Kerstcolumn | Laten we hopen dat Red Bull in 2023 meer concurrentie krijgt

Voor mij was 2022 een jaar waarin ik voor het eerst in mijn werkende leven níét elke wakkere minuut aan de Formule 1 besteedde. De oplettende lezer is het wellicht al opgevallen dat ik ergens aan het begin van het afgelopen seizoen een ander carrièrepad gekozen heb, maar toch kan ik het niet laten om af en toen eens in te checken. Vandaar dat ik als ex-hoofdredacteur jullie toch weer voorzie van een kerstcolumn, met een inkijkje in mijn leven, hoe ik het F1-jaar ervaren heb, en een stelling: laten we hopen dat Red Bull in 2023 meer concurrentie krijgt.

Ik ben dit jaar met wat vrienden op reis geweest naar Mexico. De vriendengroep is groot, dus het is een uitdaging om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Er moest een datum geprikt worden, om werk, marathons en andere nevenactiviteiten heen. Mijn enige waarschuwing destijds? In de gekozen weken vielen de laatste twee races van het 2022-seizoen. 'Joh, dan stelt Verstappen die titel maar een paar races eerder veilig', aldus een van de planners van de groep.

Destijds vond ik dat een uiterst optimistische gedachtegang. Het seizoen was al begonnen, en Charles Leclerc leek met Ferrari goed op weg naar de wereldtitel, of in ieder geval een hele sterke tweede plek. Na race drie was het gat mega, en wereldtitel nummer twee van Verstappen leek verder weg dan ooit. De krachtbron van de Nederlander ging in rook op, en zijn titelkans bij hem mentaal ook. Ik had er lang niet zoveel vertrouwen in als die vriend van mij.

Heb wat vertrouwen!

Achteraf natuurlijk volledig onterecht, want in Japan was het al zover. Note to self: heb wat vertrouwen! Het had weinig verschil gemaakt als het hem niet gelukt was vóór de op één na laatste race, want ik zou die Grands Prix ook niet vanuit een rol als hoofdredacteur bekijken, en bovendien wees ik voor mijn vertrek twee uiterst capabele opvolgers aan die goed gecompenseerd hadden voor mijn afwezigheid gedurende die twee weken. Ik had het er om eerlijk te zijn ook zeker niet om gelaten.

Nu ik, zo vlak voor het nieuwe jaar, eens kritisch op mijn eigen kijk- en volggedrag terugblik, moet ik ook toegeven dat ik als Formule 1-fan mijn steentje niet bijgedragen heb sinds mijn vertrek. Ik lees weinig, te weinig. Niet alleen over de sport, maar over het algemeen. Maar ook realiseer ik mij dat ik de allerlaatste race van het jaar, Abu Dhabi, niet eens teruggekeken heb na deze te missen vanwege mijn trip naar Midden-Amerika. Dat ik hem zou missen, was wel duidelijk. Dat ik er een maand later nog steeds geen anderhalf uur voor vrij zou maken, dat verbaast mij zelf ook een beetje.

Mijn eindejaarsbelofte is dan ook om het hele 2022-seizoen te zien voordat ik 2023 inga. Een nieuw jaar, en het eerste volledige jaar dat ik niet in hoofdredactiefunctie zal ervaren. Mis ik het? Soms enorm, soms minder. De politieke chaos is slopend, maar heeft ook iets magisch. Daarom sluit ik af en toe aan bij de groep die zich richt op eigen content (daar hebben we een aparte groep voor - een soort task force) en wil ik her en der een interviewtje afleveren. Gewoon, omdat het kan en omdat de liefde altijd blijft bestaan.

Als de boter duur wordt, leert men het brood droog eten

Dan over dat 2022-seizoen dat ik niet zo intensief meegemaakt heb als 2019, 2020 en 2021. Als ik denk aan hoe dit jaar voor Nederlandse Formule 1-fans gevoeld moet hebben, schiet mij plots Herman Brood te binnen: 'Als je wint, heb je vrienden.' Zo voelde het dit jaar ook een beetje. Rijen dik, echte vrienden, echte fans, een bomvol Zandvoort en nieuwsitems over de sport, overal ging het er altijd over na een Grand Prix-weekend.

