VeeKay na botbreuk en dreigementen: 'Hopelijk is de gifbeker leeg en gaan we knallen'

Het is hoog tijd om weer met Rinus ‘VeeKay’ van Kalmthout te gaan zitten na een lang seizoen IndyCar vol drama. De inmiddels 21-jarige coureur uit Hoofddorp blikt terug op een jaar waarin hij nieuwe hoogten bereikt in zijn carrière, maar daarvoor minstens zoveel averij te verduren krijgt. Dat VeeKay 2021 afsluit met de twaalfde positie in het klassement – twee plaatsen hoger dan een jaar eerder – vertelt het halve verhaal nog niet.

Vanuit het immer zonnige Florida laat VeeKay, die ondertussen redelijk is bijgekomen van een vrij hectisch seizoensverloop, in een interview met F1Maximaal.nl weten dat hij goed in zijn vel zit. ‘Ik ben nu al bezig met het volgende seizoen. Dat betekent hard trainen en zorgen dat ik er alleen maar beter voor sta voor de start van het volgende seizoen. Het is lekker in Florida. Ik hoef niet te kijken of het warm of koud wordt, maar meer hoe warm het wordt. Dat is fijn, een perfecte temperatuur om te trainen. Het is hier wel goed vol te houden.’

‘Ik ben best wel veel aan het trainen, zo rond de 4 uur per dag. We zijn ook bezig met bedenken hoe ik het team kan helpen het volgende seizoen. Hoe we de reeks van tegenvallende resultaten aan het eind van het jaar kunnen veranderen om een betere auto en pace te krijgen’, legt VeeKay uit, die ietwat teleurgesteld is over de manier waarop zijn veelbelovende sophomore season ontrafelde.

VeeKay maakt hype waar met fraaie IndyCar-overwinning

We gaan terug naar het begin van het seizoen, daarvoor nog zelfs. In persmomenten in aanloop naar de openingsrace op Barber Motorsports Park in Alabama laat de bestuurder van de #21 Ed Carpenter Racing-machine weten dat hij na het behalen van zijn Rookie of the Year-titel erop mikt om voortdurend bij de beste vijf te eindigen. In de zeer competitieve discipline geheten IndyCar is het dé manier om kampioen te worden, of in ieder geval een degelijke gooi naar de titel te kunnen doen.

Aanvankelijk weet VeeKay dermate goed mee te komen dat zijn titelaspiraties niet zomaar weggewuifd kunnen worden als grootspraak of naïviteit. VeeKay was bij vlagen al excellent in zijn debuutjaar en de hype die ontstond rondom de meedogenloze rookie blijkt niet onterecht. Met een schitterende overwinning in het vijfde treffen van het seizoen onderstreept hij zijn talent. Zelf blijft hij er nuchter onder, zakelijk zelfs. ‘Ik wilde dit jaar mijn eerste overwinning behalen en dat hebben we gedaan. We hebben aangetoond dat we races kunnen winnen. Het doel is om dit het komende seizoen zo vaak mogelijk te herhalen. Het was het hoogtepunt van het jaar, niets komt daar overheen. Ik reed een sterke race en de strategie speelde goed uit. Eigenlijk elke inhaalactie die ik deed was raak. Het was een van mijn beste wedstrijden in mijn carrière.’

In de eerste acht van in totaal zestien races die op de planning staan verzamelt Rocket Rinus liefst 243 punten, wat dan goed is voor een vijfde plaats in het klassement. Mede dankzij de overtuigende zege op de road course configuratie van de Indianapolis Motor Speedway en een sterk optreden in de straten van Detroit, wat hem een tweede podium oplevert, mag VeeKay zich tot de toppers van het seizoen rekenen.

