'Monsieur Le Mans': race-legende Ickx schittert in alles wat autosport te bieden heeft

Op de eerste dag van het jaar is Jacky Ickx jarig. De oud-coureur wordt 78 jaar. Terwijl de Belg al een tijdje niet meer zelf actief is achter het stuur, is de Belgische race-legende nog altijd nauw betrokken bij van alles wat er gebeurt in de autosportwereld. Met zijn prestaties in de Formule 1, de Le Mans, de Dakar en nog andere klassen, heeft Ickx een significante voetafdruk achtergelaten.

Op 1 januari mag Ickx 78 kaarstjes uitblazen. De coureur uit Brussel was erg veelzijdig en heeft zijn kunnen laten zien in meerdere raceklassen. Gedurende zijn seizoenen in de Formule 1 was Ickx actief in het enduranceracing. De Belg was namelijk fabriekscoureur van Ford, Ferrari en Porsche en bouwde zo een lijst van bijzondere prestaties op. Naast acht Formule 1-overwinningen won Ickx maar liefst zes keer de 24 uur van Le Mans, een record dat hij tot 2005 op zijn naam had staan. De Brusselaar heeft ook meegereden in de Dakar. In 1983 kon hij een overwinning in de Paris-Dakar aan zijn CV toevoegen.

Debuut: hoe Ickx begon als motorrijder en uiteindelijk in de Formule 2 en Formule 1 terechtkwam

In 1963 begon de Belg zijn carriere op het asfalt. Ickx startte niet in de singleseaters, hij begon namelijk als motorrijder. De Brusselaar was toen achttien jaar oud. Vanuit de motoren stroomde Ickx wel door naar de autosport, hij deed mee in het Belgisch kampioenschap van toerismewagens. Hij won het kampioenschap van 1965. In 1966 vond de eerste deelname aan de 24 uur van Le Mans plaats, en deze won Ickx direct.

In de eerste jaren van zijn carriere in de autosport was de Brusselaar een bezige bij. Binnen vijf jaar zat Ickx in een Formule 2 auto, en werd hij in 1967 de eerste Europese kampioen in die klasse. In datzelfde jaar debuteerde Ickx in de Formule 1 tijdens de Grand Prix van Duitsland, maar hier viel hij uit. In de race die volgde, de Grand Prix van Italië, behaalde de Belg een P6.

Ickx reed meerdere seizoenen voor Ferrari, maar heel succesvol waren ze niet

In 1968 voegde Ickx zich bij Ferrari. In Rouen won Ickx zijn eerste Grand Prix in de Formule 1. Het jaar erna verliet hij de Scuderia echter, hij sloot zich namelijk aan bij Brabham. Zijn seizoen bij Brabham verliep beter dan zijn eerste seizoen bij Ferrari. Ickx won op de Nurburgring en in Canada. In 1969 werd hij vicekampioen. Ondanks dat het goed ging bij Brabham verliet Ickx het team om terug te keren naar Ferrari in 1970. De Ferrari van dat jaar had betrouwbaarheidsproblemen, waardoor Ickx niet veel kon doen om zichzelf hogerop in het kampioenschap te krijgen. Op het circuit van Madrid, waar toen de Grand Prix van Spanje verreden werd, moest Ickx bijna het leven laten na een zware crash waarbij hij bijna levend verbrandde.

De tweede helft van het 1970-seizoen vormde en ommekeer voor de Brusselaar, hij wist uiteindelijk toch nog drie overwinningen te behalen en opnieuw als tweede te finishen in het kampioenschap. Na dit jaar bleef Ickx het team uit Maranello een tijdje trouw, maar in 1971 en in 1972 kon de Belg slechts twee overwinningen achter zijn naam schrijven, één in Zandvoort (1971) en in één op de Nürburgring (1972). In 1974 maakte hij dan ook de overstap naar Lotus, dat in 1973 nog het constructeurskampioenschap had gewonnen. Ickx leek telkens maar pech te hebben, want de Lotus-bolide van 1974 en 1975 presteerde totaal niet. Na zijn tijd bij Lotus reed de Belg nog vier jaren bij het team van Ensign, maar hij reed voor dat team maar acht Grands Prix. In 1979 reed Ickx nog voor Ligier, al reed hij voor dat team ook slechts acht races. Na de Grand Prix in de Verenigde Staten verliet Ickx de Formule 1.

