Analyse | Het debuut van Bearman: bijzonder talent laat opmerkelijke consistentie zien

Oliver Bearman had zich waarschijnlijk geen beter Formule 1-debuut kunnen wensen. De pas achttienjarige Brit ruilde zijn poleposition in de Formule 2 in voor het vervullen van zijn jongensdroom bij Ferrari, en er zijn maar weinig verhalen die net zo succesvol eindigden als zijn debuut. Succesvol werd het overigens niet alleen door het resultaat, maar ook door zijn gehele optreden. F1Maximaal duikt de cijfers in en zocht uit wat Bearmans debuut zo bijzonder maakte.

Het debuut van Bearman werd op papier al snel een soort sprookje. Terwijl hij druk in de weer was met de voorbereidingen voor de sprintrace van de Formule 2 werd hij ineens gebeld met de vraag of hij in wilde vallen voor de zieke Carlos Sainz. Geen enkel jong talent zou die kans natuurlijk afslaan, en dus was de keuze snel gemaakt. Bearman zou de rest van het raceweekend in Saoedi-Arabië afmaken als Ferrari-coureur.

Toch was zijn debuut allesbehalve ideaal. Het jonge talent had al wel een paar testmomenten achter de rug achter het stuur van een Haas-bolide van 2023, maar echte ervaring deed hij daar verder niet mee op. Dat waren toch hele andere omstandigheden dan hij nu voorgeschoteld kreeg: de debutant werd pas tijdens de derde training op één van de moeilijkste circuits van de kalender in het diepe gegooid. Hij kende de auto alleen nog maar van de simulator, maar als je debuteert voor één van de meest prestigieuze raceteams van de Formule 1 komen daar toch wel bepaalde verwachtingen bij kijken.

Eerste ronden vooral grote zoektocht naar ritme 

Toch wist hij die verwachtingen dubbel en dwars waar te maken. In de Formule 1 zitten fouten natuurlijk in een klein hoekje, maar Bearman wist vriend en vijand te verrassen met zijn sterke optreden. De jonge Brit hield het hoofd keurig boven water, hield zijn auto keurig op de baan en wist zelfs nog punten te scoren. Hij liet zijn spierballen dus serieus zien tijdens de kwalificatie en race, en op een klein foutje na was het een uitstekend debuut voor Bearman. Ook zijn rondetijden suggereren dat hij een ijzersterk eerste weekend achter de rug heeft.

De tekst gaat verder onder de tabel.

Als we de rondetijden van de Brit namelijk naast die van zijn tijdelijke teamgenoot, Charles Leclerc, leggen, valt tijdens de eerste zeven ronden toch wel op dat Bearman nog op zoek was naar het juiste ritme. In de tabel hierboven is te zien dat hij opende met een 1:42,621, en dat was bijna zes seconden langzamer dan de 1:36,681 die Leclerc in de eerste ronde neerzette. Vanaf dat moment ging het echter alleen maar beter en werd het onderlinge verschil tussen de beide heren alsmaar kleiner.

Bearman reed tijdens zijn tweede ronde namelijk vijf seconden sneller, terwijl Leclerc ongeveer twee seconden sneller werd. Hierdoor zette de debutant een tijd van 1:37,415 neer, terwijl Leclerc een 1:34,179 noteerde. Bearman maakte daardoor ruim twee seconden goed ten opzichte van zijn teamgenoot, en dat onderlinge verschil in rondetijd wist hij de ronden die volgden steeds te verkleinen.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Richting ronde vijf liep het weer wat op, al kan dat verschillende oorzaken hebben. Bearman reed bijvoorbeeld op de zachte band terwijl Leclerc medium-banden onder de auto had zitten, dus dat zou mogelijk een hoop kunnen verklaren. Het kwam daarom ook niet als overbodige luxe toen de harde klapper van Lance Stroll voor een Safety Car zorgde. Hierdoor konden de beide heren een pitstop maken zonder al te veel posities te verliezen.

De rondetijden van rondes zeven en acht waren aan de hoge kant vanwege de pitstops, en tijdens ronde negen werd er nog achter de Safety Car gereden. Vanaf ronde tien was het echter weer tijd om te gaan racen, en met zowel Leclerc als Bearman op de harde banden ontstond er een perfecte gelegenheid om eens goed te gaan zitten voor een analyse van de rondetijden.

Bearman kwam na Safety Car pas echt op stoom

De tekst gaat verder onder de tabel.