Grappig: terwijl ik dit schrijf, zie ik een item langskomen op NOS over dat de FIA uitingen van religieuze en politieke aard verbiedt rondom de Formule 1-races. Geen baanbrekend nieuws waar de Formule 1-fans van smullen, maar dus wel interessant genoeg om de tv te halen. Dat kon je je in 2017 echt niet voorstellen, hè... Als het in 2021 al leefde, was het vuur in 2022 dan ook nóg groter. Maar is dat eigenlijk wel terecht?

Want laten we eerlijk zijn, echt spannend was het dit jaar niet. Na die derde race, die Verstappen zijn tweede en laatste uitvalbeurt van het seizoen schonk, keek ik watertandend toe: dit zou een strijd worden. Verwend door het drama van het 2021-seizoen snakte ik naar wederom een steekspel, strategisch, politiek, alles erop en eraan. Wie er uiteindelijk als winnaar uit de bus zou komen, interesseerde me op dat punt om heel eerlijk te zijn niet eens. Hier spreekt een egoïst: zo lang ík maar een jaar lang vermaakt word.

Leclerc gunt Verstappen alles

Maar ja, zet je Leclerc in de auto dan weet je dat het in tranen eindigt. De Tifosi weigeren zijn I-am-stupidisme te herkennen, maar naast best wat rauwe snelheid heeft de Monegask vooral een neusje voor de muur. Deelde de FIA maar punten uit voor persoonlijkheid, want dan had hij wellicht nog kans gemaakt in een zeer degelijke Ferrari. Sterker nog, met vlagen was de Ferrari de betere bolide van de twee, zeker in het begin. Bij nader inzien misschien beter voor de FIA om de charismapunten achterwege te laten, want na het eerdergenoemde nieuws zouden ze steevast achteraan rijden, en dat deden ze vóór dat nieuws ook al.

In feite heb ik het dus aan Leclerc en de motorafdeling van Ferrari te danken dat ik ietwat onvoldaan reflecteer op het afgelopen racejaar. Bij die motorafdeling moeten er namelijk ook nog wat koppen rollen, al gaat dat natuurlijk nooit gebeuren, á la Ferrari. Heerlijk voorspelbaar en ouderwets frustrerend. Zelfs voor niet-Ferrari-fans was 2022 namelijk niet om aan te zien. Ciao Mattia! Opgeruimd staat netjes. Wat mij voor 2023 hoop biedt? De overwinning van George Russell in Brazilië.

Red Bull tegen Mercedes? Kom maar door

Na de hegemonie van vorig decennium zit ook ik niet te wachten op een dominant Mercedes, maar een dominant Red Bull wil ik evenmin. Zelfs als er een Nederlander in de auto zit bij de Oostenrijkers. Ik wil actie, spektakel en spanning, en dat gaat alleen als er twee teams op topniveau presteren. Mercedes liet eind 2022 zien dat ze de kennis en financiële middelen hebben om op dat niveau te komen, Ferrari liet wederom zien niet over die kwaliteit te beschikken.

Daarom zeg ik: doe mij volgend jaar maar een sterk Mercedes en een sterk Red Bull. Laten we hopen dat Red Bull wat weerstand kent. Is het Mercedes niet? Laat het dan Ferrari zijn. Is het Ferrari niet? McLaren, Alpine, het maakt mij allemaal niet uit. Als het gat van poleposition naar die tweede plek maar twee tienden is, met twee bolides van twee verschillende teams op die eerste startrij. Ik weet dat dat een strenge eis is, en dat er jaren zijn waarin dit lang niet altijd het geval was.

We weten immers allemaal dat Lewis Hamilton enkele wereldtitels met Mercedes veroverd heeft door op meer dan dertig seconden vóór de nummer twee te eindigen, en dat was dan veelal zijn teamgenoot. Dat lukte Verstappen in 2022 ook wel eens, maar in beperktere mate. De tweevoudig wereldkampioen was dat niet te verwijten: Mercedes of Ferrari ging in veel gevallen goed genoeg om het Verstappen niet in de schoot te werpen. Meer van dat, alstublieft, en alvast een prettige jaarwisseling gewenst!

Door: Christian Moerman