Het uitstekend uitgekiende staaltje Red Bull-strategie van Barcelona

De Grand Prix van Spanje was op strategisch gebied van Red Bull Racing een heerlijke race. De door betrouwbaarheidsproblemen getroffen Max Verstappen wist op de baan concurrent George Russell niet te passeren, en wat doe je dan als team? Inderdaad, je duikt de pitstraat in. Naast het feit dat ze de Nederlander zo langs zijn Britse generatiegenoot kregen, gebruikten ze Sergio Pérez ook nog eens als breekijzer om elke vorm van spanning weg te nemen. F1Maximaal.nl zet uiteen hoe Red Bull tot een tactisch uitgekiende één-twee kwam.

In principe had dit voor de Oostenrijkse renstal een dubbele podiumplek moeten worden nadat Charles Leclerc bij zijn directe concurrent wegtrok. Een windvlaag kostte Verstappen namelijk al vroeg in de wedstrijd de tweede plek, waarna hij terugviel naar P4, achter Russell en Pérez. De twee Red Bull-heren moesten zo snel mogelijk langs Russell, maar Verstappen miste zijn DRS en Pérez leek op de zachte band niet dusdanig veel overspeed te hebben dat een inhaalactie er snel van zou komen. De strategen moesten al vroeg aan de slag.

Red Bulls eerste undercutpoging wordt gepareerd

Poging één: een undercut op Russell. Verstappen dook de pitstraat in, maar Mercedes anticipeerde de strategische zet van Red Bull, en deed in dezelfde ronde exact hetzelfde met Russell. De pitstops waren ongeveer even snel, waarna Verstappen dus nog steeds vastzat achter de Mercedes. In de tussentijd reed Pérez wel gewoon door.

Doordat Pérez doorreed, begon Mercedes te vermoeden dat haar concurrent van 2021 met de Mexicaan voor een alternatieve strategie ging. 'Pérez staat op een éénstopper', suggereerde de ingenieur van Russell via de boordradio, ondanks dat Pirelli vooraf aangaf dat een éénstopper op het snikhete asfalt een flinke klus zou worden. Dit detail speelt later in de race nog een rol van betekenis. 'Blimey', luidde de komische Britse reactie van Russell overigens.

Verstappen naar de softband

Russell verdedigde alsof zijn leven er vanaf hing in Barcelona, en Verstappen kwam er op het asfalt gewoon niet langs. Ja, de Red Bull had meer snelheid, maar zonder DRS had Verstappen aan het einde van het rechte stuk simpelweg niet genoeg snelheid om zich een weg langs de Mercedes te banen. Geheel verrassend was dit niet, want voorafgaand aan het evenement werd al door diverse coureurs gesuggereerd dat Circuit de Barcelona-Catalunya zich niet enorm leent voor inhaalacties.

Toen Leclerc eenmaal wegviel aan de voorkant van de grid, wist de Oostenrijkse renstal dat er iets te halen viel voor Verstappen. Hij werd de pitstraat in geroepen voor een wissel naar de zachte band, wat Mercedes een dilemma opleverde: had Russell de werkwijze van de Limburger gevolgd dan had hij mogelijk zijn baanpositie opgegeven aan Pérez, en Mercedes dacht dat Pérez op een alternatieve strategie stond. Die baanpositie was dus belangrijk om een eventuele tweede eindklassering te verdedigen. Mercedes bleef dus nog even buiten, en toen het haar tweede pitstop met Russell wél maakte, had Verstappen in zijn snellere Red Bull al een gat getrokken. Verstappen was er virtueel langs.

Pérez was na de eerste stint iets later naar de gele banden gewisseld, wat betekende dat hij tegen het einde van de tweede stint een licht snelheidsvoordeel had ten opzichte van Russell, naast het feit dat zijn bolide sowieso al meer snelheid had. Met andere woorden: een inhaalpoging zou geen enorm probleem moeten zijn, en dat werd het ook niet. Tegen de tijd dat Verstappen aan zijn tweede ronde op de softs begon, was zijn teamgenoot Russell al gepasseerd.

Red Bull dekt Russell af

Toen Russell voor de tweede keer de pitbox indook, was het slechts een kwestie van afdekken voor Red Bull. Verstappen had dusdanig veel tijd goedgemaakt op de softband dat hij na de tweede pitstopfase voor allebei zijn directe tegenstanders zou eindigen. Toen Mercedes bij de jonge Brit de trekker overhaalde, volgde Red Bull, en pareerden ze de undercut. Verstappen lag nu zo'n zeventien seconden voor op het duo én had zijn teamgenoot vóór Russell zitten.

Na een stint van vijftien ronden op de zachte band nam Verstappens pace af, maar zonder de W13 van Russell voor zich, wist hij de afstand naar Russell enkel te vergroten. De afstand was groot genoeg om een pitstop te maken en daarna weer vóór Russell op de baan te komen. Dit lukte en gaf Verstappen de vrijheid om op nieuwere banden naar het einde van de race te rijden. Mercedes moest dus een aanval plaatsen met een driestopper of tekenen voor de derde plek.

De Duitse renstal ging voor optie één, terwijl Pérez Verstappen liet passeren. Zijn ingenieur suggereerde dat dit onder het mom van 'alternatieve strategie' was, maar we weten dat Red Bull de enkelvoudig wereldkampioen liever dat gat naar Leclerc zag dichten dan dat het haar tweede coureur een overwinning gunde. Met een gat van tien seconden naar Russell dekte Red Bull met gemak wederom een Mercedes-pitstop af, en kon Pérez op de zachte band de snelste raceronde naar zich toetrekken, en richting zijn teamgenoot rijden.

Waarom dit strategisch perfect was

Waarom is dit zo'n briljant staaltje strategie? Vooral omdat Red Bull moest improviseren vanwege de DRS-fout bij Verstappen. Ze móésten dit strategisch uitspelen, wilden ze Russell van de tweede plek houden. Door diverse cruciale beslissingen te maken - de vroege switch van Verstappen naar softs en het tweemaal afdekken van Russell - zette Red Bull Mercedes schaakmat.

Ondanks dat Red Bull op pure snelheid de Grand Prix van Spanje sowieso al had moeten winnen, mag het trots zijn op haar strategische afdeling en de manier waarop een suboptimale RB18 alsnog naar die eerste plek getild werd. Verstappen had voor de zege afgelopen weekend wel flink wat hulp van teamgenoot Pérez nodig, en een imploderend Ferrari. Als team maakte Red Bull het zichzelf erg moeilijk door de technische malheur, maar wist het vervolgens relatief aan de omstandigheden wel alles uit de situatie te halen.