Aan de rondetijden van ronde 10 tot en met ronde 20 te zien viel het op dat Bearman nog wat zoekende was. Het onderlinge verschil met zijn teamgenoot schommelde met regelmaat, al zat er in geen enkel geval meer dan twee seconden tussen de beide heren. Het bleek al snel dat dat een voorbode zou worden van waar de jonge Brit echt toe in staat zou zijn, want de dertig ronden die nog zouden volgen waren in één woord indrukwekkend.

Bearman leek namelijk pas echt op stoom te komen toen een succesvolle inhaalactie hem in ronde 21 de negende positie opleverde. Vanaf dat moment strooide hij met de ene na de andere consistente rondetijd: vanaf ronde 24 tot en met ronde 37 reed hij voortdurend 33’ers, met telkens maar een paar tienden verschil ten opzichte van de rondetijd van de vorige ronde.

Vanaf ronde 38 zette hij zelfs nog een tandje bij, en daardoor sloot hij de race af met maar liefst dertien rondjes 32’ers. Hij leek hiermee zelfs met Leclerc mee te versnellen, want de Monegask was vanaf ronde twintig geen enkele keer meer dan een seconde sneller over één ronde. Een à twee ronden kwam het nog voor dat het onderlinge verschil de negen tienden aantikte, maar op dertig rondjes was dat aanzienlijk weinig.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Uiteindelijk waren de rondetijden van Bearman zelfs zo consistent dat hij richting het einde van de race nog een paar keer aan het langste eind trok in het onderlinge duel met Leclerc. In ronde 48 was hij bijvoorbeeld ruim één seconde sneller dan zijn teamgenoot, en uiteindelijk zat er maar een halve seconde verschil tussen de snelste ronden van de beide heren, in het voordeel van Leclerc.

De rondetijden toonden dus wel aan dat de jonge Brit een ontzettend succesvolle race reed in Saoedi-Arabië, al zit er nog een hoop opmerkelijks verstopt achter de simpele rondetijden en verschillen met Leclerc. Die verschillen schommelden gaandeweg de race nog wel regelmatig, al was het onderlinge verschil gemiddeld nog geen vijf tienden. Met een gemiddeld onderling verschil van 0,481 seconde in het voordeel van Leclerc kon de debutant het tempo van de ervaren Monegask dus prima bijbenen.

Bearman zet jonge talenten weer op de kaart

Bearman heeft al met al echt een bijzondere race gereden als debutant achter het stuur van een Ferrari-bolide. Zijn consistentie kwam zelfs in de buurt van de mate van consistentie die in de rondetijden van Max Verstappen op te merken was, en dat zegt heel wat over Bearman. Het feit dat een debutant tijdens zijn eerste Formule 1-race in een bolide als deze zulke consistentie kan laten zien is op zichzelf al ongekend.

Veel teams zijn angstig als het gaat om het aannemen van jonge talenten, want er is nooit echt garantie op succes en vaak is dat een risico wat zowel de kleinere als de grote renstallen niet willen lopen. Toch lijkt het erop dat Bearman de gevestigde orde in de Formule 1 op hun inschattingsfouten wijst. Hij was wel degelijk de beste optie om als invaller te laten optreden, vooral omdat hij al in Saoedi-Arabië was op het moment dat hij werd gebeld. Zijn prestaties zorgden er echter voor dat het jonge talent wederom een goed visitekaartje kon afgeven.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

Ongeacht iemands ervaring, valt talent niet zomaar weg. Nyck de Vries waagde in 2023 een poging na een indrukwekkend debuut maar kon na een halfjaar zijn spullen alweer pakken, maar iedereen heeft het tot op de dag van vandaag nog over de eerste Formule 1-races van Liam Lawson. De Nieuw-Zeelander maakte indruk met gewaagde acties, en Bearman deed dat door zijn spierballen te laten zien én ontzettend consistent te rijden.

Bearman werd al vroeg in het seizoen het perfecte voorbeeld van wat een jonge Formule 1-coureur hoort te zijn en kunnen. Niet bang zijn, risico’s nemen en de auto toch heelhuids richting de eindstreep brengen, en een bepaald ritme vinden en vasthouden. Makkelijk is het niet: als het dat wel was zou iedereen in de Formule 1 uit de voeten kunnen. Toch toont Bearman aan dat alle jonge talenten van deze generatie prima in staat zouden zijn om met de koningsklasse van de motorsport mee te bewegen.