Valpartij komt als donderslag bij heldere hemel

Dan ineens wordt het jaar van Rinus op zijn kop gezet, nadat hij tijdens een fietstraining ten val komt en daarbij zijn sleutelbeen breekt. ‘Dat was wel het ergste wat ik me kon bedenken. Het was het dieptepunt van mijn jaar. Uiteindelijk heb ik het geaccepteerd en er maar het beste uitgehaald. Mijn sleutelbeen is helemaal hersteld. Sterker nog, ik denk dat mijn linkerschouder inmiddels wel sterker is dan de rechter. Het was echt balen en ik had er een tijdje voor nodig om te accepteren dat ik even niet kon racen. Toen ik weer in de auto kon stappen verdwenen al die gevoelens en ging het me allemaal zonder problemen af.’

Het zou niet de laatste tegenvaller zijn die VeeKay te verduren kreeg in 2021. Achteraf gezien was het gebroken sleutelbeen het begin van een lange lijst aan ongeluk, bestaande uit technisch malheur, strategische missers en pure pech die het jaar van de 21-jarige zouden tekenen. In de tweede seizoenshelft eindigde VeeKay ondanks een aantal veelbelovende pogingen niet hoger dan de zestiende positie. De Nederlander is overtuigd dat de botbreuk niet de oorzaak is geweest van het uiteenvallen van zijn titelcampagne. ‘Dat heeft geen invloed gehad op mijn prestaties, de breuk was goed genezen’, aldus VeeKay.

Gedurende de tweede helft van het jaar hadden we heel veel moeite met de pace, vooral in de kwalificatie’, vervolgt de ECR-coureur. ‘Bij het ingaan van het weekend kwamen we gewoon snelheid tekort. Dat had ook te maken met de weinige training die we kregen gedurende de weekenden, daardoor was het lastig om het gat te dichten met de rest van de teams. Uiteindelijk stonden we er voor de race vaak wel goed voor, maar als je vanaf de twintigste plaats moet beginnen, heb je geen geweldige uitgangspositie.’

'Ik vind zeker nog dat ik onschuldig ben in die kwestie, maar dat neemt niet weg dat ik me heel slecht voel voor Alex'

Het probleem dat VeeKay illustreert komt misschien wel het beste in beeld wanneer hij betrokken raakt bij een kettingbotsing op World Wide Technology Raceway, een kleine en listige oval in Madison, Illinois. Direct na een neutralisatie zit het veld erg dicht op elkaar en ligt het tempo in de eerste bocht ineens beduidend lager dan gebruikelijk. Voor meerdere rijders, waaronder VeeKay, blijkt het onmogelijk om te anticiperen op het daardoor volgende harmonica-effect. VeeKay raakt verstrikt in een kettingreactie, waardoor niet alleen hij, maar tot overmaat van ramp ook titelkandidaten Scott Dixon en Alex Palou de strijd moeten staken. Waar Dixon zijn Nederlandse concurrent direct als schuldige aanwijst, daar ziet Palou al gauw in dat VeeKay geen kant op kon en het een race-incident betrof. Dixon wenst een verontschuldiging van VeeKay, iets wat de jongeling begrijpelijk weigert te geven.

Maanden later doet VeeKay zijn zegje over het onfortuinlijke incident. ‘Ik vind zeker nog dat ik onschuldig ben in die kwestie, maar dat neemt niet weg dat ik me heel slecht voel voor Alex. We kunnen goed door één deur, dat is met Scott Dixon ook. Zij vechten op dat moment voor het kampioenschap. Natuurlijk wil ik sowieso helemaal niet crashen, maar vanwege de titelbelangen waren Dixon en Palou op dat moment voor mij mogelijk de slechtst denkbare coureurs om mee in aanraking te komen. Ik had echter geen onboardcamera die werd uitgezonden, zij wel. Als je de mijne (van het team, red.) had bekeken, kon je duidelijk zien dat iedereen heel hard op de rem trapt. Ik blokkeer daardoor mijn band bij het inrijden van de bocht, terwijl ik de enige ben die de normale lijn aanhoudt. Andere coureurs snijden van buiten helemaal naar binnen. Daarom heb ik mijn excuses niet aangeboden, omdat ik vond dat het niet nodig was. Ik was niet degene die fout zat. Natuurlijk voelde ik me slecht voor Alex en Scott, crashen is het laatste dat je wilt doen, zeker met hen, zo laat in het kampioenschap.’

Schermutselingen op de baan leiden tot online dreigementen

En zo kreeg VeeKay pardoes te maken met de nare, duistere kant van de sport. Het was een behoorlijke schok voor de jonge coureur, die tot dan toe niets dan liefde kreeg van de fans. ‘Ik heb op social media een flinke portie dreigberichten gekregen. Dat ben ik niet gewend en daar ben ik van geschrokken. Normaal ben ik alleen maar leuk voor de fans. Iedereen heeft fans, hoe bekender je wordt, hoe meer mensen je tegen je krijgt. Dat wil je natuurlijk niet, maar ik blijf achter mijn eigen woorden staan.’

VeeKay was in ieder geval niet van plan om het incident zijn reputatie in de paddock aan te lasten. ‘Ik heb Palou diezelfde avond nog een bericht gestuurd. Hij was heel begripvol. Na de crash zaten we ook samen in de medische auto. Daar zei hij tegen mij: ‘Sorry dat ik zo heftig reageerde, maar op dat moment was ik erg boos.’ Dat had van mij helemaal niet gehoeven. Ik begreep volkomen hoe hij zich voelde. Dixon heb ik ook een bericht gestuurd, met daarbij de onboardvideo en de vraag of hij mij nog advies zou kunnen geven. Hij is immers zesvoudig kampioen. Ik wilde graag weten wat ik anders had kunnen doen in die situatie. Het was allemaal allesbehalve ideaal’, concludeert de coureur timide.

Het incident zou uiteindelijk geen rol spelen in het verloop van het seizoen. Hoewel Palou de leiding in het klassement kortstondig zou verliezen, kroont de Spanjaard zich schijnbaar uit het niets tot kampioen van de NTT IndyCar Series. Twee jaar geleden reed de gebakken kip connaisseur nota bene nog in de Japanse Super Formula. Met welgeteld tien top vijf finishes is Palou het schoolvoorbeeld van de o-zo waardevolle consistency waar VeeKay naar verlangt. De Nederlander, die er uiteindelijk zelf twee noteert, weet dat er werk aan de winkel is voor zijn team.

Kort na het aflopen van het seizoen kan VeeKay de vinger echter nog niet op de zere plek leggen. ‘Wisten we maar hoe het kon dat de auto niet zo goed meer ging. Misschien dat er iets in de afstelling aan het begin van het weekend niet helemaal op orde was. Andere teams hebben wellicht een stap vooruit gezet, wij zijn mogelijk de verkeerde kant opgegaan. We hebben ook stomme pech gehad. Ik ben wel vaker op weg geweest naar een top tien finish, maar dan gebeurde er iets waardoor ik geen mooi resultaat behaalde. Dat kan gebeuren. Hopelijk is de gifbeker nu leeg en kunnen we volgend jaar knallen.’

Vastberaden VeeKay op de juiste plek bij Ed Carpenter Racing

Het optimisme straalt ervan af bij VeeKay, die ondanks de problematiek van de tweede seizoenshelft in vol vertrouwen zijn handtekening onder een contractverlenging bij Ed Carpenter Racing heeft gezet. Hij zit volgens eigen zeggen op de juiste plaats. ‘Ik voel me al twee jaren zeer op mijn gemak bij dit team, dat gevoel verdwijnt niet zomaar. Natuurlijk was het lastig om een paar mindere resultaten te verwerken, maar mede daardoor zijn we extra gebrand om volgend jaar sterker terug te komen. ECR heeft mij veel kansen gegeven en toen mij een contractverlenging werd aangeboden heb ik geen moment getwijfeld om bij te tekenen. Ik ben niet met andere stoeltjes bezig geweest, ik weet zeker dat ik in 2022 met ECR succes kan behalen.’

Door: Harry Verolme

Al het laatste F1-nieuws binnenkrijgen op Instagram? Volg F1Maximaal.nl voor je dagelijkse updates!