24 uur van Le Mans: wat je moet weten over de race én de Nederlandse deelnemers Algemeen
Algemeen

24 uur van Le Mans: wat je moet weten over de race én de Nederlandse deelnemers

24 uur van Le Mans: wat je moet weten over de race én de Nederlandse deelnemers

Voor sommige autoliefhebbers is de 24 uur van Le Mans hét autosportevenement van het jaar. Een etmaal houden drie coureurs per team een bolide op de baan. Het is de opperste uitdaging wat betreft endurance, oftewel uithoudingsvermogen. Bij F1Maximaal.nl krijgt u, zoals gewoonlijk, alle informatie rondom een van de meest prestigieuze race-evenementen van het jaar, met inzichten in het circuit, de diverse klassen, en uiteraard oog voor Nederlandse inbreng, want die is er nagenoeg altijd.

Wie 24 uur van Le Mans zegt, zegt Circuit de la Sarthe. Dit dertien kilometer lange circuit wordt sinds jaar en dag gebruikt om het endurance-evenement op te verrijden. Traditiegetrouw is de start-finish vlak na de Ford-chicanes gepositioneerd en wordt een ronde Le Mans afgetrapt met de Dunlop-curve en Dunlop-chicane. We gaan niet elke bocht langs, maar hebben we het over serieuze bochten dan vallen Esses, de Corvette en Porsche Curves in deze categorie. Circuit de la Sarthe kent, zoals te zien, ook één megastraight. Vroeger was deze straight een volledige straight, inmiddels zijn er twee chicanes ingebouwd om de snelheid er af en toe nog een beetje uit te halen.

De tekst gaat verder onder de afbeelding.

24 uur van Le Mans: wat je moet weten over de race én de Nederlandse deelnemers
Circuit de la Sarthe, het strijdtoneel van de 92ste editie van de 24 uur van Le Mans (Foto: ongewijzigd, Will Pittenger)

Een gehele ronde Circuit de la Sarthe kan, in theorie, in 3 minuut 17,297 - het record dat momenteel op naam van Mike Conway staat. Hij wist dit record in de Toyota TS050 Hybrid te zetten in 2019, en sindsdien staat het. De hoogst gemeten topsnelheid van het evenement is 407 kilometer per uur - aanzienlijk sneller dan de snelheden die de Formule 1-coureurs behalen op bijvoorbeeld Monza. Op racecraft, autocontrole en andere eigenschappen waarop F1-coureurs afgerekend worden, kan je deelnemers aan de 24 uur van Le Mans dus ook absoluut afrekenen. Endurance is een andere tak van sport, maar minstens zo indrukwekkend.

Temeer omdat de coureurs natuurlijk enorme stints maken, gedurende de 24 uur maar weinig slapen en altijd de focus moeten behouden. Er doen immers veel auto's mee van verschillende raceklassen. Als hypercar kan je een LMP-bolide tegenkomen die aanzienlijk minder snel rijdt. Let je niet op dan zit je er plots bovenop. Focus is dus altijd vereist, zelfs als het 's nachts pikkedonker is en de coureurs enkel geleid worden door de grenzen van het circuit en de lichten van de auto's voor zich. De 24 uren in de cockpit brengen vele obstakels met zich mee.

Hypercar, LMP2 en LMGT3

Sinds 2021 is de Hypercar, ook wel LMH (Le Mans Hypercar), de topklasse binnen enduranceracing en in het FIA World Endurance Championship (WEC). Dit is een closed-cockpit prototype dat in een geschatte drie-minuut-dertig een ronde kan rijden te Frankrijk. De hypercars hebben een minimumgewicht van 1050 kilogram en hebben als exclusieve bandenleverancier Michelin. Hypercars mogen niet bestuurd worden door bronzen coureurs. Later wordt toegelicht wat dat precies inhoudt.

Naast de Hypercar heb je ook de LMP2-klasse. LMP2 staat voor Le Mans Prototype 2. Dit is tevens een bolide met een dichte cockpit die ontwikkeld is om deel te nemen aan de 24 uur van Le Mans, de Europese Le Mans-series, de Aziatische Le Mans-series en het IMSA WeatherTech SportsCar Championship. Met Dallara, Onroak Automotive, Oreca en Riley heeft de LMP2-klasse vier constructeurs die chassis leveren. Het minimumgewicht van deze auto's is 930 kilogram, wat ze een stuk lichter maakt dan de Hypercars. De auto's van de LMP2-klasse zijn te herkennen aan blauwe lichten en blauwe startnummers aan de zijkant.

Tenslotte is er nog de LMGT3-klasse. Dit is de lichtste klasse die deelneemt aan de 24 uur van Le Mans, hoewel dat alleen in figuurlijke termen is. Met 1245 kilogram is een LMGT3-bolide namelijk zwaarder dan de twee eerdergenoemde auto's. Logischerwijs liggen de rondetijden van de LMGT's het hoogst van alle klassen - meer gewicht vertraagt de auto's. Deze auto's worden omschreven als two-door road-legal sports cars, en worden getypeerd door het oranje lichten en nummers aan de zijkant van de auto. Dit is tevens de klasse waarin amateurcoureurs meedoen, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de coureurs van de hypercars.