Ickx schreef records op zijn naam bij carrière in het enduranceracing

De autosportfenomeen was tussen 1966 en 1985 heel actief in het langeafstandsracen, waar hij succesvollere resultaten boekte dan in de Formule 1. In totaal heeft de Brusselaar veertien keer meegedaan aan de 24 uur van Le Mans, waarvan hij zes keer won. Ickx kon zegevieren in de jaren 1969, 1975, 1976, 1977, 1981 en 1982. De Belg deelde in 1976 een Porsche met Gijs van Lennep, wat de winnende formatie vormde.

Vanwege de zes overwinningen kreeg Ickx als bijnaam ‘Monsieur Le Mans’. Aangezien Ickx fabrieksrijder was voor Porsche, reed hij zijn meeste Le Mans deelnames voor het Duitse merk. Hij hielp Porsche in 1983 aan de constructeurstitel. Naast Porsche reed Ickx ook voor Ferrari, Ford en Alfa Romeo. Die teams hebben mede dankzij hem in de jaren 60 en 70 titels gewonnen. Naast de Le Mans was Ickx ook succesvol bij de 24 uur van Spa Francorchamps, de 12 uur van Sebring en de 1000 kilometer van onder andere Monza, Oostenrijk en Imola.

Alle soorten van autosport moesten gedaan worden: Ickx verlegde zijn aandacht naar rally's in de woestijn

Nadat Ickx een lange tijd succesvol was in het enduranceracen besloot hij een kijkje te nemen in de rallywereld. In 1981 maakte Ickx zijn debuut in de Parijs-Dakar-Rally met een Citroen CX. Zijn debuut viel echter tegen, de Belg viel namelijk uit. Hoe dan ook was Ickx enthousiast geworden, in 1982 deed hij opnieuw mee. Dit keer met een Mercedes-Benz-terreinwagen. Ickx zat in de race voor de zege, maar uiteindelijk werd hij vijfde.

In 1983 nam Ickx voor de derde keer deel aan de Dakar, en dat jaar won hij met Claude Brasseur. In 1984 deed hij mee met Porsche, waar hij reed tot en met 1986. In de jaren die volgende werd hij nog een keer tweede, maar veel meer kwam er niet van terecht. Naast de Parijs-Dakar deed Ickx met een aantal andere rally's mee, zoals de Rally van de Farao’s in Egypte.

Ickx racet niet meer, maar is nog altijd betrokken bij de autosport

Ondanks dat de Belg niet meer actief is als professioneel coureur, doet hij hier daar nog wel een historische race of neemt hij deel aan Ferrari-evenementen zoals de Historische Grand Prix van Monaco. Ickx was een aantal jaren de wedstrijdleider tijdens de Grand Prix van Monaco van de Formule 1. De Brusselaar wordt dan ook nog regelmatig in de paddock gezien.

De oud-coureur heeft laten merken dat hij fan is van Max Verstappen, wiens moeder de Belgische nationaliteit heeft. Tijdens de Grand Prix van België mocht Ickx de poleposition-award uitreiken aan de tweevoudig wereldkampioen. De prestaties die Verstappen liet zien ontroerden de Belg. ‘Jacky Ickx kwam op Spa naar me toe en vertelde me trots hoe levendig het gesprek was die hij met Max had gevoerd’, vertelde Helmut Marko over de Belg bij Sport 1.

Het is duidelijk dat Ickx zichzelf heeft bewezen als autosportlegende. In meerdere klassen bleek hij succesvol te zijn, en zo is hij één van de beste all-round coureurs aller tijden. Zijn record in de Le Mans werd pas in 2005 verbroken, toen Tom Kristensen voor de zevende keer de 24 uur van Le Mans won. De Belg heeft geschiedenis geschreven en een carrière op zijn naam staan waar hij met trots op terug kan kijken.