco als negende.

Geruchtenmolen draait op volle toeren

De prestaties van de Ferrari-junior Bianchi bleven niet onopgemerkt in de Formule 1-wereld en de geruchtenmolen draaide dan ook op volle toeren in de zomer van 2014. Kimi Räikkönen had het dat seizoen lastig naast Fernando Alonso in de Ferrari en dat zorgde voor extra speculatie rondom Bianchi. De Fransman zou de ideale opvolger voor de Fin zijn als parel uit de opleiding van de Italianen. Ook andere teams hadden interesse, maar Bianchi bleef rustig en liet het allemaal over zich heen komen. Toen de Grand Prix van Japan van start ging, had hij dan ook nog geen contract voor het volgende seizoen.

Het fatale ongeluk

De Grand Prix van Japan in 2014 werd geplaagd door hevige regenval. Nico Rosberg mocht achter de safety car beginnen vanaf poleposition, gevolgd door teamgenoot Lewis Hamilton. De cycloon 'Phanfone', die de volgende dag over het circuit zou trekken, zorgde voor hevige buien en maakte een normale racestart onmogelijk. De wedstrijd werd na twee ronden achter de safety car stilgelegd en even later weer hervat. In ronde 10 barstte het geweld los en begon de race echt. Bianchi startte vanaf de zeventiende plaats. In ronde 43 werd de dubbele gele vlag gezwaaid voor een ongeluk van Adrian Sutil, die in bocht 7 van de baan was gegleden. Een hijskraan kwam de baan op om de wagen uit het grind te tillen en de marshals gingen aan de slag.

Onder de dubbele gele vlag reden de overige coureurs rustig rond, wachtende tot de opruimwerkzaamheden waren voltooid. Bianchi echter reed ietwat te snel door bocht 7 en verloor de controle op dezelfde wijze als Adrian Sutil. Normaal gesproken zou er geen man overboord zijn bij een dergelijke glijpartij, maar nu stond de hijskraan daar geparkeerd waar Bianchi terecht kwam. Met behoorlijke snelheid crashte de talentvolle coureur tegen het opruimvoertuig en raakte zo zwaargewond aan zijn hoofd. De wedstrijd werd geneutraliseerd en even later stilgelegd, gezien de ernst van de situatie. Per ambulance werd de bewusteloze Bianchi afgevoerd naar het ziekenhuis.

Tragiek van de autosport

Na zijn ongeval raakte Bianchi in een coma en kwam niet meer bij kennis. Een maand na zijn ongeluk werd hij overgebracht naar een ziekenhuis in Frankrijk, maar helaas herstelde de Fransman niet meer. Zeven jaar geleden overleed hij aan de gevolgen van de crash in Japan. Zo werd hij de eerste coureur sinds Ayrton Senna in 1994 die overleed aan de gevolgen van een crash tijdens een Formule 1-race. Tot op de dag van vandaag wordt de coureur geëerd door vele fans, coureurs en kenners. Zijn startnummer 17 is buiten gebruik gesteld door de Formule 1 als teken van respect. Ieder jaar staat de sport bij de Grand Prix van Japan even stil bij het overlijden van deze talentvolle coureur. Voor veel coureurs vormt hij tot op de dag van vandaag een inspiratie. Bijvoorbeeld als peetoom van Charles Leclerc en als inspiratie voor Pierre Gasly leeft hij nog voort in de harten van de huidige generatie Formule 1-coureurs.

De Formule 1 is een mooie sport, maar ook een gevaarlijke. Tussen 1950 en 1994 overleden maar liefst 37 coureurs tijdens een race. Na de dood van Senna ging het 20 jaar goed, maar door de dood van Bianchi werd de Formule 1-wereld eraan herinnerd dat de weg naar veiligheid nooit volbracht is. Ieder ongeluk herinnert de sport aan de risico's die de coureurs lopen. Door verschillende, tragische ongelukken werden al veel veiligheidsmaatregelen genomen en verbeterde de veiligheid drastisch. Toch blijft het een gevaarlijke sport en is het belangrijk om de veiligheid altijd te blijven verbeteren om nieuwe sterfgevallen te voorkomen. Voor Bianchi zullen we nooit weten wat in het verschiet had gelegen, al gaf oud Ferrari-topman Luca Di Montezemolo gaf aan dat zijn team plannen had gemaakt voor de toekomst met Bianchi.

Nieuwe veiligheidsvoorschriften

Nadat enkele verscherpingen van de veiligheidsvoorschriften hun doorgang vonden na 1994, begon de discussie over veiligheid weer op te spelen na zo'n 15 jaar zonder ongelukken. Veel experts, rijders en constructeurs lieten zich uit over de veiligheid en kwamen tot de conclusie dat de sport echt veilig was geworden. De crash van Bianchi in 2014 liet echter zien dat er nog een wereld te winnen viel en dat alles veilig lijkt, tot het een keer misgaat. Gelukkig spant men zich tot op de dag van vandaag in om de veiligheid verder te verbeteren. Zo werden vanaf 2014 de regels rondom gele vlaggen, opruimvoertuigen, safety cars, helmen en nog vele andere zaken aangepast.

Sindsdien waren er tal van hevige crashes zoals die van Zhou Guanyu, Romain Grosjean, Max Verstappen, Fernando Alonso en Lando Norris bijvoorbeeld. Deze liepen gelukkig goed af, mede dankzij de Halo. De invoering van dit nieuwe onderdeel was controversieel, maar achteraf essentieel. Meerdere levens zijn de afgelopen jaren gered door verbeterde veiligheid en gelukkig kunnen we achteraf zeggen dat we dankbaar zijn voor de genomen veiligheidsmaatregelen. Toch is het belangrijk te waken voor optimisme en altijd te blijven pushen voor veiligheid. Ten slotte hoeft het slechts een keer mis te gaan om aan te tonen dat er niet genoeg gedaan is.