Mensen die het gedrag van Verstappen niet aankunnen, zouden het bloed van Schumacher en Senna kunnen drinken

Max Verstappen wist afgelopen weekend weer eens een Grand Prix niet te winnen en tijdens de sprintrace had de coureur van Red Bull Racing een incident met George Russell. Na afloop van de verkorte race op zaterdag verwoordde Verstappen duidelijk zijn frustratie richting de Mercedes-rijder. Voldoende reden voor de Britse media om de Nederlander weer als doelwit te zien. Men vergeet alleen dat ook Verstappen een mens is die het recht heeft om gefrustreerd te zijn na een teleurstelling.

Over het incident zelf valt eigenlijk heel erg weinig te zeggen. Twee coureurs die allebei hun puntentotaal wilden maximaliseren en daarbij in aanraking kwamen. Dat kan gebeuren in een eerste ronde; het is in ieder geval niet alsof Russell expres niet voldoende instuurde en daardoor tegen Verstappen aanreed. In tegendeel zelfs, de Brit had zijn stuur op 180 graden staan om er überhaupt voor te zorgen dat hij de bocht door zou komen. Verstappen deed daarin ook gewoon alles dat hij moest doen; hij gaf Russell de ruimte, maar dat bleek niet voldoende te zijn.

Het was dan ook een race-incident, al valt Russell natuurlijk wel het meeste te verwijten in deze situatie. Als je nu alles in ogenschouw neemt, dan kan je wel stellen dat de reactie van Verstappen wel een beetje overtrokken was. Dan haal je echter wel alle menselijkheid uit de situatie. Niet iedereen is zich altijd bewust van de camera’s of heeft een dusdanige mediatraining achter de rug dat alle emoties worden uitgeschakeld en er een nutteloos PR-praatje uitkomt. Verstappen zegt gewoon wat hij denkt; dat maakt hem ook een Nederlander en geen Belg.

Hill nog nooit afgesneden in het verkeer

Vooral Damon Hill was na afloop van de sprintkwalificatie niet te spreken over het gedrag van Verstappen. Hierbij haalde de enkelvoudig wereldkampioen ook het commentaar van de Red Bull-coureur over het nieuwe sprintraceformat aan. Hierbij noemde Hill de Limburger ‘een slechte verliezer’. 'Het spijt me, maar hij is gewoon aan het mokken, hij is een slechte verliezer. Misschien moeten het kampioenschap gewoon aan Verstappen geven en ons verder nergens druk over maken.’ Ik vraag me af of Hill ooit zelf gefrustreerd is geweest. Of heeft hij de verloren titel in 1994 zonder enige moeite opzij kunnen zetten?

Hill praat als iemand die nog nooit is afgesneden in het verkeer, of überhaupt ooit teleurstelling heeft meegemaakt. Is het aardig om je mede-coureur na een incident een eikel te noemen? Nee. Is het volkomen begrijpelijk als je een gat in je sidepod ziet? Ja. Ik heb persoonlijk wel meerdere mensen de huid vol gescholden omdat ze onnodig links reden; een vergrijp dat niet in de buurt komt van een botsing tijdens een race. Daarnaast is Verstappen al sinds jaar en dag geen fan van de sprintraceweekenden, dus daar had de botsing van Russell helemaal niks mee e maken, al zou dat wel het gevoel hebben versterkt.

Veel mensen zouden beargumenteren dat Verstappen zichzelf geen plezier doet door zijn collega uit te schelden, maar volgens mij gebeurt het op dagelijkse basis gedurende een Formule 1-weekend. Welke coureur is niet uitgescholden omdat hij per ongeluk een fractie van een seconde in de weg reed tijdens een vrije training? Bovendien hoeft Verstappen zichzelf geen plezier te doen. Hij is hier voor zichzelf, niet om de Britse Formule 1-pers tevreden te houden, al lijken ze dat zelf soms een beetje te vergeten.

Maar Verstappen deed het ook!

Na Hill deed ook Will Buxton ook even een duit in het zakje. Daarbij gebruikte de verslaggever van F1TV en ‘koning open deuren intrappen’ van Drive to Survive een ongelooflijk kinderachtig argument. 'Het gevecht was geweldig. Het is bijzonder dat dit commentaar juist van Verstappen komt, namelijk dat er onnodige risico’s genomen worden door een coureur. Verstappen heeft zijn carrière juist opgebouwd met gewaagde acties en ellebogenwerk en hard racen met anderen. Hij heeft zijn gehele carrière hard gevochten met coureurs, maar hij houdt er zelf niet van als anderen hard racen tegen hem.’

Alsof een kindje naar een juffrouw is gelopen om te zeggen dat George zand aan het gooien is en dat de juf dan zegt: ‘Ja, pech Max, jij hebt het ook wel eens gedaan.’ Als een coureur crasht met Verstappen lijkt het vaak moeilijk om voorbij de agressiviteit van de Nederlander te kijken. Maar voor beide coureurs kan hetzelfde beargumenteerd worden. Beide coureurs nemen of namen risico’s omdat hun auto niet competitief genoeg is om een race te winnen. Voor Russell was het misschien de enige mogelijkheid om goede punten te scoren, dat gold voor Verstappen in de dominante periode van Mercedes ook. Met dom vingerwijzen kom je ook nergens, want elk incident is uniek.

Schumacher en Senna mogen blij zijn dat social media in hun tijdperk niet bestond

De meningen van Hill en Buxton krijgen natuurlijk onnoemlijk veel support online, dus er zijn al voldoende social media posts waarin Verstappen als slechterik wordt afgebeeld. Ik hoop dat die mensen nooit naar beelden hebben gekeken van Ayrton Senna of Michael Schumacher. Laatstgenoemde stormde een keer naar de McLaren-garage om David Coulthard even te vertellen waar het op stond nadat hij niet aan de kant ging ondanks blauwe vlaggen. Opnieuw een logische reactie van een coureur die de race kan winnen en voor de wereldtitel strijdt.

Als social media en de mensen met de hedendaagse mentaliteit in het tijdperk van Schumacher en Senna hadden bestaan, waren beide coureur verguisd geweest. Als men Verstappen nu al niet mag, dan zouden diezelfden het bloed van de twee legendes wel kunnen drinken. Ik weet niet sinds wanneer koste wat kost willen winnen niet meer toegestaan was in sport, maar een winnaarsmentaliteit lijkt niet meer gewaardeerd te worden. Boos worden om een incident is als een godszonde en je auto gewoon laten staan in een gevecht levert je alleen maar kritiek op. Laat die mensen alsjeblieft nooit een race uit de jaren negentig kijken, want dan sterven ze aan een hartaanval.