In deze klassen komen coureurs van vier verschillende niveaus in actie. Elke rijder krijgt voorafgaand aan het evenement een niveau toegewezen: platina, goud, zilver of brons. Voor de Hypercars geldt dat er geen bronzen coureurs deel mogen nemen. Bij de LMP2- en LMGT3-bolides is dit wél toegestaan. Een bronzen status betekent dat je als coureur in de paddock gezien wordt als 'amateurcoureur'. Zilver is het niveau daarboven, gevolgd door goud en platina. Zie je achter een van de auto's in de LMP2- of LMGT3-klassen AM staan, dan geeft dat aan dat er een amateur, iemand met de bronzen status, aanwezig is in die bolide.

De hypercarklasse van de 24 uur van Le Mans

In de Hypercarklasse komen we dit jaar maar liefst 23 auto's tegen. Cadillac, Porsche, Toyota, Lamborghini, BMW, Alpine en Ferrari bevinden zich onder de grote merken die in deze klasse gaan strijden voor de zege. Kijken we naar de coureurs die in actie komen dan zien we enkele grote namen terug. Bij Cadillac Racings Hypercar met nummer 2 stapt bijvoorbeeld IndyCar-coureur Àlex Palou in.

De auto met startnummer 3 van hetzelfde team heeft Renger van der Zande in het team, de Nederlander die al jaren deelneemt aan het evenement, maar tot op heden nog geen zege heeft weten te boeken. Van der Zande is gepaard met Sébastien Bourdais en Scott Dixon, zeker de minste namen niet. Wederom zit Van der Zande in een team dat onder de juiste omstandigheden serieus kan strijden voor de overwinning.

In de Hypercar met nummer 4 vinden we onder andere voormalig Formule 1-coureur Felipe Nasr terug, de Toyota Gazoo Racing met nummer 8 heeft er maar liefst twee in de vorm van Sébastien Buemi en Brendon Hartley. Romain Grosjean met startnummer 19, Mick Schumacher met startnummer 36, Antonio Giovinazzi met startnummer 51, Daniil Kvyat met startnummer 63, Robert Kubica met startnummer 83, Jean-Éric Vergne met startnummer 93 en Paul di Resta met startnummer 94 zijn andere grote namen die we kennen uit de koningsklasse.

Van der Zande, De Vries en Frijns

Met drie Nederlanders is ons land goed vertegenwoordigd in de belangrijkste klasse van de 24 uur van Le Mans. Van der Zande is eerder al even onder de loep genomen. Hij krijgt gezelschap van twee Nederlanders in de vorm van Nyck de Vries en Robin Frijns. De Vries stapt in bij een van de Toyota's (startnummer 7) en doet dit met José Maria López en Kamui Kobayashi. Dit is ook zeker geen onaardige opstelling.

Frijns komt in actie met BMW M Team WRT, samen met René Rast en Sheldon van der Linde - beiden bekend uit de Duitse DTM-klasse. Daarmee hebben alle Nederlandse rijders die in deze klasse deelnemen een team met exclusief platina-coureurs. Op het eerste gezicht lijkt het erop dat al deze rijders hoge ogen kunnen gooien, dus de auto's met startnummers 3, 7 en 20 moet je in de gaten houden.

Viscaal, Van Uitert en Catsburg in LMP2

Ook in de LMP2-klasse is Nederland ruim vertegenwoordigd. De LMP2-bolide met het laagste startnummer, 9, kent ook meteen een Nederlandse coureur, namelijk Bent Viscaal. De ELMS-rijder, vroeger actief in de juniorenklassen van de Formule 1, neemt in de Duitse Proton Competition-auto plaats samen met Jonas Ried en Macéo Capietto, geen enorm bekende namen. Het team bestaat dan ook uit drie zilveren coureurs, wat Viscaal logischerwijs ook van zilveren status maakt.

Verderop in de lijst vinden we bij team IDEC Sport Job van Uitert terug. Van Uitert, beschikkend over de gouden status, bestuurt de bolide met nummer 28 samen met Paul Lafargue (zilver) en Reshad de Gerus (goud). In theorie dus een team met meer kwaliteit, maar zilveren en bronzen coureurs komen over de gehele breedte van de LMP2-grid veelvuldig voor. Vreemd is het dus niet dat ook de Nederlandse deelnemers samenwerken met coureurs van deze kalibers.

In de LMP2-auto met nummer 45 zal Nicky Catsburg plaatsnemen. Hij vormt binnen dit team de enige platinacoureur, met George Kurz (brons) en Colin Braun (goud) naast zich bij Crowdstrike Racing. We spreken bij Catsburg van een Pro-AM-team, vanwege collega Kurz, maar dat betekent beslist niet dat hij geen kanshebber is om in de prijzen te vallen.

Ten Voorde en Schuring in LMGT3

De volle LMGT3-klasse kent twee Nederlandse deelnemers. Larry ten Voorde, onder de autosportfans in ons land bekend van de Porsche Mobil 1 Supercup, vind je op het asfalt met nummer 66 bij team JMW Motorsport. Met de gouden status is hij van de drie coureurs van zijn team, Salih Yoluc (zilver) en Giacomo Petrobelli (brons) de coureur met de meeste klasse.

Dan hebben we tenslotte nog Morris Schuring - een relatief onbekende naam, met als reden dat hij uit 2005 komt. Op negentienjarige leeftijd heeft hij dus al een stoeltje in de endurancerace weten te bemachtigen. Met 'slechts' een zilveren status heeft hij wel jaren in de Porsche Carrera Cup en races in de Porsche Supercup op zijn naam staan. In 2024 maakte hij de overstap naar het WEC en behaalde hij in zijn derde race, de 6 uur van Spa-Francorchamps, zijn eerste zege. Al met al is ook Schuring dus een kandidaat voor prijzen in Frankrijk dit weekend.

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws