Column | Leclerc legt tekortkomingen Verstappen bloot, maar de Nederlander toont veerkracht

Max Verstappen, wereldkampioen 2021. Zelfs enkele maanden na de knotsgekke ontknoping van het afgelopen seizoen blijft het wennen om de 1 op de bolide van de Nederlander te zien. Met zijn enorme agressie en pure racehart versloeg Verstappen zijn rivaal Lewis Hamilton op indrukwekkende wijze, al was het too close to call. Als Nederlanders wanen we onze Limburgse leeuw onaantastbaar en perfect na deze imposante prestatie. Een editie later blijkt onze landgenoot toch nog mens te zijn met enkele zwaktepunten, die door Charles Leclerc worden blootgelegd.

Spanning en sensatie. Met deze twee woorden kunnen de eerste twee races van het nieuwe F1-seizoen kort worden samengevat. De Italiaanse paarden steigeren weer na jarenlange ellende, Red Bull zit ze op de hielen en Mercedes lijkt (voor even) van de troon gestoten. Achter de drie grote jongens der Formule 1 is het eveneens enorm spannend. Voorspellen lijkt vrij zinloos, aangezien het middenveld bestaat uit vier à vijf teams die enorm dicht op elkaar zitten en zich onderling tot het uiterste dwingen. Hoogtepunt zijn de prestaties van het lijdende Haas. Wie had nou gedacht dat de enclave van de gepassioneerde Gunther Steiner weer mee zou kunnen doen om de titel 'best of the rest'. Ja, vooralsnog hebben we niets te klagen in 2022.

Na de wintertests leek de algemene conclusie vrij eenduidig te zijn. Mercedes, Red Bull en Ferrari zouden de dienst gaan uitmaken in het nieuwe seizoen, met nagenoeg gelijkwaardige bolides. Het grootste deel van deze voorspelling klopt, alleen mag Mercedes van deze optelsom worden afgetrokken. Pijnlijk voor de Duitsers zal de recente analyse van Auto, Motor und Sport zijn, waarin gesteld wordt dat de 'Silberpfeilen' maar liefst 1,1 seconden tekort komen op hun rivalen. Ondertussen lacht men in Italië en Milton Keynes hardop in het knuistje.

Kroonprins vs. hoop van prinsendom

Na de bloedstollende titelstrijd van het afgelopen jaar, waarin moddergooien en over grenzen heengaan de voornaamste ingrediënten waren, durfde men bijna niet te dromen van een hernieuwde strijd tussen de veteraan en de kroonprins. Na twee races durf ik met zekerheid te zeggen dat die strijd niet herhaald zal worden dit seizoen. Echter is dit geen slechte zaak, aangezien de volgende rivaliteit nog vele jaren mee zal gaan. De kroonprins der Formule 1, die afgelopen seizoen zijn eerste titel pakte, heeft nu serieuze concurrentie van zijn collega die in een prinsendom geboren is. Laat maar komen dit gevecht.

Ronde 1: 1-0 voor Leclerc

Seizoensopening, de kwalificatie zit erop en Ferrari is definitief terug, zo merkte ook Verstappen. De Nederlander moest op de zaterdag zijn meerdere erkennen in zijn collega met de prachtige rode bolide. Na de openingsronden is het even rustig aan de top, maar niet voor lang. Ronde 17 markeert het begin van een episch gevecht tussen de twee goudhaantjes der Formule 1. De Nederlander lanceert zijn Red Bull en brengt zijn inhaalpoging tot een geslaagd einde. Of toch niet. Leclerc haalt de klassieke truc uit de doos, kruist achterlangs en herpakt de leiding. Slimme jongen, die Monegask.

Een ronde later is het wederom zover. Dankzij een herhaling van zetten trekt Leclerc ook nu weer aan het langste eind. De rauwe honger van Verstappen legt het af tegen de slimmigheid van zijn collega in de Ferrari. Een ezel stoot zich niet twee keer aan dezelfde steen, zo zegt men normaalgesproken. Nu is 'onze Max' absoluut geen ezel, maar opvallend genoeg stoot hij zich wel tweemaal aan de rode steen die Ferrari heet. Nog geen man overboord, een derde keer moet het lukken, vooral met deze kennis op zak. Wederom snelt de Nederlander op zijn rivaal af. Hij lijkt achter Leclerc aan te sluiten, maar spot dan toch de opening aan de binnenkant, die de Monegask met opzet voor hem liet. Voor de derde keer trapt de wereldkampioen in de val en zo scoort Leclerc de 1-0.

Wennen aan de nieuwe auto

Na de GP van Bahrein zal Verstappen zich toch even achter de oren hebben gekrabd. Drie keer deed hij precies wat zijn concurrent van hem wilde: op het aas inbijten. De slimmigheid van Leclerc wint het van de agressiviteit en honger van Verstappen. Na de race was het excuus dat de nieuwe auto's een andere aanpak vergden. Duidelijk werd namelijk dat als je gepasseerd wordt, terugslaan zeker nog een optie is. Geen woord aan gelogen en volledig begrijpelijk natuurlijk dat Verstappen hier geen rekening mee had gehouden, het is tenslotte pas de eerste race, zo luidt onze oranjegekleurde analyse dan. Hier ben ik het toch niet mee eens. Een keer kan het gebeuren, de tweede keer pas je je strategie aan en anders gebeurt dat de derde keer. Schijnbaar ontbrak het de Nederlander aan analyserend vermogen.

Ronde 2: Verstappen slaat terug voor de 1-1

Wat is het toch heerlijk om twee gelijkwaardige bolides te zien strijden om de knikkers. De onderlinge verschillen waren ook in Saoedi-Arabië verwaarloosbaar. Dat Sergio Perez als een duveltje uit het doosje tevoorschijn kwam, had waarschijnlijk niemand verwacht. Na een enorme portie disfortuin voor de Mexicaan, waren het echter wederom Verstappen en Leclerc die het mochten uitvechten. Ongeveer tien ronden voor het einde kwam daadwerkelijk het gevecht waar iedereen op zat te wachten. Dit was vooral te danken aan de onverzettelijkheid van Verstappen, die ronde na ronde geduldig dichterbij kwam.

Bij de eerste clash leek alles in een keer goed te gaan voor de Nederlander; een klinische inhaalactie op het rechte stuk. Leclerc liet zich zo makkelijk echter niet kisten, exact wetende waar het DRS-detectiepunt lag. Met ondersteuning van de openklappende achtervleugel troefde de Monegask zijn collega wederom af. Bahrein all over again, zo leek het, maar Verstappen was nog niet klaar. Nu werd duidelijk dat de Red Bull-coureur wel degelijk over lerend vermogen beschikt. Beide coureurs remmen abrupt voor de DRS, maar wederom is het Leclerc die het duel wint.

Met flatspots op de voorbanden lijkt de overwinning ver weg te zijn voor de Limburger. Legt hij het dan weer af tegen de sluwe leeftijdsgenoot? Nee, zo blijkt het antwoord achteraf. Taai en gebeten vecht Verstappen zich terug tot aan de staart van Leclerc voor een laatste poging. Na vijf keer te zijn afgetroefd, heeft de Nederlander het trucje door en verslaat hij zijn rivaal met zijn eigen middelen. Niet op het eerste rechte stuk, maar op het tweede rechte stuk valt de winst te behalen en dat kwam eindelijk binnen.

Lesje geleerd?

Na twee spannende ronden is een ding duidelijk: Charles Leclerc is Lewis Hamilton niet, maar spannend gaat dit seizoen zeker worden. De Monegask heeft aangetoond enorm slim en minder agressief te zijn dan de heren die vorig seizoen vochten om de titel. Voor Verstappen zal dit even omschakelen zijn, zo is ook wel gebleken. Na vijf keer proberen heeft de Limburger de smaak te pakken en heeft hij zijn nieuwe rivaal wat beter leren kennen. Of de kersvers wereldkampioen nu zijn lesje heeft geleerd en ingespeeld is op zijn uitdager, moet nog blijken. Leclerc heeft in mijn ogen een nieuw perspectief op nek-aan-nek-gevechten geboden, dat uiterst verfrissend en verfijnd is. Niet het ouderwetse wheelbangen van het vorige seizoen, maar een sluwe en klinische manier van duelleren. De beurt is aan Max om te reageren.